Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
1914, το πρωτόκολλο της Κέρκυρας καθιέρωνε αυτονομία της Βορείου Ηπείρου.
Το Πρωτόκολλο, που προέβλεπε συγκεκριμένα την διδασκαλία της Ελληνικής ως κύριας γλώσσας, την δημιουργία δύναμης χωροφυλακής αυτοχθόνων που δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί έξω από τα όρια της Βορείου Ηπείρου, κατοχύρωνε τις ορθόδοξες κοινότητες, τις δομές τους και την ελευθερία διάθεσης των περιουσιών τους. Η Ελληνική γλώσσα καθιερωνόταν ως βασική μαζί με την Αλβανική ενώπιον όλων των αρχών κτλ.
Το πρωτόκολλο ήταν καθαρή Ελληνική υποχώρηση, υπογράφηκε γιατί η Αλβανική κυβέρνηση μετά τις αλλεπάλληλες ήττες από τους αγωνιστές Ηπειρώτες ζήτησε την βοήθεια των ξένων. Το πρωτόκολλο έχει υπογραφεί από την Αλβανική κυβέρνηση και εγκριθεί από τις Μεγάλες Δυνάμεις.
1935, οι Βορειοηπειρώτες δικαιώθηκαν από το διεθνές δικαστήριο της Χάγης όταν η Αλβανία παραβίασε την δέσμευση που είχε αναλάβει κατά την είσοδο της στην Κοινωνία των Εθνών για προστασία των δικαιωμάτων της μειονότητας.
Το Βορειοηπειρωτικό δεν τελείωσε, εκκρεμεί από την διάσκεψη των υπουργών εξωτερικών των νικητών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1946.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Αλβανοί προσέφυγαν σε διεθνή θεσμό για τους τσάμηδες, το έκανε η κυβέρνηση της Αλβανίας μέσω επιστολής του προσωρινού της υπουργού εξωτερικών στην Κοινωνία των Εθνών το 1928. Οι τρεις εμπειρογνώμονες που στάλθηκαν δεν θεώρησαν τα θέματα ικανά να απασχολήσουν το Συμβούλιο.
Όταν η Ελλάδα προσφύγει, θα προσφύγει για το εκκρεμές θέμα της Βορείου Ηπείρου και την διαχρονική παραβίαση των υπογραφών της Αλβανίας, και τότε η καθυστερημένη για πολλές δεκαετίες δικαίωση για τον βορειοηπειρωτικό ελληνισμό θα αποδοθεί.