Ο «ψυχρός» πόλεμος μεταξύ Γερμανίας και Βρετανίας μόλις ξεκίνησε. Και οι δυο κατά γενική ομολογία ισχυρότερες χώρες της Ευρώπης, θέλουν να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη από το νέο στάτους που προέκυψε από το δημοψήφισμα στη Μεγάλη Βρετανία που έβγαλε τη χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο πανικός πάντως, βρίσκεται κυρίως στη Γερμανική πλευρά, καθώς η φυγή της Βρετανίας από την ΕΕ θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με τέτοιο τρόπο που και να μετριάσει την αναστάτωση στις οικονομίες των χωρών-μελών της ΕΕ και κυρίως στην Γερμανία, αλλά και να μην φανεί ότι η ισχυρή ηγέτιδα της ΕΕ υπέστη άλλη μια ήττα (μετά τους δυο παγκόσμιους πολέμους).
Ήδη δυο γερμανικές εφημερίδες η Ηandelsblatt και η Welt, έφεραν στη δημοσιότητα ένα σχέδιο της γερμανικής κυβέρνησης για το πως θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το Brexit, που προσπαθεί να πετύχει τους προαναφερόμενους αντικρουόμενους στόχους.
Τι λέει το σχέδιο; Να επιδιώξει η Γερμανία μια «συμφωνία σύνδεσης» με τη Μ. Βρετανία, που και να διευκολύνει τις εμπορικές τους σχέσεις, αλλά ταυτόχρονα να αποτρέψει τους μιμητές του Ηνωμένου Βασιλείου για έξοδο από την πλήρως ελεγχόμενη και υποταγμένη ΕΕ.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η Βρετανία κάθε χρόνο απορροφά γερμανικές εξαγωγές ύψους 51 δισ. ευρώ γεγονός που καταδεικνύει το πόσο σημαντική είναι η Γηραιά Αλβιώνα για τη Γερμανία.
Δεν υπάρχει πάντως η πρόθεση, τουλάχιστον όπως απορρέει από το σχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας, να ικανοποιηθεί το Λονδίνο πάρα πολύ. Σύμφωνα με το σχέδιο δεν θα επιτραπεί «κανένας αυτοματισμός» προκειμένου να έχει η Μ. Βρετανία «πρόσβαση στην ενιαία / εσωτερική αγορά της Ε.Ε.».
Εάν μπορούσε να απολαμβάνει στο μέλλον εκτεταμένα πλεονεκτήματα χωρίς να είναι μέλος της Ε.Ε. αυτό θα μπορούσε να βρει μιμητές κατά τους συντάκτες του. Η Ε.Ε. θα πρέπει «να αποφύγει σε μελλοντική νέα ρύθμιση των σχέσεων να δώσει τις λάθος εντυπώσεις», όπως τονίζεται στο σχέδιο.
ΟΙ Γερμανοί στην κυριολεξία τρέμουν τα λεγόμενα φαινόμενα μιμητισμού στη Γαλλία, την Αυστρία, τη Φινλανδία, την Ολλανδία και την Ουγγαρία, γι αυτό και θέλουν να φανεί ότι δεν υποχωρούν, αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε να μην χάσουν τις εξαγωγές τους στην Μεγάλη Βρετανία.
Γιατί οι Γερμανοί θέλουν λιγότερη Ευρώπη
Και δεν είναι αυτός ο μοναδικός φόβος των γερμανών. Τρέμουν στην σκέψη ότι -ακόμη και αυτό να μην συμβεί- μπορεί να επανακινηθεί το θέμα της ομογενοποίησης του χρέους. Τι σημαίνει αυτό; Όλα τα χρέη των χωρών-μελών της ευρωζώνης να μπουν σε ένα κοινό «κορβανά» προκειμένου να επιτευχθεί επιτέλους περισσότερη «κοινοτικοποίηση», αίτημα που όλο και δυναμώνει ιδιαίτερα από τα πιο αδύναμα οικονομικά κράτη-μέλη.
Οι συμβουλάτορες του Σόιμπλε το λένε καθαρά στο σχέδιο τους για το Brexit, αναφέροντας ότι θα δυναμώσουν οι φωνές που θα ζητούν την κοινή ευθύνη στην ευρωζώνη, για κοινό προϋπολογισμό ή ευρωπαϊκή εγγύηση καταθέσεων στις τράπεζες.
Η γερμανική κυβέρνηση δεν το θέλει με τίποτα αυτό, καθώς γνωρίζει τις έντονες αντιδράσεις που θα προκαλέσει στους γερμανούς πολίτες, αλλά και γενικότερα στις χώρες του ευρωπαϊκού βορρά που χορηγούν βοήθεια στις χώρες του νότου.
Με απλά λόγια θέλουν να συνεχίσουν να απολαμβάνουν μόνο τα οφέλη της ΕΕ και να αφήνουν τις υποχρεώσεις στα άλλα κράτη.
Το ζητούμενο πλέον είναι πως θα αντιδράσουν οι άλλες χώρες και κυρίως η Γαλλία και η Ιταλία στα σχέδια αυτά του Βερολίνου. Θα παραμείνουν «σύμμαχοι» ή θα επιλέξουν το άλλο στρατόπεδο αφού κατά τα φαινόμενα μετά το Brexit η Γερμανία δεν θα κάνει περαιτέρω βήματα εμβάθυνσης της ευρωπαϊκής ενοποίησης.