Του Γιάννη Σιδέρη
Ο εκλογικός νόμος, τον οποίο πασχίζει να αλλάξει η κυβέρνηση, ενέχει δύο χρησιμότητες γι’ αυτή: Εάν αλλάξει, θα καταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ες αεί κυβερνητικό κόμμα, αφού η απλή αναλογική, όποιας μορφής θα χρειάζεται την σύμπραξή του για τον σχηματισμό κυβερνήσεων.
Εάν δεν βρεθούν οι 200 ψήφοι, ώστε οι επόμενες εκλογές να γίνουν με τον εκλογικό νόμο που προτείνει, ο κ. Τσίπρας θα χρησιμοποιήσει την ακυρωθείσα πρότασή του ως βάθρο, προκειμένου να παρουσιαστεί ως ο αδικημένος αναμορφωτής του πολιτικού συστήματος, ο ηγέτης του οποίου την εξυγιαντική προσπάθεια ακύρωσε ο μικροκομματισμός, η κομματική ιδιοτέλεια, ο αρχηγισμός, η έλλειψη δημοκρατικής κουλτούρας των υπολοίπων, η ασυνέπεια τους μεταξύ λόγων και έργων.
Σε κάθε περίπτωση σε επίπεδο εντυπώσεων ο κ. Τσίπρας θα βγει κερδισμένος, πολύ περισσότερο που το κυβερνάν δια των εντυπώσεων, έχει καταστεί αυτοσκοπός καθ΄όλη την πορεία των δύο κυβερνήσεών του.
Μετά την χθεσινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του Κόμματος, μιλώντας στους δημοσιογράφους, συνέδεσε ασύνδετα μεταξύ τους θέματα, προς άγραν εντυπώσεων. «Είναι ώριμο - είπε - να γίνουν αλλαγές και να ξεκινήσουμε από την αρχή, μετά από τόσα χρόνια μνημονίων, που διαλύθηκαν τα πάντα».
Φυσικά αναρωτιέται ο κάθε νουνεχής, τι σχέση έχουν τα μνημόνια με τον εκλογικό νόμο; Άλλωστε ο εκλογικός νόμος δεν τον εμπόδισε ούτε να κυβερνήσει μετά του συγκυβερνήτη του, ούτε να κηρύξει δημοψηφίσματα, ούτε να θεσπίσει capital controls, ούτε να περάσει τους νόμους που ήθελε, ούτε να διορίσει τους συμβούλους που ήθελε, ούτε να περάσει, εσπευσμένως, Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου - τις περισσότερες της μνημονιακής εποχής.
Περιγραφή κάνει η στήλη, δεν επιτιμεί τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ο προγραμματικός του λόγος ήταν πάντα υπέρ της απλής αναλογικής, άρα εναρμονίζεται με την τωρινή του προσπάθεια. Εκεί ωστόσο που ελέγχεται επιτιμητικά, είναι ότι τον θυμήθηκε τώρα που βλέπει ότι αποσυσπειρώνεται, και φροντίζει για την συμμετοχή του σε ενδεχόμενα μελλοντικά κυβερνητικά σχήματα, και δεν το θέσπισε πέρυσι τέτοια εποχή, επειδή είχε δημοσκοπικό αέρα στα πανιά του.
Δύσκολο έως αδύνατο το εγχείρημα
Φυσικά το εγχείρημα να συγκεντρωθούν 200 ψήφοι, ώστε ο νόμος να ισχύσει από τις επόμενες εκλογές, είναι από πολύ δύσκολο έως αδύνατο. Η ΝΔ δεν θα ψηφίσει, οι κυβερνητικοί ψήφοι των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αριθμούν 153 βουλευτές. Με τους 16 του ΠΑΣΟΚ, τους 10 του Ποταμιού, τους 9 της Ένωσης Κεντρώων, και δύο ανεξάρτητους πρώην κυβερνητικούς, (Παναγούλης, Νικολόπουλος) φτάνουμε στο 190. Το ΚΚΕ αποκλείεται να ψηφίσει καθώς δεσμεύεται από το καταστατικό του για απλή και άδολη αναλογική, οπότε μένουν οι ψήφοι της ΧΑ. Παρακινδυνευμένο…
Επίσης η αποδοχή των κυβερνητικών προτάσεων από τα μικρότερα κόμματα θα περάσει από συμπληγάδες. Ο κ. Λεβέντης συμφωνεί με όλα τα σημεία της κυβερνητικής πρότασης αλλά δεν δέχεται κατάτμηση της Β’ Αθηνών, (διαχρονικό αίτημα των στελεχών όλων των κομμάτων από την δεκαετία του 80, αλλά ουδεμία κυβέρνηση την κατέτμησε!).
Το ΠΑΣΟΚ προσέρχεται στο διάλογο με πρόταση είδους απλής αναλογικής, διατήρηση του 3% για είσοδο στη Βουλή, μπόνους για όποιο κόμμα συγκεντρώσει άνω του 40% των ψήφων, και σπάσιμο των μεγάλων περιφερειών. Υπενθυμίζει δε ότι ...δεκταί μόνο σοβαραί προτάσεις, καθώς το 16μηνο που πέρασε, το μόνο που είδε, όπως λένε στελέχη του, ήταν επικοινωνιακά κόλπα για το θεαθήναι.
Το Ποτάμι, μεταξύ πολλών άλλων, ζητεί κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών και αντικατάστασή του μπόνους 1 έδρα για κάθε 2% των ψήφων του πρώτου κόμματος (π.χ. 40%, 20 έδρες), διαφορετικά θα χρειάζονταν τέσσερα και πέντε κόμματα, για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Τα υπόλοιπα που θέτει δεν αφορούν το παρόν κείμενο, είναι συζητήσιμα, εκτός φυσικά της διατήρησης του 3% για είσοδο στη Βουλή. (σ.σ. το 3% το ζητεί η πλειοψηφία των κομμάτων, για την αποφυγή δημιουργίας μειονοτικού κόμματος που θα επιφέρει άλλου είδους προβλήματα, εθνικής πλέον υφής).
Προβληματισμός και των δύο κομμάτων είναι ο σχηματισμός βιώσιμων κυβερνήσεων, γιατί αν το σύστημα αποτύχει, και σχηματίζονται ασθενείς κυβερνήσεις, φυσιολογικά θα επιστρέψουμε στην υπερενισχυμένη αναλογική.
Σε κάθε περίπτωση, κλείνουμε με την υπόμνηση, ότι δεν είναι το εκλογικό σύστημα αυτό που εμποδίζει τον ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει. Επικοινωνιακό σωσίβιο για κάθε χρήση, ψάχνει.