Το επερχόμενο πολύ πιθανό πλέον Brexit της Μ. Βρετανίας, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα λειτουργήσει σαν ντόμινο για παρόμοιες τάσεις σε όλη την Ευρώπη. Στην περίπτωση αυτή, άγνωστη είναι η αντίδραση του Βερολίνου.
Θα καταλάβει τα λάθη του και θα χαλαρώσει την επιχείρηση Γερμανοποίησης της γηραιάς Ηπείρου, ή θα σκληρήνει περισσότερο, με προοπτική τη δημιουργία μιας ισχυρής Γερμανικής Ευρωζώνης στη βορειοκεντρική Ευρώπη με βάση τις χώρες δορυφόρους της Βαλτικής, την Αυστρία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία.
Στην περίπτωση αυτή η ευρωζώνη όπως την ξέραμε σήμερα θα παύσει να υπάρχει και οι γεωπολιτικές ισοροπίες μέσα στο δυτικό στρατόπεδο θα αναδιαταχθούν.
Το βέβαιο είναι ότι στη δεύτερη περίπτωση, η Ελλάδα θα είναι η πρώτη που θα οδηγηθεί θέλοντας και μη στην έξοδο. Και τότε, ίσως δε θα υπάρχεια στο τραπέζι η συμφέρουσα μέχρι σήμερα πρόταση του Σόιμπλε, ο οποίος έχει δεσμευτεί, στην περίπτωση προσωρινού Grexit, να μας χορηγήσει 50 δις ευρώ και να στηρίξει την υποτίμηση της δραχμής στο 25%.
Εδώ προφανως δεν ίσχύει η κλασσική αρχή που υποστηρίζει ότι "των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν".