ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΜΒΟΥΚΑΣ
Η κατάπτωση της ανταγωνιστικότητας της εθνικής μας οικονομίας ιδίως μετά το 1980, καθρεφτίζεται στην τραγική διαπίστωση ότι ο άλλοτε κρατερός αγροτικός (πρωτογενής) τομέας, κατάντησε το 2015 να παράγει μόλις του 3,7% του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν). Λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΑΕΠ σε τρέχουσες τιμές το 2015 διαμορφώθηκε σε 176 δις ευρώ (€), προκύπτει ότι το 2015 η συνολική αξία του αγροτικού προϊόντος ανήλθε στο μηδαμινό ποσό των 6,5 δις €. Ο κοινός νους αδυνατεί να κατανοήσει, ότι, οι κλάδοι της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της αλιείας, της πτηνοτροφίας και της δασοπονίας, που συναποτελούν τον πρωτογενή τομέα της ελληνικής οικονομίας, συντελούν στην παραγωγή ενός αγροτικού προϊόντος μόλις 6,5 δις €. Στο χθεσινό μας άρθρο καυτηριάσαμε το κομματικό κράτος ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και λοιπών προοδευτικών δυνάμεων, που εγκαθιδρύθηκε στη χώρα μας μετά την μεταπολίτευση. Οικογενειακά τζάκια κυβερνητικής εξουσίας, έχοντας υπό την ομπρέλα τους εξαρτώμενους βουλευτές, αιώνιους συνδικαλιστές, εγκάθετους δημοσιογράφους και κάθε λογής κομματικό παρατρεχάμενο, εξέθρεψαν ένα αδηφάγο και διεφθαρμένο κρατικό-τραπεζικό μηχανισμό, που ως δραματική κατάληξη είχε την κατακρήμνιση της ανταγωνιστικότητας της εθνικής οικονομίας, την εξάρθρωση του παραγωγικού ιστού, την εκτροφή μιας τεράστιας άνομης παραοικονομίας και την δημιουργία ενός γιγαντιαίου δημοσίου χρέους.
Η χρεοκοπία της Ελλάδας το 2009 και η υποταγή της πατρίδας στον κατακτητικό ζυγό των μνημονίων το Μάιο του 2010 υπήρξαν νομοτελειακά και αναπόφευκτα φαινόμενα. Ανεξάρτητα του γεγονότος ότι από την πρώτη στιγμή απαρνηθήκαμε τα μνημόνια και ασκούμε αυστηρή κριτική στις απάνθρωπες μνημονιακές πολιτικές, επιδιώκουμε ο λόγος μας να είναι καλοπροαίρετος και παραγωγικός. Η κυβέρνηση έχει αρκετούς βαθμούς ελευθερίας για την άσκηση μιας αποδοτικής αναπτυξιακής πολιτικής. Η αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του πρωτογενή τομέα, δύναται να δώσει όραμα και ελπίδα για την ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας. Τον Μάιο του 2015 το ΙΜΔΟ (Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων) δημοσίευσε πρωτότυπη επιστημονική εργασία, με τίτλο «Μεθοδολογία εκτίμησης της αξίας της δασικής γης στην Ελλάδα». Μια ενδιαφέρουσα άποψη την οποία διατύπωσε η ερευνητική ομάδα που εκπόνησε τη συγκεκριμένη μελέτη, είναι ότι ο κλάδος της δασοπονίας έχει αξιόλογες παραγωγικές δυνατότητες και υπάρχουν οι αντικειμενικές συνθήκες το μερίδιό του στο ΑΕΠ από 0,3% που είναι σήμερα να διευρυνθεί μεσοπρόθεσμα ίσως και άνω του 1%.
Ανάμεσα στις οικονομικές δραστηριότητες που άμεσα σχετίζονται με τον κλάδο της δασοπονίας, είναι η προστασία και η αξιοποίηση των υδάτινων πόρων. Αν και η χώρα μας διαθέτει αξιοσημείωτα αποθέματα υδάτινων πόρων και μάλιστα άριστης ποιότητας, εντούτοις σε αρκετές περιοχές του ελλαδικού χώρου παρατηρούνται φαινόμενα λειψανδρίας. Ενδεικτική είναι η περίπτωση της ανατολικής Πελοποννήσου, της οποίας ο υδροφόρος ορίζοντας έχει υποχωρήσει τρομακτικά και η αγροτική παραγωγή τείνει πλήρως να αφανιστεί. Το συγκεκριμένο πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί και μάλιστα λίαν αποτελεσματικά, με την προϋπόθεση όμως να ενεργοποιηθούν οι παράγοντες της κεντρικής διοίκησης, της περιφέρειας, της νομαρχίας και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Λύση στο ακανθώδες πρόβλημα της λειψανδρίας στην Αργολίδα, την Κορινθία και σε άλλες περιοχές της ανατολικής-κεντρικής Πελοποννήσου, μπορεί να δώσει η παραγωγική αξιοποίηση των χειμάρρων και των ποταμών που εκβάλλουν στον Κορινθιακό κόλπο. Εκατομμύρια κυβικά μέτρα πόσιμου νερού χύνονται και χάνονται στον Κορινθιακό κάθε χρόνο. Γάργαρα και πεντακάθαρα νερά που κατεβαίνουν από τα όροι της ορεινής Κορινθίας και γενικότερα της βόρειας Πελοποννήσου. Για παράδειγμα, μόνο από τον Σύθα ποταμό που πηγάζει από την Ζήρια και εκβάλλει στο Ξυλόκαστρο, ρέουν και χάνονται στον Κορινθιακό κόλπο δεκάδες εκατομμύρια κυβικά μέτρα πόσιμου νερού κάθε χρόνο. Κατά μήκος της ακτογραμμής των 140 χιλιομέτρων Ισθμού-Πάτρας, αρκετοί είναι οι ποταμοί και οι παραπόταμοι σαν τον Σύθα. Τα νερά αυτά που ετησίως εκτιμώνται σε πολλά εκατ. κυβικά μέτρα, με τα κατάλληλα έργα υποδομής θα μπορούσαν να συγκρατηθούν σε δεξαμενές και να μην χάνονται στα βάθη του Κορινθιακού. Η αξιοποίηση του τεράστιου υδάτινου δυναμικού του ελλαδικού χώρου θα πρέπει να αποτελέσει βασική προτεραιότητα της αναπτυξιακής μας πολιτικής.