Ιστορικός - Δρ. Βαλκανικού Πολιτισμού
1878 η Ρωσία υπογράφει με την Οθωμανική αυτοκρατορία την συνθήκη του Αγίου Στεφάνου που οδηγεί στην δημιουργία της Μεγάλης Βουλγαρίας που περιλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας εκτός από τη Θεσσαλονίκη και την Χαλκιδική.
Ο Ιγνάτιεφ, πρεσβευτής της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη που υπέγραψε την συνθήκη είπε "τώρα οι Έλληνες ας πάνε κολυμπώντας στην Κωνσταντινούπολη". Ο Ιγνάτιεφ για να κερδίσει την εκτίμηση του Σουλτάνου για τους Βούλγαρους δημιούργησε εθελοντικό σώμα βουλγάρων που διέθεσε στον Σουλτάνο για την καταστολή της Κρητικής επανάστασης του 1866-1869.
Η ίδρυση της Βουλγαρικής εξαρχίας το 1870 ήταν και αυτό Ρωσικό έργο μέσω του Ιγνάτιεφ και πάλι. Στο άρθρο 10 προέβλεπε ότι αν τα 2/3 μιας περιοχής ήθελαν να ενταχθούν στην Εξαρχία θα μπορούσαν αρκεί να το δηλώσουν, τότε ξεκίνησε η τραγωδία των Μακεδόνων και η προσπάθεια εκβουλγαρισμού τους. Ευτυχώς η εθνική συνείδηση του Ελληνισμού σλαβόφωνου και μη ήταν πολύ ισχυρή όπως και ο πατριωτισμός μερίδας του κράτους και του υπόλοιπου έθνους, και μέσω του έπους του Μακεδονικού Αγώνα αλλά και πιο πριν το 1878 όταν οι αδερφοί Ρώσοι αποφάσισαν να δώσουν την γη του στους Βούλγαρους πολέμησαν για να υπερασπιστούν το έθνος.
Ο Γάλλος δημοσιογράφος Παγιαρές έγραψε το 1907…
«Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ότι πάντες οι Μακεδόνες ανεξαρτήτως γλώσσας που ομιλούν, προτιμούν να σταυρωθούν από τους Βούλγαρους παρά να απαρνηθούν τον Ελληνισμό τους».
Πέρα από την Μακεδονία δεν ξεχνάμε τον ρόλο των Ρώσων στα Ορλωφικά, όταν έπεισαν τους υπόδουλους να επαναστατήσουν και μετά τους εγκατέλειψαν. Γλιτώσαμε την ολοκληρωτική σφαγή επειδή οι Τούρκοι ήθελαν κάποιους να τους πληρώνουν το χαράτσι και λόγω της επιρροής Ελλήνων ηγεμόνων.
Στο Πατριαρχείο Αντιοχείας μέχρι το 1898 και την επέμβαση των Ρώσων, εκλεγόταν Έλληνας Πατριάρχης μέχρι που οι Ρώσοι έκριναν ότι ένα εξαραβισμένο Πατριαρχείο θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα τους καλύτερα -και αυτό φαίνεται ως τις μέρες μας- και μεθόδευσαν την εκλογή του Αραβόφωνου Μελέτιου Ντουμάνι.
Οι Ρώσοι δεν είναι χειρότεροι από τους Αμερικανούς ούτε καλύτεροι όμως. Η μόνη φιλία για τις κυβερνήσεις των νταβατζήδων είναι τα συμφέροντα.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσουμε να χοροπηδάμε σαν κουτάβια όταν κάποιος λέει έναν καλό λόγο και θα πρέπει να απαιτούμε έργα.
Όταν φτάσουμε στο επίπεδο αυτογνωσίας των Ελλήνων του 1821, που έστω και για λίγο κατάλαβαν ότι μόνοι τους θα σωθούν, τότε θα υπάρξει ελπίδα.