Συχνά ακούμε παραπλανητικές ατάκες, πως δήθεν μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνουν φόρους σε αυτή τη χώρα, ή μόνο οι συνταξιούχοι και υπάλληλοι, ή πως μόνο το 3% των φορολογούμενων πληρώνει το 50% των φόρων, και άλλα πολλά.
Μεταξύ αυτών ακούμε και πως οι ελεύθεροι επαγγελματίες δηλώνουν το αφορολόγητο και πληρώνουν ελάχιστα στο κράτος φοροδιαφεύγοντας κλπ κλπ.
Δυστυχώς η Ελλάδα είναι μια χώρα με φορολογικό πλαίσιο που χωράει σε 12.500 σελίδες Α4.
Στην πραγματικότητα δεν έχει ένα φορολογικό σύστημα αλλά κατά κάποιους 42 φορολογικά συστήματα ανάλογα με το ποιος είσαι.
Δεν είμαι βέβαιος ότι όντως είναι τόσα πολλά, καθώς δεν είμαι λογιστής, γνωρίζω πάντως ότι άλλο φορολογικό σύστημα ισχύει για τους μισθωτούς, άλλο για τους εισοδηματίες από ενοίκια, άλλο για τους εισοδηματίες του τουρισμού, άλλο για τους ελεύθερους επαγγελματίες, άλλο για τους μικρούς επιχειρηματίες, άλλο για τα νομικά πρόσωπα, άλλο για τις μικρές ατομικές εταιρίες, άλλο για τις κεφαλαιουχικές εταιρίες, άλλο για τις θυγατρικές ξένων εταιριών, άλλο για την ναυτιλία, άλλο για τις offshore, άλλο για τους υπαλλήλους της βουλής, άλλο για τους δημοσίους υπαλλήλους, άλλο για τους βουλευτές... και για κάτσε!
Μπορεί τελικά εκείνοι που λένε για τα 42 φορολογικά συστήματα να έχουν και δίκιο...
Πέραν αυτού, όλοι παραπονούνται πως πληρώνουν υπέρογκους φόρους, ενώ αυτό δεν είναι αλήθεια. Κάποιοι στην Ελλάδα ακόμα και σήμερα δεν συνεισφέρουν καθόλου στον δημόσιο κορβανά. Βέβαια δεν εννοώ τα λαμόγια που στήνουν τα "ριχτάδικα” και καταστρέφουν πλούτο απομυζώντας τα θύματά τους, αλλά καθόλα νόμιμους φορολογικούς κατοίκους της χώρας, οι οποίοι μόνο να αφαιρούν από το δημόσιο ταμείο δύνανται και καθόλου να εισφέρουν θετικά.
Φυσικά δεν φταίνε για αυτό, ούτε μπορεί να συμβεί κάτι διαφορετικά, απλώς λόγω της φύσης του εισοδήματός τους, οποιοσδήποτε φόρος προς εκείνους είναι απλά έκπτωση στο εισόδημα που λαμβάνουν από το δημόσιο ταμείο.
Για παράδειγμα το δημόσιο ταμείο έχει σήμερα μέσα 100 ευρώ, και αύριο το δημόσιο πχ. προσλαμβάνει έναν "Σωτήρα”, να δουλεύει στο δημόσιο και να πληρώνει φόρο+κρατήσεις 100% σε ένα μισθό ας πούμε 10 δισ. ευρώ το μήνα!
Την επόμενη μέρα του προκαταβάλει τον μισθό των 10 δισ. ευρώ αφού αφαιρέσει τις κρατήσεις 100% δηλαδή ολόκληρο τον μισθό "Σωτήρος”.
Πόσα θα έχει το ταμείο μέσα μεθαύριο;
Για να δούμε:
100 ευρώ αρχικό υπόλοιπο
- 10 δισ. ευρώ εκροή μισθός μήνα
+10 δισ. ευρώ εισροή κρατήσεων επί του μηνιαίου μισθού
Τελικό υπόλοιπο = 100 ευρώ.
Όσους φόρους και να πληρώσει κάποιος που το εισόδημά του προέρχεται από το δημόσιο ταμείο, δεν αυξάνουν το ποσό του ταμείου. Είναι απλά έκπτωση στην αμοιβή που λαμβάνει από το κράτος.
Ο "Σωτήρας" με τον μισθό των 10 δισ. ευρώ, και τις κρατήσεις 100%, συνεισφέρει στο δημόσιο ταμείο λιγότερο από όσο το ΦΠΑ μιας τυρόπιτας που πληρώνει ένας άνεργος που δεν λαμβάνει επίδομα ανεργίας.
Ξέρω, είναι σοκαριστικό το παραπάνω, αλλά είναι απλά η αλήθεια.
Το ίδιο ισχύει και για τις εισφορές φυσικά.
Και για τον ΕΝΦΙΑ.
Και τον ΦΠΑ.
Όσοι λοιπόν πληρώνονται από το δημόσιο ταμείο, δηλαδή από το κράτος, ξεκινούν να εισφέρουν σε αυτό μόνον όταν το εισόδημά τους είναι μικρότερο από τους φόρους που χρεώνονται. Φυσικά αυτό δεν είναι δυνατόν να συμβεί.
Επίσης φόρο δεν πληρώνει κάποιος που κάνει λαθρεμπόριο, ή που μεταφέρει τα κέρδη του εκτός της χώρας, όπως πλειάδα πολυεθνικών με το transfer pricing όπως έχει διαδοθεί να λέγεται η τριγωνική συναλλαγή, όταν τα κέρδη εξάγονται σε χώρες με μικρότερους συντελεστές. ‘Οπως πχ το Βέλγιο που έκανε ειδικές φορολογικές συμφωνίες με τις πολυεθνικές (αλλά αυτό είναι άλλο σημείωμα).
Τελικά φόρο πληρώνει μόνο η παραγωγική οικονομία λοιπόν. Και μάλιστα εκείνη που δεν πουλάει στο κράτος, και φυσικά δεν φοροδιαφεύγει.
Η παραγωγική οικονομία περιλαμβάνει εργοδότες, υπαλλήλους και αυτοαπασχολούμενους χωρίς υπαλλήλους (επαγγελματίες) και εισοδηματίες.
Οι επαγγελματίες είναι εύκολο να δει κάποιος πως πληρώνουν φόρο, αν δεν πουλάνε στο κράτος (πάντοτε). Ακόμα όμως και αν δεν δηλώνουν μεγάλο εισόδημα, ειδικά σε εποχές ύφεσης όπως τώρα, πληρώνουν ΦΠΑ στις πωλήσεις τους, εισφορές, τέλος επιτηδεύματος, ΦΠΑ+ειδικό φόρο κατανάλωσης στην βενζίνη, το υγραέριο, το ρεύμα, τα τηλέφωνα, τα ασφάλιστρα, και σε οτιδήποτε αγοράζουν ή καταναλώνουν οι ίδιοι και η οικογένειά τους, και σε ό,τι μένει πληρώνουν φόρο εισοδήματος από το πρώτο ευρώ και ως 45% για πάνω από 50.000 ευρώ, και με 100% προκαταβολή μάλιστα!
Οι εργοδότες εκτός από αυτοαπασχολούμενοι, πληρώνουν και μισθούς στους υπαλλήλους τους καθαρούς στο χέρι συν εισφορές και κρατήσεις για αυτούς στο χέρι του ΙΚΑ, συν φόρο για τον μισθό που πληρώνουν στον υπάλληλο στην εφορία. Ο Εργοδότης πληρώνει τους φόρους για όσους δουλεύουν για εκείνον, είτε είναι νομικό είτε φυσικό πρόσωπο. Ο υπάλληλος εισπράττει το εισόδημα μετά την έκπτωση που επιβάλει το κράτος.
Γιαυτό και λέμε για συνολικό εργοδοτικό κόστος στην Ελλάδα διπλάσιο από πχ από εκείνο στην Βουλγαρία, ενώ οι καθαροί μισθοί μπορεί να είναι ίδιοι.
Τελικά ποιος πληρώνει φόρους σε αυτή τη χώρα;
Φυσικά εκείνοι που το Ελληνικό κράτος καταδιώκει με υπερφορολόγηση που φτάνει στο 80% στο εισόδημά τους, αλλά επί του κύκλου εργασιών τους μπορεί να εισπράττει δεκάδες φορές όσα τους παίρνει σε φόρο εισοδήματος.
Τι θα συμβεί όταν επιτύχει την αποστολή του να τους διαλύσει, μπορεί να το παρομοιάσει κανείς μόνο με τον ξυλοκόπο που κόβει το κλαδί επάνω στο οποίο κάθεται!
Η πτώση θα είναι επεισοδιακή και παταγώδης. Η κατάρρευση θα είναι ολική.
Χωρίς εργοδότες και ελεύθερους επαγγελματίες, δεν θα υπάρχουν πραγματικοί φόροι, ούτε εισφορές, άρα ούτε δημόσια ταμεία, και τελικά ούτε μισθοί δημοσίου, ούτε συντάξεις, ούτε μισθοί του ιδιωτικού τομέα, και τελικά ούτε παραγωγική οικονομία.
Μήπως να το πάρουμε ανάποδα ως κράτος και κοινωνία προς τους πραγματικούς αιμοδότες της οικονομίας, μήπως και διασωθούμε τελικά;
Λέω, μήπως...;