Ενώ στην Ελλάδα είμαστε απασχολημένοι με
τις συνεχείς αποτυχίες της κυβέρνησης, όπου τίποτα πλέον δεν είναι
βέβαιο, ούτε καν οι δύο σκανδαλώδεις ιδιωτικοποιήσεις
(πίσω από τα 14 αεροδρόμια λέγεται πως ευρίσκεται η εταιρεία
αεροδρομίων της Αγίας Πετρούπολης, η οποία δεν έχει εκταμιεύσει ακόμη
τίποτα, ενώ βασική προϋπόθεση για το Ελληνικό είναι η άδεια λειτουργίας
καζίνο), αυξάνονται παγκοσμίως οι προειδοποιήσεις για ένα επερχόμενο κραχ τεραστίων διαστάσεων – με την Παγκόσμια Τράπεζα να μειώνει δραστικά τις προβλέψεις της για την ανάπτυξη (πηγή), με την Goldman Sachs να αναφέρεται σε απελπισία των χρηματαγορών (πηγή), με τον πρώην διοικητή της Fed κ. A. Greenspan να προβλέπει μία «διαφαινόμενη καταστροφή» (πηγή), καθώς επίσης με πολλούς αμερικανούς οικονομολόγους να διαπιστώνουν ανησυχητικά σημεία ύφεσης στην οικονομία των Η.Π.Α.
Στη Γερμανία περιορίζονται οι παραγγελίες στην εξαγωγική της βιομηχανία, στις Η.Π.Α. επιβραδύνεται η κατανάλωση, η υπερχρεωμένη Ιαπωνία
αναγκάσθηκε να αναβάλλει την αύξηση του ΦΠΑ για τρία χρόνια, ο G. Soros
πουλάει μαζικά μετοχές αγοράζοντας χρυσό, η Deutsche Bank θεωρεί πως η
ΕΚΤ βρίσκεται σε απόγνωση (ανάλυση), το ΔΝΤ συστήνει στην Κίνα να ασχοληθεί αμέσως με το πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους, ενώ μεγάλοι επενδυτές μιλούν για τον τελικό του παιχνιδιού, σαν να πρόκειται για συνθήκες αποκάλυψης (πηγή).
Παράλληλα, η Κίνα και η Ρωσία εξοπλίζονται μαζικά με πυρηνικά όπλα (πηγή),
το βρετανικό δημοψήφισμα φαίνεται πως θα είναι υπέρ της εξόδου της
χώρας από την ΕΕ, γεγονός που θα ισοδυναμούσε με την αρχή του τέλους
της, οι ισπανικές εκλογές μάλλον δεν θα έχουν ως αποτέλεσμα την πολιτική σταθερότητα στη χώρα
(οπότε θα υπάρξουν σημαντικές συνέπειες για την Ευρωζώνη), οι Γερμανοί
«μποϋκοτάρουν» την τραπεζική ένωση, οπότε δεν προβλέπεται η πολιτική και
δημοσιονομική, χωρίς τις οποίες δεν θα επιβιώσει η Ευρωζώνη κοκ.
Με δεδομένο τώρα το ότι, η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 δεν ξεπεράστηκε ποτέ, αφού απλά αναβλήθηκε επιδεινούμενη μέσω της δημιουργίας χρημάτων από το πουθενά εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών,
τα βαριά σύννεφα που έχουν συγκεντρωθεί στον ουρανό του πλανήτη
προμηνύουν αναμφίβολα την καταιγίδα των καταιγίδων – για την
αντιμετώπιση της οποίας δεν υπάρχουν πλέον όπλα ούτε στη «φαρέτρα» των
κεντρικών τραπεζών, ούτε των κυβερνήσεων. Ολοκληρώνοντας, είναι σίγουρα
ενδιαφέρουσα η εξής αναφορά του A. Greenspan:
«Δεν έχουμε πλέον αρκετά χρήματα για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα μας (ειδικά το ασφαλιστικό). Θα έπρεπε ο προϋπολογισμός μας να έχει πλεονάσματα και όχι ελλείμματα. Έπρεπε να το είχαμε συνειδητοποιήσει πριν από 25 χρόνια. Το είχαμε συνειδητοποιήσει, όμως κανένας δεν έκανε τίποτα εναντίον«.
Η αναφορά του αυτή μας θυμίζει την
Ελλάδα και τις κυβερνήσεις της των τελευταίων δεκαετιών – οι οποίες
επίσης γνώριζαν τα προβλήματα αλλά δεν έκαναν τίποτα. Φυσικά η Ελλάδα
δεν έχει τις δυνατότητες των Η.Π.Α., αλλά το δημόσιο χρέος της, ακόμη και αν προέβαινε σε στάση πληρωμών, δεν θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα σε ολόκληρο τον πλανήτη
– αφού ανέρχεται μόλις σε 340 δις $, έναντι των 19.000 δις $ της
υπερδύναμης, με το συνολικό χρέος της, δημόσιο και ιδιωτικό, να
πλησιάζει το ετήσιο παγκόσμιο ΑΕΠ!