Σοκ, πάγωσε η Ευρώπη, ναρκοπέδιο και άλλα τέτοια όμορφα στολίζουν τους τίτλους των ΜΜΕ από χθες το πρωί.
Γιατί σοκ όμως; Αν ακόμη υπάρχει κάποιους είδους στοχειώδης λογική σε αυτόν τον πλανήτη μόνο έκπληξη δεν πρέπει να αποτελεί η επιλογή των βρετανών, όπως και η δική μας πέρυσι τον Ιούλιο, άσχετα αν η ιστορία θέλησε να έχουμε το χειρότερο πρωθυπουργό που πέρασε πότε από τον τόπο ο οποίος δεν έχει ίχνος από το προϊόν που διαφημίζει, αξιοπρέπεια.
Η Ε.Ε. και κάποτε Ε.Ο.Κ. φάνταζε ως ένα κλειστό κλαμπ ιδιαιτέρων χωρών με κάποια προνόμια. Άλλο η ΕΟΚ των 10 και των 12 και διαφορετικό η ΕΕ των σχεδόν 30 με τους κάμποσους γερμανόφιλους ευρωβλάχους. Άλλο η ΕΟΚ του Μιτεράν, του Κολ, της Θάτσερ, του Παπανδρέου ή Μητσοτάκη και του Γκονζάλεθ και άλλο του Ρέντσι, του Ολάντ και του Τσίπρα.
Ποια προνόμια απολαμβάνει σήμερα ο απλός πολίτης;
Ποιος θέλει να ζει σε μια αόρατη φυλακή στην οποία κουμάντο κάνει ο δεσμοφύλακας της λιτότητας;
Ποιος θέλει να ζει όντας μέλος μιας ομάδας όπου βασιλεύει η ανεργία;
Σε ποιον αρέσει να αποτελεί μέλος ενός γκρουπ που δεν μπορεί να διαφυλάξει τα σύνορά του ενώ παράλληλα γεμίζει από εκατοντάδες χιλιάδες λαθροεισβολείς μιας βίαιης και ωμής ισλαμοκουλτούρας;
Ποιος θέλει να είναι σκλάβος των Γερμανών;
Νομίζω κανείς.
Οι βρετανοί έπραξαν το λογικό και για αυτό καμία κατασκευασμένη δημοσκόπηση ή βολική δολοφονία δεν μπόρεσε να σκοτώσει το κύμα της αντίδρασης που ξεκίνησε από το Λονδίνο.
Το επόμενο δημοψήφισμα, όπου και όταν πραγματοποιηθεί, θα είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό.