Το Μάιο του 2012, σοκαρισμένος ο ελληνικός λαός από τα πρόσφατα μνημόνια, έκανε την υπέρβασή του. Το 20% του λαού ψήφισε αντιμνημονιακά κόμματα που δεν συγκέντρωσαν όμως το 3% και έτσι τις αντιμνημονιακές ψήφους τις πήραν ο Σαμαράς, ο Τσίπρας και ο Βενιζέλος. Ένα μήνα μετά και αφού ο λαός είδε ότι πήγε χαμένη η ψήφος του, επανήλθε στο μαντρί και ψήφισε τα καθεστωτικά κόμματα. Σήμερα πληρώνει το τίμημα εκείνης της κατάστασης.
Η πολιτική κοροϊδία τώρα του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ με τον εκλογικό νόμο δεν έχει όρια. Το μόνο που
σκέφτεται τώρα ο άλλοτε διαπρύσιος υποστηρικτής της απλής αναλογικής κ. Τσίπρας είναι η διαιώνιση της προσωπικής του παρουσίας στα πολιτικά πράγματα της χώρας και τίποτε άλλο. Καταργεί το bonus των 50 εδρών, για να κόψει τον δρόμο προς την πρωθυπουργία του κ. Μητσοτάκη, αλλά δεν καταργεί το φασιστικό και αντιδημοκρατικό 3%, προκειμένου να μην έχει διαρροές προς άλλα αριστερά και προοδευτικά νέα κόμματα.
Αν όμως το bonus των 50 εδρών του κ. Παυλόπουλου ανέτρεπε την ισοδυναμία της ψήφου των πολιτών, το απαγορευτικό όριο του 3% εγγυάται την διαιώνιση του ίδιου κλειστού πολιτικού συστήματος και την συνέχιση της ύπαρξης των καθεστωτικών κομμάτων. Απαγορεύει δηλαδή την ανανέωση του πολιτικού συστήματος και προωθεί τα ίδια φθαρμένα υλικά και τους υποτακτικούς του καθεστώτος.
Με λίγα λόγια το καθεστώς παραμένει ολιγαρχικό, κλείνει ακόμα πιο πολύ τις πόρτες του στην πραγματική ανανέωση από τα κάτω και απλά κάνει μια αναδιάταξη δυνάμεων στο εσωτερικό του.
Προς τους αφελείς πολίτες, το καθεστώς περνάει συγκεκριμένη προπαγάνδα υπέρ του 3%.
Πρώτον, ότι θα φτιάξουν τουρκικό κόμμα οι Έλληνες μουσουλμάνοι της Θράκης
Δεύτερον, ότι υπάρχει κίνδυνος ακυβερνησίας και
Τρίτον, ότι δεν θέλουμε μέσα στο πολιτικό σύστημα γραφικές περιπτώσεις.
Σε ότι αφορά το πρώτο, την κατάσταση της Θράκης, αυτή δημιουργήθηκε με το 3% σε ισχύ, μην το ξεχνάμε αυτό. Την κατάσταση αυτή τη δημιούργησε η κομματική πελατειακή τακτική των καθεστωτικών κομμάτων, που δεν διστάζουν να αφήνουν όλο το πεδίο ελεύθερο στην Τουρκία να κάνει πολιτικό παιχνίδι, αρκεί τα ίδια να εισπράττουν τις ψήφους των μουσουλμάνων. Η σημερινή κατάσταση δηλαδή και η ακόμα χειρότερη αυριανή, δεν έγινε από κάποιο καταργημένο 3%, αλλά ακριβώς επειδή υπάρχει το 3%. Μην μας διαφεύγει ότι στο σύνολο της χώρας, ένα τυχόν μειονοτικό κόμμα δεν θα συγκέντρωνε ούτε 1%, οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να μας φοβίζει αυτό το θέμα. Εξάλλου μόνος του ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή έχει τρεις μουσουλμάνους βουλευτές που του δίνουν την πλειοψηφία των 153. Αν δεχτούμε λοιπόν ότι αυτοί οι μουσουλμάνοι βουλευτές παίρνουν εντολές από την Άγκυρα, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στην εξουσία επειδή ακριβώς το θέλει ο Ερντογάν. Για να μην τρελαθούμε εντελώς δηλαδή.
Σε ότι αφορά τον κίνδυνο ακυβερνησίας, δεν υπήρξε ποτέ κράτος στον κόσμο που να έμεινε ακυβέρνητο. Ακόμα και στην Ισπανία βλέπουμε πως παρόλο που δεν μπορεί να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση, συνεχίζει να κυβερνάται από την παλιά. Μην ακούγονται λοιπόν ηλιθιότητες τέτοιου τύπου. Και στο κάτω κάτω ας αναρωτηθούμε: Είναι προτιμότερο να κυβερνάται ένα κράτος από το 30% ή από το 50%+1;;;
Σε ότι αφορά την τρίτη περίπτωση, πράγματι αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλές γραφικές περιπτώσεις που δεν μπορούν να συγκεντρώσουν ούτε 1%. Όμως, αν όλοι οι σοβαροί πολίτες γνωρίζουν ότι μπορούν άνετα να ανέλθουν στην πολιτική κλίμακα της χώρας, χωρίς το φασιστικό 3%, τότε θα ασχοληθούν με την πολιτική και έτσι τα εκτοπισμένα αυτή τη στιγμή σοβαρά λαϊκά στρώματα, θα ανέλθουν στην εξουσία, εκτοπίζοντας τις καθεστωτικές δυνάμεις.
Αν θέλουμε λοιπόν να μιλάμε για πραγματική αλλαγή του εκλογικού νόμου και όχι μόνο για διευθέτηση εσωτερικών ισορροπιών στο πολιτικό σύστημα, αν θέλουμε να γλιτώσουμε τη Θράκη εδώ και τώρα από τα νύχια των Τούρκων, θα πρέπει να καταργηθεί αμέσως το φασιστικό 3%.
ΠΕΤΡΟΣ ΧΑΣΑΠΗΣ