Φίλε Πιτσιρίκο, λίγο καιρό νωρίτερα πίστευα πως η επικράτηση του Brexit στο Βρετανικό δημοψήφισμα μπορεί να είναι ένα ισχυρό κτύπημα για την ΕΕ και να αποτελέσει ένα εφαλτήριο για την γρήγορη διάλυσή της. Τώρα, μετά τις εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων και τις δηλώσεις ή μη δηλώσεις των Γερμανών αξιωματούχων,αρχίζω να έχω σοβαρές επιφυλάξεις για αυτό.
Κατ’ αρχάς, στην εκστρατεία που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν γίνει -νομίζω- φανερά ορισμένα πράγματα.
Όπως πχ η πλήρη πολιτική αδυναμία της «αριστεράς» να προτείνει ένα εναλλακτικό σχέδιο που να μπορεί να φέρει κοντά της το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού.
Η ψήφος για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ καθορίστηκε σε μεγάλο βαθμό από την ακροδεξιά ιδεολογία του ρατσισμού, του ανόητου εθνικισμού και της ξενοφοβίας.
Ο βρετανικός λαός μπορεί να μην φοβήθηκε από την εκστρατεία τρόμου που εξαπέλυσε η κυβέρνηση του Κάμερον, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν παραπλανήθηκε από τις ανοησίες και τα ψεύδη -πχ τα επιπλέον 300 εκατ. ανά βδομάδα μετά το Brexit για το NHS- των ακροδεξιών υπέρμαχων του «leave».
Νομίζω πως πρέπει να είναι κάποιος πολύ άσχετος για να θεωρεί ότι δεν θα πληγεί βραχυπρόθεσμα η βρετανική οικονομία – μη εξαιρουμένων των λαϊκών στρωμάτων που θα δουν την αγοραστική τους δύναμη να μειώνεται– από την απόφαση εξόδου.
Όμως στο βάθος του χρόνου – κι εφόσον δεν πληγεί η παγκόσμια οικονομία περαιτέρω – η Βρετανία θα ανακάμψει γιατί έχει το δικό της νόμισμα και δεν ανήκει στον σκληρό πυρήνα του γερμανικού ευρώ.
Επίσης, οι Εγγλέζοι θα βρουν τρόπο να συνεργαστούν με την ΕΕ ακόμα κι αν χρειαστεί να εφαρμόσουν όλες τις δεσμεύσεις που με το δημοψήφισμα θα έχουν απορρίψει.
Θα κάνουν δηλαδή οι Εγγλέζοι αυτό που αιώνες τώρα κάνουν και οι καλόγεροι στο Άγιο Όρος: Θα βαφτίσουν το κρέας ψάρι και θα το φάνε.
Πιστεύω δηλαδή ότι μεσοπρόθεσμα οι οικονομικές επιπτώσεις του Brexit στην ίδια την Βρετανία δεν θα είναι σοβαρές, όμως στο πολιτικό επίπεδο οι εξελίξεις θα είναι δραματικές για όλους.
Η ακροδεξιά στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν ήρθε για να φύγει, οι Εργατικοί θα εξαφανιστούν αλά ΠΑΣΟΚ και ο παραδοσιακά εξισορροπητικός ρόλος της Βρετανίας στην ασφάλεια της Ευρώπης, ως μια από τις δυο -η άλλη είναι η Ρωσία- πλευρικές ευρωπαϊκές δυνάμεις θα πάψει να υπάρχει.
Το πολύ ενδιαφέρον ζήτημα έχει να κάνει με τις παράπλευρες επιπτώσεις της Βρετανικής εξόδου στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ.
Το πολύ προφανές για να ισχύει σενάριο, προβλέπει την κατάρρευση του συστήματος και την διάλυση της ΕΕ.
Υπάρχει, όμως, και το σενάριο που θέλει μετά την έξοδο της Βρετανίας, να προχωρά με ταχύτερους ρυθμούς η ανελεύθερη «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» και μαζί της να ισχυροποιείται και να βαθαίνει η Γερμανική κυριαρχία στην Ηπειρωτική Ευρώπη.
Πρόκειται για αυτό που θα μπορούσε κάπως αυθαίρετα να χαρακτηριστεί ως η «κρυφή γοητεία του Brexit» στην Γερμανική και Ευρωπαϊκή ελίτ.
Οι όποιες επιπτώσεις του διαφαινόμενου Brexit στις οικονομίες των ισχυρών κρατών και στις πολυεθνικές δεν θα είναι τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα σοβαρές.
Άλλωστε, η ΤΤΡ που θα καλύπτει σαν μανδύας τα πάντα και όλους δεν θα αργήσει να τεθεί σε εφαρμογή.
Βραχυπρόθεσμα, τα επιτόκια δανεισμού του Νότου θα αυξηθούν και αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση των πιέσεων υπέρ της ολοκλήρωσης και της πλήρους απώλειας της εθνικής κυριαρχίας τους.
Ιστορικά τώρα, αν δει κανείς την υπόθεση ΕΕ θα διαπιστώσει ότι η ιδέα της οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης δεν είναι κάποιο ορφανό που άφησαν στην πόρτα των Ευρωπαίων.
Έχει μάνα την Γαλλία του Μεσοπολέμου και πατέρα της τον Χίτλερ.
Η κατοχή της Ευρώπης από τους ναζί και η συνεργασία των Γάλλων του Βισύ μαζί τους μετέτρεψαν την ιδέα από Γαλλική σε Ευρωπαϊκή.
Η συντριβή και η διαίρεση της Γερμανίας, ο ξεπεσμός μαζί όμως με την διατήρηση των παράλογων φιλοδοξιών των Γάλλων για παγκόσμιο ρόλο της χώρας τους, καθώς και η πολιτική κυριαρχία της ΕΣΣΔ στην Ανατολική Ευρώπη έστρωσαν το έδαφος για την δημιουργία αρχικά της ΕΟΚ και μετά της ΕΕ.
Φυσικά, οι ΗΠΑ ήθελαν να ελέγχουν το όλο εγχείρημα και έτσι επέβαλαν ουσιαστικά την Βρετανία στην ένωση παρά το γεγονός ότι κάνεις δεν ήθελε να βρίσκεται εκεί.
Τώρα που οι ΗΠΑ ούτε θέλουν ούτε μπορούν να εμπλακούν ενεργά στις ευρωπαϊκές υποθέσεις, έχουν ανοίξει οι πόρτες και τα παράθυρα για την έξοδο των Εγγλέζων.,
Η απολύτως Γερμανική -με ολίγη Γαλλική μαγιονέζα στην κορυφή– Ευρώπη έρχεται.
Το Βrexit πιθανότατα θα βαθύνει τους δεσμούς της εξάρτησης και της υποτέλειας των υπολοίπων κρατών της Ευρώπης. Κι αυτό θα γίνει φανερό σχεδόν από την επόμενη κιόλας μέρα.
75 χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το φάντασμα του φασισμού και του καπιταλιστικού ολοκληρωτισμού πλανάται πάνω από την Ευρώπη.
Ο 21ος αιώνας βρίσκει ξανά τους λαούς της Ευρώπης να τρέφονται με το σανό του εθνικισμού και του θρησκευτικού φανατισμού.
Για όσους νηστεύουμε αυτά τα πράγματα, τα χρόνια που έρχονται απαιτούν πολύ μεγάλο κουράγιο.
Φιλιά από την Εσπερία
Ηλίας
Υ.Γ. Νομίζω πως η δημιουργία του Jo Di είναι πολύ πιο ουσιαστική από οποιαδήποτε εικόνα σχετικά με το Brexit, αφού δείχνει γλαφυρά την αιτία του κακού. Το φίδι που γεννά τον φασισμό είναι ο καπιταλισμός. Με δημοκρατικό ή όχι προσωπείο.