Του Γιώργου Κράλογλου
Ότι οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ θα πουλήσουν όσο περισσότερο κράτος μπορούν με αντάλλαγμα (από τους δανειστές) την παραμονή τους στην εξουσία δεν είναι είδηση. Αυτό ξαφνιάζει μόνο τους αφελείς. Η είδηση είναι ότι οι αριστεροί δεν θα μας πάρουν τα σπίτια, τα μαγαζιά και τα εργοστάσια και τα χωράφια. Δεν τους χρειάζονται κρατικοποιήσεις. Το σημερινό κράτος τους φτάνει για εξουσία.
Σε δέκα ημέρες το αργότερο οι Κινέζοι θα φτιάχνουν τα γραφεία τους στον ΟΛΠ και θα συντάσσουν το νέο οργανόγραμμα υπηρεσίας και εργασιών.
Με τους εργατοπατέρες δεν θα ασχοληθούν οι Κινέζοι. Αυτά θα τακτοποιηθούν αυτόματα από την κυβέρνηση σε 90 ημέρες (το αργότερο) που θα παραλάβουν τις εντολές των δανειστών για τις απεργίες και τον συνδικαλισμό.
Στο μεταξύ η προσοχή, μετά τον ΟΛΠ και το Ελληνικό, στρέφεται στο ποια χώρα θα είναι ανταγωνιστής των Κινέζων μετά την εξαγορά του ΟΛΘ που δεν θα ξεκαλοκαιριάσει στα χέρια του κράτους.
Η πώληση του ΟΛΘ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ είναι θέμα λίγων μηνών. Πολύ λίγων. Γιατί οι Ρώσοι, οι Ιταλοί, οι Γάλλοι και κάποιοι Άραβες βιάζονται και οι δανειστές πιέζουν την κυβέρνηση να μην χάσει τις ευκαιρίες...
Το ίδιο κάνουν, προς την κυβέρνηση, οι Αμερικανοί και το ΔΝΤ αναμασώντας σε κάθε ευκαιρία το τυράκι... με την αναμόρφωση του χρέους.
Αυτές οι πωλήσεις μαζί με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, τα υπόλοιπα του ΟΤΕ, και κάτι μαρίνες και λιμάνια είναι αρκετά για να απορροφήσουν το ενδιαφέρον της πρώτης φοράς αριστερής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Γι' αυτό και στο υπόλοιπο 2016 δεν θα έχουμε απολύτως καμία άλλη εξέλιξη στην οικονομία και στην πολιτική.
Το 2017 όμως είναι ο χρόνος που θα καταλάβουμε γιατί οι αριστεροί δεν είχαν λόγο να κάνουν κρατικοποιήσεις και να πάρουν μαγαζιά της ιδιωτικής οικονομίας.
Γιατί μετά το μπουγιουρντί του Ιουλίου με το κόψιμο των συντάξεων –επικουρικών μέχρι και 40%, τον φορολογικό ορυμαγδό του Αυγούστου με τον ΕΝΦΙΑ και τα ραβασάκια φόρου εισοδήματος, αυτοκινήτων και αυξήσεων στα καύσιμα τον Σεπτέμβρη κάτι πρέπει να έχουμε να πουλήσουμε για να πληρώσουμε το κράτος της αριστεράς...
Και τότε, το 2017, είναι που θα δούμε τι σημαίνει πραγματικό ξεπούλημα της ιδιωτικής περιουσίας. Την ευκαιρία θα δώσουν οι πωλήσεις στα "κοράκια" των κόκκινων δανείων.
Οι μεταβιβάσεις των κόκκινων δανείων από τις Τράπεζες δεν θα είναι απλώς μια νέα διάσταση ρυθμίσεων και συναλλαγών των οφειλετών και των αδυνάμων.
Θα είναι το άνοιγμα μιας νέας τεράστιας αγοράς με τζίρους που θα εκπλήξουν.
Οι αγορές κόκκινων δανείων θα είναι μόνο το ένα τρίτο των συναλλαγών και του τζίρου.
Οι προσφορές, προς τα κοράκια, ολόκληρων επιχειρήσεων, που σήμερα λειτουργούν με το ζόρι περιμένοντας τις όποιες εξελίξεις, θα αποτελέσουν το σημαντικότερο θέμα οικονομικής επικαιρότητας του 2017.
Βιομηχανίες παρασκευής οικοδομικών υλικών, επεξεργασίας πλαστικού, βιομηχανίες μεταποίησης ξύλου, κλωστοϋφαντουργίες, ηλεκτρολογικού υλικού, συναρμολόγησης, σιδηροκατασκευών, επεξεργασίας χαλυβουργικών προϊόντων, οικιακού εξοπλισμού και ενδυμάτων θα προσφέρονται στους αγοραστές κόκκινων δανείων σε τιμές ελκυστικότερες αυτές των δανείων.
Και εκεί είναι που θα γίνει ανταγωνισμός και σκοτωμός. Γιατί οι προσφορές θα περιλαμβάνουν εκτός από τον εξοπλισμό (που δεν έχει και ιδιαίτερη αξία) τις πάγιες εγκαταστάσεις τους που είναι σε περιοχές με ενδιαφέρον για εξαγορά με τις σημερινές εξευτελιστικές τιμές.
Το μεγάλο "παζάρι" ξεπουλήματος βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων μαζί με μεγάλες και μικρές οικοπεδικές εκτάσεις που τις συνοδεύουν θα γίνει στην Αττική και στην Θεσσαλονίκη.
Στην Αττική ειδικά, όπου τα χρόνια της βιομηχανικής Ελλάδας, ήταν εγκατεστημένο πάνω από το 50% του βιομηχανικού της χώρας οι ίδιοι οι επιχειρηματίες υπολογίζουν πως το ξεπούλημα (λίγο πριν οι προσφερόμενες επιχειρήσεις ενταχθούν σε προγράμματα πωλήσεως των κόκκινων δανείων τους) θα οδηγήσει το βιομηχανικό δυναμικό στο 25% !!!
Άλλωστε και σήμερα λόγω της υπολειτουργίας, των συρρικνώσεων και της αποκοπής τμημάτων παραγωγής το βιομηχανικό δυναμικό της Αττικής είναι μόνο θεωρητικά στο 50% του συνόλου.
Τα εργοστάσια και οι βιοτεχνίες που θα πουληθούν το 2017 μαζί με τις εξαγορές των κόκκινων δανείων επιχειρήσεων και κατοικιών θα αποτελέσουν, για την αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τον δεύτερο πνεύμονας συντήρησης του κράτους μέσω της φορολογίας εκτός από εκείνο των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Συνεπώς οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν κανένα απολύτως λόγο όχι να σχεδιάζουν αλλά και να φαντάζονται ακόμη την ελάχιστη κρατικοποίηση προβληματικών ή άλλων ιδιωτικών επιχειρήσεων όπως έκαναν κυβερνήσεις της Ν.Δ. το 1974-1980 και το ΠΑΣΟΚ μετά το 1982. Ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας και η αστική περιουσία θα ξεπουληθούν νομοτελειακά κάτω από το βάρος των φόρων για την συντήρηση του αριστερού κράτους που θα μείνει.