Ξεσκονίζοντας τα παλιά περιοδικά της ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ βρήκα ένα εξαιρετικά χρήσιμο άρθρο.
Στο κείμενο που ακολουθεί, και είναι απόσπασμα από το τεύχος Φεβρουάριου του 1979 ο αρθρογράφος διαπιστώνει ότι ενώ η χώρα συνδέθηκε στην τότε ΕΟΚ για να πουλάει τις ποσότητες μελιού που της περίσσευαν, αντί αυτού αμέσως άρχισαν να γίνονται εισαγωγές μελιού από την Γερμανία, που και αυτή με την σειρά της τις είχε εισαγάγει από την νότια Αμερική.
Έμεινε παγωτό ο άνθρωπος και αναρωτιόταν ποιος ο σκοπός της ένταξης μας αν είναι να μας κατακλύσουν οι εισαγωγές...
Όπως χαρακτηριστικά γράφει, πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για την υπεράσπιση του εγχώριου προϊόντος.
37 χρόνια πέρασαν όμως, μέτρα δεν ήρθαν, και αυτή η κατάσταση, η ίδια πολιτική εξακολουθεί ως τις μέρες μας.
Μόνο που τέτοιες κινήσεις υπήρξαν η κυρίως αιτία για την φτωχοποίηση της χώρας, την απώλεια της εθνικής παραγωγής και της εθνικής μας κυριαρχίας.
Παρόλα αυτά η τακτική αυτή εξακολουθεί να εφαρμόζεται, και αν μήτε άλλο βλέπουμε ότι η Γερμανία εξαρχής κινούσαν σε αυτό το μοτίβο.
Ο συνάδελφος ζητούσε να οργανωθεί η μελισσοκομία στην Ελλάδα και να αντιδράσει.
Και η μελισσοκομία οργανώθηκε, μα δεν αντέδρασε...
Δεν θέλω να σας κουράσω όμως, διαβάστε το κείμενο και θα καταλάβετε...
ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗ ΕΛΛΑΣ
Φεβρουάριος 1979 τεύχος 368
Όταν μας ήρθε η πληροφορία, τηλεφωνικώς, ότι έγινε εισαγωγή μελιού από την Γερμανία, μας προξένησε πραγματική κατάπληξη και δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε.
Ενώ η Γερμανία εισάγει κάθε χρόνο σχεδόν το τετραπλάσιο της μελοπαραγωγής της από το εξωτερικό, να είναι σε θέση να εξάγει μέλι και στο εξωτερικό.
Το πράγμα στην αρχή μας φάνηκε βέβαια ολότελα απίστευτο.
Και όμως, δυστυχώς είναι γεγονός.
Μας πασάρεται το μέλι της Ν.Αμερικής μέσον της Γερμανίας.
Ελπίζαμε και το τονίσαμε επανειλημμένα από τις σελίδες μας, ότι με την σύνδεση μας στην Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά (ΕΟΚ) ότι θα είχαμε πια εξασφαλισμένη την διοχέτευση της παραπανίσιας παραγωγής μας μελιού στα κράτη της Κοινής Ευρωπαϊκής Αγοράς, και ιδιαίτερα στην Γερμανία που εισάγει σχεδόν τα τέσσερα πέμπτα της απαιτούμενης ποσότητας μελιού της από το εξωτερικό, και τώρα έρχεται αυτή η Γερμανία να μας προμηθέψει μέλι!
Εκεί δηλαδή που περιμέναμε την όσο το δυνατόν γρηγορότερη σύνδεση μας με την Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά, για να εξασφαλίσουμε την διάθεση του παραπανίσιου μελιού μας τώρα, με την σύνδεση μας θα συμβαίνει το αντίθετο, θα μας συναγωνισθεί το Γερμανικό μέλι, το μέλι της Αργεντινής που θα μπαίνει σχεδόν ατελώς μέσο Γερμανίας στην Ελλάδα.
Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, να μπαίνει με αυτό τον τρόπο το Αργεντίνικο μέλι στην Ελλάδα τότε η σύνδεση μας με την Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά, αντί να ωφελήσει τους μελισσοκόμους μας, αντίθετα θα τους βλάψει και μάλιστα όχι λίγο. Πράγμα που δεν μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε.
Τι πρέπει λοιπόν να γίνει τώρα;
Που είναι η Ελληνική μελισσοκομική οργάνωση για να ενεργήσει τώρα, ώστε στις διαπραγματεύσεις που συνεχίζονται για την σύνδεση μας με την Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά, να προληφθεί ένα τέτοιο ενδεχομενο το οποίο, αν συνεχιστεί και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό γιατί το μέλι από την Νότιο Αμερική είναι φθηνό, τότε ασφαλώς θα καταρρεύσει η μελισσοκομία μας.
Οι Γερμανοί μελισσοκόμοι, κατάφεραν με την οργάνωση τους, να επιτύχουν ώστε το ντόπιο μέλι τους να έχει σχεδόν διπλάσια αξία από το εισαγόμενο απ έξω, κι εμείς κινδυνεύουμε να κατακλυσθεί η αγορά μας από μέλια της Νοτίου Αμερικής.
Βουλωμένο γράμμα διάβασε ο αρθρογράφος πριν 37 χρόνια, οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε αυτό.
Μόνο που αυτή η τακτική αφορούσε το σύνολο της παραγωγής της χώρας, και όχι μόνο του μελιού.
Έτσι αντι να καταρρεύσει η μελισσοκομία, κατέρρευσε η χώρα.
Όποιος έχει μάτια ας διαβάσει, και μυαλό ας σκεφτεί, κι ας κρίνει που οδηγεί αυτή η πολίτικη που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, και μάλιστα πιο έντονα!!!