Στον χριστιανικό κόσμο της Δύσης και στις χώρες που έχουν ασπαστεί το Ισλάμ η οργάνωση της ζωής, η νοηματοδότησή της και το αξιακό σύστημα που περιστρέφεται γύρω από τον θάνατο διαφέρουν όσο η μέρα και η νύχτα. Η ζωή του μουσουλμάνου δεν έχει τόση μεγάλη αξία για την κοινωνία στην οποία ζει και κινείται. Η Δύση, όμως, έχει εμπεδώσει την γενική παραδοχή της απόλυτης αξίας της ανθρώπινης ζωής.
Ο δικός μας κόσμος θεωρεί τη ζωή των ανθρώπων υπέρτατο και μη ανταλλάξιμο αγαθό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η κατάργηση της θανατικής ποινής σε όλες τις δυτικές χώρες - πλην των ΗΠΑ. Στο Ισλάμ ο βίος και ο τερματισμός του, αν δεν κριθούν από τη συγκυρία, θα καθοριστούν από όσα γράφονται στο Κοράνι. Στον μουσουλμανικό κόσμο οι ιμάμηδες, οι μουλάδες, οι ιεροδιδάσκαλοι έχουν ρόλο κυρίαρχο και δικαίωμα αποφάσεων περί ζωής και θανάτου.
Στη Φλόριντα, όπου συνέβη το τρομοκρατικό χτύπημα, το οποίο κόστισε μέχρι τώρα 49 ανθρώπινες ζωές και προκάλεσε βαρύτατους τραυματισμούς σε 53 άτομα, στις 29 Μαρτίου, μίλησε στο τζαμί του Σάνφορντ ένας ιεροδιδάσκαλος που κηρύττει ότι η ποινή για την ομοφυλοφιλία είναι θάνατος. Ονομάζεται σεΐχης Φαρούκ Σεκαλεσφάρ. Αποψή του, η οποία έχει προβληθεί από τα ΜΜΕ των ΗΠΑ, είναι ότι οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να θανατώνονται «λόγω συμπόνοιας», μια και το Κοράνι αυτό προβλέπει: θανατική ποινή.
Το κήρυγμά του αλλά και πολλά άλλα κηρύγματα παρόμοιου περιεχομένου δεν πέρασαν απαρατήρητα από έναν Αμερικανό πολίτη αφγανικής καταγωγής και μουσουλμάνο στο θρήσκευμα. Και έτσι οδηγήθηκε στην αποτρόπαια τρομοκρατική πράξη του.
Το συμπέρασμα από τα γεγονότα αλλά και από το απόθεμα εμπειριών που μας προσφέρει η Ιστορία είναι ότι οι ισλαμιστές είναι μη αφομοιώσιμοι στις δυτικές κοινωνίες. Κάνουν γκέτο, δεν ενσωματώνονται. Για κάποιον καιρό, όσο δεν έχουν κυριαρχία, μπορούν να συμβιώσουν με τους άλλους, αλλά μόλις η κατάσταση το επιτρέψει, θα σηκώσουν τα όπλα για να επιβάλουν τα πιστεύω τους.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ