ΣΤΑΥΡΟΣ ΧΡΙΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Η επερχόμενη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος ενδέχεται να κρατήσει πολλούς μήνες – όπως προϊδέασε την Τρίτη η κυβερνητική εκπρόσωπος. Στη διάρκειά της θα ανασυρθούν από την κοινωνική λήθη παλαιές και νεότερες προτάσεις, θα συγκρουστούν αντιλήψεις και απόψεις. Τα ζητούμενα, όμως, θα πρέπει να είναι συγκεκριμένα:
Πρώτον, να μη χρησιμοποιηθεί η συζήτηση αυτή για μικροπολιτικούς σκοπούς από καμιά πλευρά.
Δεύτερον, να ληφθεί από όλους υπ’ όψιν ότι το Σύνταγμα είναι ο καταστατικός χάρτης της χώρας, στον οποίο αποτυπώνονται οι θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατικής λειτουργίας της ελληνικής πολιτείας, και δεν μπορεί να χρησιμοποιείται με «νομοθετική» και, συνεπώς, τσαπατσούλικη λογική, διότι, σε αυτήν την περίπτωση, δεν θα είναι δυνατή η επίτευξη συναινέσεων.
Τρίτον, οι ανάγκες εκσυγχρονισμού του Συντάγματος, των θεσμών και του τρόπου λειτουργίας του πολιτικού συστήματος δεν μπορούν να υπακούσουν σε τυχόν απαιτήσεις εξωγενών παραγόντων.
Αυτό το τελευταίο σημείο σχετίζεται με την υφέρπουσα ήδη φημολογία ότι το επόμενο διάστημα ολόκληρο το πολιτικό σύστημα θα δεχθεί ισχυρές πιέσεις ώστε να «συνταγματοποιήσει» τυχόν απαιτήσεις των δανειστών.
Εξάλλου, κάτι που σήμερα ως πολιτικό μέτρο, από μια ορισμένη σκοπιά και με μια ορισμένη επιχειρηματολογία, μπορεί να φαίνεται «χρήσιμο» ή «επωφελές», αύριο ενδεχομένως θα αποβεί άχρηστο και επιβλαβές.
Ενα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η συνταγματικά κατοχυρωμένη στη Γερμανία (στην αναθεώρηση του 2009) αρχή περί «ισοσκελισμένων προϋπολογισμών» τόσο για το ομοσπονδιακό κράτος όσο και για τα κρατίδια. Αυτή η αρχή σήμερα, μόλις μια επταετία αργότερα, αμφισβητείται όχι από «περιθωριακές» πολιτικές ομάδες και χώρους, αλλά ακόμη και στο επίπεδο των οικονομικών συμβούλων της καγκελαρίου.
Συγκεκριμένα ο Πέτερ Μπόφινγκερ, εκ των πέντε «σοφών» συμβούλων της Άνγκελα Μέρκελ, σε συνέντευξή του στην ιταλική «Repubblica» (μεταφρασμένη στην «Αυγή», Τετάρτη 8 Ιουνίου), δηλώνει ότι «ο ισοσκελισμός του προϋπολογισμού είναι βάρος και τροχοπέδη για τις επόμενες γενιές», διότι «σύμφωνα με τον χρυσό κανόνα της δημοσιονομικής πολιτικής, οι κρατικές επενδύσεις πρέπει να χρηματοδοτούνται μέσω δανεισμού».
Ως αποτέλεσμα των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών αναφέρει ότι στον τομέα των επενδύσεων σε υποδομές, δημόσια κτήρια, παιδεία και παιδικούς σταθμούς η Γερμανία βρίσκεται κάτω από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ.
Το παραπάνω παράδειγμα μπορεί να θεωρηθεί ενδεικτικό για τη «μεταβλητότητα» των οικονομικών επιλογών. Ως εκ τούτου, μια και η συνταγματική αναθεώρηση εκ των πραγμάτων απαιτεί ευρείες συναινέσεις, καλό είναι το πολιτικό σύστημα εν συνόλω, αν και όταν θα κληθεί να αντιμετωπίσει τέτοιου τύπου προκλήσεις, να θυμάται ότι οι συνταγματικές ρυθμίσεις δεν είναι νομοσχέδια.
ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ