Την ώρα που κυβέρνηση και αντιπολίτευση έχουν πέσει με τα... μούτρα να ερμηνεύσουν το Brexit και τις επιπτώσεις του στη χώρα μας και στην Ευρώπη, ο σουλτάνος της Aγκυρας τρίβει τα χέρια του και κλείνει μέτωπα με εχθρούς του.
Μόνο τυχαίες δεν είναι τις τελευταίες ώρες οι κινήσεις του Ταγίπ Ερντογάν, που κάνει τεμενάδες σε Ισραήλ και Μόσχα. Ο πονηρός Τούρκος γνωρίζει ότι η Ευρώπη έχει μπει σε περιπέτειες και ότι έρχονται γεωπολιτικές ανατροπές, και φροντίζει από τώρα να πιάσει γωνία εν όψει των εξελίξεων.
Γι’ αυτό και επιχειρεί να μας... κλέψει δύο συμμάχους, που ύστερα από αρκετό καιρό καταφέραμε να φέρουμε στο πλευρό μας, το Ισραήλ και τη Ρωσία.
Το ότι φτάνει στο σημείο ο αλαζόνας Ερντογάν να ζητά συγγνώμη από τον Πούτιν για τη δολοφονία του Ρώσου πιλότου, από τη μια, και από την άλλη να εκλιπαρεί το Ισραήλ για συμφωνία δείχνει όχι μόνο τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η Αγκυρα, αλλά και τον οδικό χάρτη που σχεδιάζει για να στριμώξει την Ελλάδα. Οι Τούρκοι καταλαβαίνουν πως ό,τι ήταν να πάρουν σε αυτή τη φάση από την Ε.Ε. το πήραν και γι’ αυτό αλλάζουν στρατηγική.
Εχοντας σαν... καβάντζα τη Μέρκελ, που τους στηρίζει, και θεωρώντας ότι η Αγγλία θα είναι πιο φιλική μαζί τους εκτός Ενωσης, ανοίγουν τα φτερά τους σε άλλες συμμαχίες, με στόχο να πραγματώσουν τα σχέδιά τους στο Αιγαίο αλλά και να θωρακιστούν απέναντι στο κουρδικό ζήτημα.
Από τη μεριά της η Αθήνα καταναλώνει πολύτιμο χρόνο για να παρακολουθεί ως ουρά τους εταίρους την επομένη του Brexit. Σαν να μην έχει καταλάβει ότι τα σχέδια του Βερολίνου δεν μας περιλαμβάνουν. Το γεγονός ότι ο Γάλλος πρόεδρος και ο Ιταλός πρωθυπουργός (και οι δύο με σοβαρότερα από τα δικά μας οικονομικά προβλήματα) πήγαν πρώτα στο Βερολίνο και μετά στις Βρυξέλλες δείχνει ότι η Μέρκελ ήταν και είναι το «αφεντικό» στην Ε.Ε.
Αντί να διαβάσει το μήνυμα που έστειλαν 17.000.000 άνθρωποι και να αλλάξει τη συνταγή, επιμένει στον πυρήνα μιας πολιτικής που μετατρέπει όλο και πιο πολύ την Ευρωπαϊκή Ενωση σε «βραχίονα» της πολιτικής της.
Πλέον ως η μόνη... χρηματοδότρια του εγχειρήματος θα χτυπά τα νταούλια και θα... χορεύουν οι «27» ανάλογα με τα κέφια της. Πάνω από τη γηραιά Αλβιώνα πλανάται και πάλι ένα... φάντασμα. Μόνο που αυτή τη φορά είναι το φάντασμα του γερμανικού imperium πάνω σε φοβισμένους ηγέτες και σε οργισμένους λαούς. Για να δούμε αυτή τη φορά τι θα πράξει η Ιστορία...
Νίκος Ελευθερόγλου