Η Βενεζουέλα με γεωγραφική έκταση 912.050 τετραγωνικών χιλ/τρων, πληθυσμό 31 εκατ. κατοίκων, ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) 540 δις δολαρίων ($) και με γιγαντιαίους ενεργειακούς πόρους, θεωρείται από τις σημαντικές χώρες της υφηλίου. Οι διαδηλώσεις πολιτών που ζητούν τρόφιμα και οι συγκρούσεις τους με τις δυνάμεις ασφαλείας, αποτελούν συχνό αποκαρδιωτικό φαινόμενο της τρέχουσας επικαιρότητας. Τηλεοπτικά δίκτυα της Βενεζουέλας και διεθνή ραδιοτηλεοπτικά μίντια, δείχνουν πολίτες να κάνουν πλιάτσικο τροφίμων σε παντοπωλεία και επώνυμα πολυκαταστήματα, τεράστιες ουρές να σχηματίζονται για την αγορά τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης σε σούπερ μάρκετ, αστυνομικούς να κυνηγούν πολίτες με τα κλεμμένα τρόφιμα στα χέρια, στρατιώτες να φρουρούν εμπορικά κέντρα και καταστήματα πώλησης τροφίμων, δηλαδή ακραία και αποκρουστικά κοινωνικοοικονομικά φαινόμενα που τσαλακώνουν την εικόνα της Βενεζουέλας σε διεθνές επίπεδο. Η περίπτωση της Βενεζουέλας είναι αξιοσημείωτη και πιο ενδιαφέρουσα από εκείνη της Αργεντινής, για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για χώρες σαν την Ελλάδα.
Ο απληροφόρητος και αδαής πολίτης θα διερωτηθεί: Η Βενεζουέλα με παραγωγή 2.470.000 βαρελιών πετρελαίου ημερησίως, με τεράστια αποθέματα πετρελαίου που επαρκούν τουλάχιστον για 230 χρόνια, με ετήσιες εισπράξεις συναλλάγματος από εξαγωγές καυσίμων περί τα 50 δις δολάρια ($), πώς είναι δυνατόν να μην έχει επάρκεια συναλλάγματος για την χρηματοδότηση των εισαγωγών της και ιδίως των εισαγωγών σε είδη πρώτης ανάγκης; Η απάντηση στο ανωτέρω ερώτημα δίνεται από την προσεκτική ανάλυση των μακροοικονομικών της δεδομένων. Μετά το 2014 οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών είναι πολύ μεγαλύτερες από τις εξαγωγές, με συνέπεια το 2015 και το 2016 το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Βενεζουέλας να εκτιμάται σε -35 δις $ κάθε χρόνο. Τα μεγάλα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών σε συνδυασμό με τις μικρές εισροές ξένων επενδυτικών κεφαλαίων, συντελούν στην έλλειψη του απαιτούμενου συναλλάγματος για την χρηματοδότηση των εισαγωγών της. Παράλληλα, το εξωτερικό της χρέος των 200 δις $ απαιτεί περί τα 20 δις σε τοκοχρεολύσια για την εξυπηρέτησή του, καθιστώντας λίαν δυσχερή τη συναλλαγματική θέση της Βενεζουέλας. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι η Βενεζουέλα παράγει και εξάγει κυρίως πετρέλαιο και ταυτόχρονα εισάγει τα πάντα από τρόφιμα έως φάρμακα.
Η παγκόσμια οικονομική ιστορία διδάσκει ότι χώρες με αδύναμες οικονομίες έχουν και αδύναμα εθνικά νομίσματα. Νομίσματα που δεν είναι αποδεκτά στις διεθνείς εμπορικές συναλλαγές. Άνευ “σκληρού συναλλάγματος”, δηλαδή δολάρια, ευρώ, γιεν, αγγλικές στερλίνες, ελβετικά φράγκα, κ.ά., δεν μπορούν οικονομικά ανίσχυρες χώρες σαν τη Βενεζουέλα να χρηματοδοτήσουν τις εισαγωγές τους. Μήνα με το μήνα τα μακροοικονομικά της μεγέθη σημειώνουν δραματική επιδείνωση. Τον Μάιο του 2016 ο πληθωρισμός έτρεχε με τον εξωφρενικό ρυθμό του 450%, το ποσοστό ανεργίας σκαρφάλωσε στο 20% έναντι 7,4% που ήταν το 2014 και ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης εκτιμάται σε -9% το 2016 έναντι -5,7% το 2015. Τα Δημόσια Οικονομικά παρουσιάζουν τρομακτική επιδείνωση. Το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού ως ποσοστό του ΑΕΠ μετά το 2013 υπερβαίνει το -20%, με συνέπεια το δημόσιο χρέος να αυξάνει με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Αναμφίβολα, οι βραχυπρόθεσμες μακροοικονομικές προοπτικές της Βενεζουέλας είναι λίαν ζοφερές, με αναπόφευκτες θλιβερές συνέπειες την περαιτέρω φτωχοποίηση μεγαλύτερων λαϊκών μαζών, την ένταση των κοινωνικών αναταραχών και την κλιμάκωση των φαινομένων πολιτικής ανωμαλίας. Σκεφτείτε την Ελλάδα, να είχε εισροές συναλλάγματος 50 δις $ από εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου και οι Έλληνες πολίτες να μην είχαν να φάνε. Η περίπτωση της Βενεζουέλας είναι εξαιρετικά διδακτική για την Ελλάδα και ιδίως για εκείνους τους πολιτικοοικονομικούς αναλυτές, που πιστεύουν ότι το εθνικό νόμισμα αποτελεί το φάρμακο για τη θεραπεία κάθε οικονομικής νόσου.
kontranews.gr