Δεν έχει ξεκινήσει πολλές μέρες το ευρωπαϊκό κύπελο ποδοσφαίρου και ήδη διαφαίνεται ενα μεγάλο φιάσκο. Το ξύλο πάει κι έρχεται, τι Ρώσοι, τι Άγγλοι, τι Γερμανοί, τι Ουκρανοί, τι, τι, τι…
Ο κόσμος φοβόταν τυχόν τρομοκρατικό χτύπημα απο τους τζιχαντιστές, και κάθε καρυδιάς καρύδι έβγαινε να δηλώσει και να καθησυχάσει το κόσμο πως έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα, για να αποφευχθεί ακόμα και η υπόνοια ενός τέτοιου σεναρίου.
Έλα ομως που δεν υπολόγισαν τα εγχώρια ευρωπαϊκά φυντάνια.
Άνθρωποι, εν έτει 2016, πλακώνονται σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, «υπερασπιζόμενοι» τα χρώματα της χώρας τους με αφόρμη ποδοσφαιρικούς αγώνες.
Πιάστηκαν απροετοίμαστοι, πιτσιρίκο, κι αυτό με κάνει να γελάω.
Ο εκφασισμός της Ευρώπης ειναι εδώ, οι ανέμοι που έσπερναν τόσα χρόνια έχουν πολυ φυσιολογικά γίνει θύελλες άλλα δεν μπόρουν να τις θερίσουν.
Δεν μπόρουν να τους ελέγξουν, τους έχουν καταπιεσμένους όλους αυτούς στις χώρες τους και βγήκαν τώρα παγανιά να ξεσκάσουν.
Η εθνικιστική ρητορική σε όλο και περισσότερες χώρες τυγχάνει όλο και μεγαλύτερης αποδοχής. Δηλαδή τι ακριβώς περίμενουν;
Όταν καταπιέζουν το κόσμο, όταν κάθε διαδήλωση αντιμετωπίζεται με αίμα και «δάκρυα», όταν λένε στον Έλληνα ότι φταίει ο Γερμανός και στο Γερμανό ότι φταίει ο Έλληνας, στον Ουκρανό ότι φταίει ο Ρώσος και τούμπαλιν και ταυτόχρονα κλείνουν τα σύνορα για να απομονωθούν απο τους «ξένους» που έρχονται να μας ανατινάξουν, δηλαδή αλήθεια τώρα περίμεναν ότι αυτές οι ρητορικές θα προήγαγαν το πολιτισμό, την παιδεία και το σεβασμό απέναντι στον άνθρωπο;
Προφανώς, ολες αυτές οι ζυμώσεις και σε συνδυασμό με το ποδόσφαιρο που ειναι ενα λαοφιλές άθλημα και ειδικά στα χαμηλότερα στρώματα δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοκτειλ εθνικού χουλιγκανισμού.
Βέβαια, προσπαθούν εδώ και χρόνια να το αντιμετωπίσουν αυξάνοντας τις τιμές των εισητηρίων ώστε να αποκλείσουν τα χαμηλά στρώματα αλλα είπαμε δεν μπορούν πια να ελέγξουν τις θύελλες.
Τη φασιστική συμπεριφορά των οπαδών-χούλιγκαν εμεις την ζούμε σε συχνή βάση αλλά η απόκτηση αυτής της συμπεριφοράς εθνικών χαρακτηριστικών είναι πλέον έκδηλη σ’ αυτή τη διοργάνωση.
Γι’ αυτό και είναι ειρωνικό να μας κουνάνε το δάχτυλο οι ενώσεις όπως η UEFA, όταν και οι ίδιοι δεν μπορούν να ελέγξουν την χλιδάτη διοράνωση τους.
Νομίζω τα χειρότερα είναι μπροστά μας και μακάρι να κάνω λάθος.
Ο φασισμός και ο ακραίος εθνικισμός είναι ίδιας μάνας παιδιά και δυστυχώς είναι έξω απο την πόρτα μας.
Μιχάλης
Υ.Γ. Φυσικά δεν φταίει το ποδόσφαιρο σαν άθλημα για όσα συμβαίνουν. Ο αθλητισμός είναι υγεία και παιδεία· ο πρωταθλητισμός τώρα είναι μια άλλη κουβέντα.