Έγκυρα γεωπολιτικά ινστιτούτα , Thinks Tanks, αναλύσεις μυστικών υπηρεσιών όπως της CIA , της σερβικής BIA, αλλά και της ρωσικής GRU , αναφέρουν για ενδεχόμενη ανάφλεξη σε Κοσσυφοπέδιο, Βοσνία, και φυσικά ΠΓΔΜ, λόγω ακριβώς των σχεδίων Τουρκίας και Αλβανίας.
Σε άρθρο στο pentapostagma.gr με τίτλο (CIA: Αναβίωση της Βαλκανικής συμμαχίας λόγω της εμφάνισης της «Μεγάλης Αλβανίας» και τρίτος βαλκανικός πόλεμος!), είχαμε προειδοποιήσει ότι Σερβία, Ελλάδα, Βουλγαρία και πΓΔΜ θα δημιουργήσουν ενδεχομένως «ορθόδοξο τόξο » λόγω της κυοφορούμενος προσπάθειας δημιουργίας της «Μεγάλης Αλβανίας».
Το σχέδιο αυτό χρηματοδοτείται και προωθείται από την Άγκυρα με σκοπό να αλλάξουν τα σύνορα στα Βαλκάνια σε μια προσπάθεια να πάρουν μια ρεβάνς και να ξαναγυρίσουν στα εδάφη που τα θεωρούν ακόμα «κομμάτια» της πρώην οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Σε αυτήν την κατεύθυνση ήταν και οι δηλώσεις του πρώην Βρετανού πρεσβευτή στη Σερβία, Ivor Roberts, σε μια συνέντευξη του για το τηλεοπτικό σταθμό Β92, οι οποίες επιβεβαιώνουν πλήρως τα επερχόμενα.
Ο Βρετανός διπλωμάτης επιβεβαιώνει μια νέα ρεαλιστική πολιτική πραγματικότητα στα Βαλκάνια, και στις διπλωματικές σχέσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, παρουσιάζει μια πολύ διαφορετική άποψη για τα σύνορα των βαλκανικών χωρών , υποστηρίζοντας ότι αυτά είναι «αμφιλεγόμενα» .
Ενώ οι Αμερικανοί γεωπολιτικοί αναλυτές της κεντρικής υπηρεσίας πληροφοριών (CIA), διαβλέπουν μια αναβίωση της βαλκανικής συμμαχίας του 1912-13 μέσα από εμπεριστατωμένη, αιτιολογημένη, λεπτομερή έκθεση του τμήματος «Βαλκανίων», για την υπό διαμόρφωση κατάσταση.
Όπως γίνεται κατανοητό, Αμερικανοί, Βρετανοί, Ρώσοι και φυσικά Σέρβοι, αναμένουν ότι τα σύνορα στα Βαλκάνια θα «αλλάξουν» , ή διπλωματικότερα θα επέλθει μια «διόρθωση» των συνόρων , η οποία μπορεί να συμβάλει σε μια «μόνιμη ειρήνη». Οποιανδήποτε αλλαγή όμως στα σύνορα δεν θα είναι σαφέστατα προς την κατεύθυνση της ειρήνης , αλλά της ανάφλεξης και της επανεμφάνισης του μίσους και του πολέμου.
«Το θέμα των συνόρων είναι ένα θέμα επίπονο τον εικοστό αιώνα. Σκεφτείτε τον εαυτό σας τι πρόβλημα έφερε αυτό το θέμα κατά τη διάρκεια της περιόδου του 1916 στην Ανατολή, σε σχέση με αυτά τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα . Εκείνη την περίοδο , ένας Βρετανός υπάλληλος και ένας Γάλλος , είχαν συντάξει ένα χάρτη που παρουσίαζε τη σφαίρα των συμφερόντων της Βρετανίας και της Γαλλίας μετά το τέλος του Α “Παγκοσμίου πολέμου ( Συμφωνία Σάικς –Πικό). Στη συνέχεια, είναι γνωστό τι προβλήματα είχαν ανακύψει με τα σύνορα μετά το τέλος των Βαλκανικών πολέμων μετά την περάτωση της ειρηνευτικής διάσκεψης του Λονδίνου τις παραμονές του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ιδρύθηκε το νέο κράτος της Αλβανίας, και αυτόματα πολλοί αλβανικοί πληθυσμοί παρέμειναν έξω από τα σύνορα του αλβανικού κράτους», είπε ο Βρετανός διπλωμάτης αναφέρει Ivor Roberts σύμφωνα με την ιστοσελίδα publiku.net.
«Εκείνοι που λένε ότι ο σκοπός της σχεδίασης των νέων συνόρων δεν θα πρέπει να είναι η δημιουργία των μονο-εθνοτικών κρατών, εννοούν ότι όλη η ουσία είναι ότι οι συμπαγείς πληθυσμοί εντός των ορίων αυτών πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς. Όπου τα σύνορα δημιουργούν μια αίσθηση ανασφάλειας, αστάθειας και βίας, αυτά δεν έχουν καμία χρήσιμη λειτουργία»,είπε ο Roberts.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το δράμα των συνόρων στα Βαλκάνια δεν μπορεί να επιλυθούν εν μία νυκτί. «Τα σύνορα θα πρέπει να συμβάλουν στην ασφάλεια και τη σταθερότητα. Αυτή η «αλλαγή» θα διαρκέσει μέχρι την περίοδο που θα καταστεί άνευ αντικειμένου », είπε ο ίδιος .
Ο Βρετανός τόνισε ότι θα αλλάξουν τα σύνορα μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας, αρχικά αλλά άφησε να εννοηθεί ότι έπεται και συνέχεια.
«Πιστεύω ότι η βόρεια περιοχή του ποταμού Ιμπάρ, πρέπει να επιστραφεί στη Σερβία, και ορισμένα τμήματα του εδάφους της κοιλάδας του Πρέσεβο στο Κοσσυφοπέδιο», είπε .
Αλλά ο ίδιος έχει μια διαφορετική προοπτική από την άποψη της εθνικής ενότητας του αλβανικού κράτους: «Δεν βλέπω κανένα λόγο, μετά από λίγο, γιατί να μην ενωθεί το Κοσσυφοπέδιο με την Αλβανία σε ένα ενιαίο κράτος», δήλωσε ο πρώην Βρετανός πρέσβης .
Σύμφωνα με αναλυτές , η δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια. «Αρωγός» σε αυτό το σενάριο είναι η Άγκυρα η οποία « σπονσονάρει» την εκάστοτε αλβανική κυβέρνηση και κοινωνία τόσο στον πολιτικό και στρατιωτικό τομέα , όσο και στον θρησκευτικό.
Η Άγκυρα επιδιώκει την δημιουργία ενός μουσουλμανικού άξονα με την συμμέτοχη της Αλβανίας, της Βοσνίας, του δυτικού μέρους της ΠΓΔΜ, μέρους του Μαυροβουνίου , με σκοπό να ξαναεπιστρέψει στα Βαλκάνια μετά από 100 χρόνια .
Η έτερος «παίκτης» στην περιοχή είναι η Γερμανία η οποία έχει έννομο συμφέρον στην περιοχή.
Η Γερμανία από το 1990 έχει θέσει σε εφαρμογή ένα προμελετημένο και καλά σχεδιασμένο σχέδιο, με το οποίο προσπαθεί να ελέγξει ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων.
Από την εποχή την διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας μέχρι την σημερινή εποχή των μνημονίων της Ελλάδας , το Βερολίνο προσπαθεί να «κυριεύσει» οικονομικά και πολιτικά την περιοχή αυτή. Οι παρεμβάσεις των γερμανικών κυβερνήσεων σε όλες τις βαλκανικές χώρες είναι πλέον συχνό φαινόμενο.
Την αντίδραση όμως στα σχέδια αυτά θα την κάνει η Μόσχα με την παρουσία της τόσο σε στρατιωτικό επίπεδο, όσο και σε θρησκευτικό, εφόσον ευοδωθεί η προσπάθεια αμυντικής συνεργασίας με τις χώρες της περιοχής .
Η Μόσχα θέλοντας νε ελέγξει την περιοχή για να ενεργοποίηση οποιαδήποτε στιγμή κρίνει η ίδια ότι είναι η κατάλληλη , τα μεγάλα ενεργειακά έργα δια μέσω της Μαύρης Θάλασσας προς τα Βαλκάνια, και συγκεκριμένα προς Ελλάδα και Βουλγαρία. Οι Ρώσοι με σύμμαχο την θρησκεία και την σλαβική καταγωγή θέλουν να «πατήσουν» τα σχέδια τους σε χώρες που έχουν στέρεα ερείσματα και συμφέροντα.
Μέσα σε αυτό το περίπλοκο και ανάστατο σκηνικό η ένοπλη σύρραξη ανά πάσα στιγμή φαντάζει απλά το ιδανικότερο αλλά και το πιθανότερο σενάριο.