Τώρα που τέθηκαν σε εφαρμογή τα νέα μέτρα της κυβέρνησης και σιγά σιγά οι πάντες βιώνουν στην τσέπη τους αυτά που ψηφίστηκαν, καταρρέουν και στους τελευταίους αισιόδοξους οι ψευδαισθήσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά που συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες δεν μπορούσε να τα φανταστεί ούτε ο πιο επιφυλακτικός ψηφοφόρος πριν από έναν χρόνο. Τότε που η κυβέρνηση Τσίπρα έδειχνε να διαπραγματεύεται σκληρά, κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά από την επιβολή των Μνημονίων.
Το σκηνικό όχι απλά άλλαξε, αλλά ήρθε κυριολεκτικά τούμπα μέσα σε 12 μήνες. Από τη διαπραγμάτευση του Βαρουφάκη (με τις υπερβολές και τις τρέλες εκείνης της εποχής) φτάσαμε στο άλλο άκρο, της πλήρους υποταγής, ακόμα και στις πιο εξωφρενικές ορέξεις των δανειστών.
Ούτε ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είχε υποστεί την ταπείνωση που υφίσταται σήμερα ο Τσίπρας. Οι δανειστές δεν κάνουν ούτε βήμα πίσω και τα θέλουν όλα εδώ και τώρα. Ολα αυτά αποδείχτηκαν αυτή την εβδομάδα με τον πόλεμο νεύρων που κάνουν οι δανειστές για την εκταμίευση της δόσης. Τελικά παρέπεμψαν τις αποφάσεις για την προσεχή Δευτέρα, αφού απαιτούν να ψηφιστούν κατά γράμμα οι... εντολές τους. Κυνικοί μέχρι τελικής πτώσεως.
Η κυβέρνηση Τσίπρα όχι απλά υπέκυψε, αλλά δείχνει να τα 'χει χαμένα. Προεκλογικά ο πρωθυπουργός μάς έλεγε ότι αυτός θα βαρά το νταούλι και οι αγορές θα χορεύουν. Τελικά, όπως αποδείχτηκε, το νταούλι το βαρούν οι δανειστές και αυτοί που χορεύουν είναι οι υπουργοί (όπως έκαναν παλιά οι αρκούδες στις πλατείες).
Η κυβέρνηση δεν κράτησε τελικά ούτε μία κόκκινη γραμμή. Παραδόθηκε για τα «κόκκινα» δάνεια, τους πλειστηριασμούς, ακόμα και το ΕΚΑΣ. Ενα καλό πήγε να κάνει ο κ. Τσίπρας, και τελικά αυτό μετατράπηκε σε εφιάλτη. Μια ανάσα πήγαν να πάρουν οι χαμηλοσυνταξιούχοι και έμειναν με τη χαρά, αφού ναι μεν δεν θα επιστρέψουν αναδρομικά, αλλά είδαν τις περικοπές τους να επισπεύδονται κατά ένα εξάμηνο. Μηδέν εις το πηλίκον, δηλαδή...
Οσο καλές προθέσεις και να έχει κανείς, όση συμπάθεια κι αν προσπαθήσει να επιστρατεύσει για να «δει» διαφορετικά αυτή την κυβέρνηση, η αλήθεια είναι μία: Δεν έκανε ούτε ένα (έστω ένα) καλό για τον βασανισμένο λαό που την ψήφισε. Δεν πέρασε ούτε ένα φιλολαϊκό μέτρο... Ακόμα και η ρύθμιση για τις 100 δόσεις κουτσουρεύτηκε για να πεταχτούν εκατοντάδες εκτός.
Αντίθετα, έφερε μέτρα που οδηγούν σε απόγνωση τα πιο φτωχά στρώματα, ενώ παράλληλα ξεπούλησε τα πάντα. Ολο τον εθνικό πλούτο μας.
Αν αυτά που ψηφίστηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ είχαν γίνει σε άλλες εποχές, θα είχε ξεσπάσει λαϊκή εξέγερση. Τώρα, όμως, ο λαός, βασανισμένος, προδομένος και ζαλισμένος από τις αποτυχίες των πολιτικών δεν έχει κουράγιο να κάνει τίποτα. Η εθνική κατάθλιψη που βιώνουμε εδώ και πέντε χρόνια επί ΣΥΡΙΖΑ έγινε ανίατη ασθένεια!
Ακόμα και θετικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης σε μια σειρά από τομείς (όπως π.χ. η αντιμετώπιση της διαφθοράς) δεν αρκούν για να αλλάξουν τη γενική εικόνα. Κύριε Τσίπρα, πείτε επιτέλους και ένα «όχι». Κανονικό, όμως, όχι σαν εκείνο του δημοψηφίσματος. Γιατί από το περασμένο καλοκαίρι και μετά θυμίζετε όλο και περισσότερο τον συμπαθή κύριο που «διαδήλωνε» υπέρ του «ναι» κρατώντας ένα κολονάτο ποτήρι κρασί... Κολονάτος και ο Αλέξης; Ποιος να μας το 'λεγε...
Δημήτρης Ριζούλης
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ