Για πόσο ακόμη θα αντιμετωπίζουμε αυτήν την παρακμή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής; Να εμπαίζεται η χώρα από τους Σκοπιανούς, να τη δουλεύουν ψιλό γαζί οι Βούλγαροι, να της φοράνε τσάμικο φέσι οι Αλβανοί και οι Τούρκοι να διαβάζουν το Κοράνι σε ζωντανή σύνδεση από την Αγιά Σοφιά και στις διαμαρτυρίες να απαντούν με μανιφέστο για τη Θράκη…
Είναι εξωφρενικά όσα συμβαίνουν και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Ο κ. Κοτζιάς, ενώ δείχνει να κατέχει τη μεγάλη θεωρητική εικόνα, φαίνεται πως έχει σοβαρό πρόβλημα στην πρακτική ουσιαστική διαχείριση των επιμέρους θεμάτων.
Η επίσκεψη στην Αλβανία ήταν ένα μικρό Βατερλό για τον ίδιο και την ελληνική εξωτερική πολιτική, καθώς οι Τσάμηδες και ο ακραίος αλβανικός εθνικισμός επέβαλαν την ατζέντα τους. Με το εντελώς, δε, αφελές επιχείρημα ότι ο κ. Μπουσάτι δήλωσε ότι το Τσαμικό δεν υποκρύπτει εδαφικές διεκδικήσεις, ο κ. Κοτζιάς πρακτικά δέχθηκε να μπει τσαμικό ζήτημα στη διμερή ατζέντα, με μοναδική εξαίρεση τις περίπου 2.000 περιπτώσεις εκείνων που καταδικάστηκαν από ελληνικά δικαστήρια για συνεργασία με τους Ναζί. Και μετά προβληματιζόταν για ποιον λόγο ήταν χαρούμενος ακόμη και ο γνωστός εθνικιστής και ανθέλληνας Έντι Ράμα στη μεταξύ τους συνάντηση.
Το πιο ωραίο είναι ότι κανείς, ούτε ο πρέσβης κ. Ροκανάς ούτε η σύζυγός του, που είχαν το γενικό πρόσταγμα, δεν τον προφύλαξαν από την παγίδα που του έστησε ο κ. Ράμα, που δεν φημίζεται ούτε για την ευθύτητά του ούτε για την ευγένειά του.
Έτσι, τον έστησε κάτω από μια τερατώδη γκραβούρα του 14ου αιώνα που αποτύπωνε τα Βαλκάνια, αλλά τα γεωγραφικά σύνορα παρέπεμπαν στη Μεγάλη Αλβανία…
Αλλά πού να τα βγάλει πέρα η ελληνική διπλωματία στα Βαλκάνια, απέναντι σε υπουργούς νέους σε ηλικία και με σπουδές σε όλα τα ιδρύματα που χρηματοδοτούν οι ΗΠΑ και ευρωπαϊκά κέντρα, παράγοντας ευπειθείς και υπάκουες ηγεσίες για τη νέα τάξη πραγμάτων;
Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική σπεύδει να… προσαρμοσθεί στη νέα ηγεσία που αναδεικνύεται στα Βαλκάνια, που, όμως, αντί να δημιουργεί ένα υπερεθνικό, ευρωπαϊκού χαρακτήρα, πλαίσιο, εξυπηρετεί τους μικροεθνικισμούς που -κυρίως- στρέφονται εναντίον της χώρας μας. Και αυτό αφορά και την Αλβανία και τα Σκόπια και τη Σόφια…
Κάποιο πουλάκι μας σφύριξε ότι οι Αλβανοί όχι μόνο δεν δίνουν τα δύο νεκροταφεία, για τα οποία είχαν δεσμευθεί εδώ και χρόνια, αλλά ζητούν ως (νέο) αντάλλαγμα την ανέγερση μνημείου στη Θεσπρωτία για τους… πεσόντες Τσάμηδες…
Δεν θέλουμε να φαντασθούμε ότι τόλμησαν να το θέσουν στη συνάντηση με τον κ. Κοτζιά…
Είμαστε με τα καλά μας;
Πάντως, αν και δεν ειπώθηκε δημοσίως, ο κ. Κοτζιάς δεσμεύθηκε στην αλβανική πλευρά ότι θα ενταχθεί και η διδασκαλία της αλβανικής γλώσσας στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των αλβανών μεταναστών…
Εάν, πάντως, πρόκειται να αρχίσει να διδάσκεται και η αραβική, για τα παιδιά των προσφύγων, καταλαβαίνετε ότι οι προσλήψεις που έχει εξαγγείλει ο κ. Φίλης μάλλον θα εξαντληθούν σε καθηγητές της αραβικής και της αλβανικής γλώσσας…
Κάτι πάει στραβά και όλο και πιο πολλά ικανά στελέχη του ΥΠΕΞ προσπαθούν να δραπετεύσουν είτε στο εξωτερικό είτε βγαίνοντας στη σύνταξη…
Έτσι, όμως, δεν τιμωρείται ούτε ο υπουργός ούτε η κυβέρνηση. Έτσι υπονομεύεται το μέλλον της χώρας…
***
Τι συμβαίνει στο Κυπριακό;
Δεν ξέρω τι λένε για τις σχέσεις τους Αθήνα - Λευκωσία, αλλά τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα.
Μαθαίνουμε ότι ο Ν. Αναστασιάδης είναι πολύ ενοχλημένος, γιατί φιλικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις του έχουν μεταφέρει ότι υψηλά ιστάμενοι στην Αθήνα επιχειρούν να ψαρέψουν από πηγές στην ΕΕ, στον ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ τι ψήνεται στο Κυπριακό και επιχειρείται το τσεκάρισμα των θέσεων που προβάλλει η Κύπρος με όσα συζητούνται μεταξύ της Αθήνας και της Λευκωσίας.
• Στην τελευταία επίσκεψη του Ν. Αναστασιάδη στην Αθήνα, στο Μέγαρο Μαξίμου αντηλλάγησαν παράξενα μηνύματα, που αν δεν ψύχραναν, πάντως σίγουρα βάρυναν τις σχέσεις σε ό,τι αφορά την εμπιστοσύνη…
Αυτά προς το παρόν…
Αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται…
Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι αποσύρεις τον επιτυχημένο πρέσβη σου στην Κίνα λίγο πριν από την επίσκεψη του πρωθυπουργού της χώρας Αλ. Τσίπρα και στέλνεις τον διάδοχό του να τον υποδεχθεί, ο οποίος δεν θα έχει προλάβει να μάθει ούτε πού βρίσκεται η τουαλέτα στην πρεσβεία;
Κι όμως, όλα αυτά συνέβησαν. Ο κ. Κωστής έλαβε εντολή να επιστρέψει στην Αθήνα τρεις εβδομάδες πριν από την πραγματοποίηση της επίσκεψης του κ. Τσίπρα στο Πεκίνο (θα γίνει στις 2-6 Ιουλίου), την οποία προετοίμαζε επί μήνες, και ο διάδοχός του κ. Ροκανάς πήρε εντολή να εγκαταλείψει τα Τίρανα εντός μερικών ημερών και να μεταβεί στο Πεκίνο, για να μη φθάσει ο κ. Τσίπρας και δεν βρει ούτε πρεσβευτή...
• Εάν δεν κρύβεται κάτι άλλο πίσω απ’ όλα αυτά, πρόκειται για κορυφαία απόδειξη επιπολαιότητας και ανοργανωσιάς στο Νεοκλασικό…
• Στο Σκοπιανό, όλες οι διαδικασίες για το όνομα είναι παγωμένες όσο συνεχίζεται η κυβερνητική κρίση στη γειτονική χώρα.
Ο Επίτροπος αρμόδιος για τη Διεύρυνση, Γιοχάνες Χαν, σε δηλώσεις του χαιρέτισε το γεγονός ότι πλέον οι δύο υπουργοί Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς και Ν. Πόποσκι, συναντώνται συχνά, έχουν δρομολογήσει Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, ανταλλάσσουν απόψεις και συνεργάζονται για το Μεταναστευτικό, αλλά παραδέχθηκε ότι στο θέμα της ονομασίας «είμαστε μακριά από την επίτευξη συμφωνίας».
Ο κ. Χαν μάλιστα δήλωσε ότι τα Σκόπια πρέπει «πρώτα να κάνουν τα μαθήματά τους (σ.σ.: Εννοεί την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων) και όταν συμβεί αυτό θα πρέπει να βρούμε τρόπο να ασχοληθούμε και με το θέμα της ονομασίας».
Το πολύ ενδιαφέρον της δήλωσης του κ. Χαν είναι ότι, όπως διευκρίνισε, «το ζήτημα της ονομασίας δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αλλά και τη Βουλγαρία…».
• Δεν είναι όμως μόνο ο κ. Χαν. Και ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ κ. Μάθιου Νίμιτς εξέφρασε τη λύπη του για την κατάσταση στα Σκόπια και δήλωσε ότι ο ίδιος δεν θα μπορεί να ασκήσει εποικοδομητικά τον ρόλο του ως μεσολαβητής για αναζήτηση λύσης στο θέμα της ονομασίας μέχρις ότου αναδειχθεί μια κυβέρνηση στα Σκόπια έπειτα από δίκαιες εκλογές.
• Τελικά, δεν καταλάβαμε τι είναι αυτές οι πρωτοβουλίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, που, προκειμένου να καλυφθεί το κενό, ανακαλύπτει διμερείς, τριμερείς, τετραμερείς και λοιπές συνεργασίες.
Το επιτυχημένο μοντέλο των τριμερών με Κύπρο και Ισραήλ και Αίγυπτο έχει ένα ουσιαστικό περιεχόμενο και υπόβαθρο.
Όμως πραγματικά δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε τι ακριβώς επιδιώκει ο κ. Κοτζιάς με την τετραμερή συνεργασία με τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Κροατία.
Οι τέσσερις χώρες δεν έχουν ταυτιζόμενα συμφέροντα εντός της ΕΕ, το αντίθετο μάλιστα, και μάλλον η πρωτοβουλία είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε…
Ο εξωφρενικός
exofrenikos@hotmail.comΤΟ ΠΑΡΟΝ