Η Ελλάδα θα επιστρέψει στη δραχμή ούτως ή άλλως. Με χρέος που πλησιάζει τα 400 δισ. και θα τα ξεπεράσει, με ύφεση που λειτουργεί πια σαν διαστημική μαύρη τρύπα με την Ελλάδα παγιδευμένη στη βαρύτητά της και με ένα ΑΕΠ που καταγράφει απώλειες κάθε χρόνο, σωτηρία εντός του ευρώ δεν υπάρχει. Όσο και να φορολογήσεις τους πολίτες κύριε Χάροντα υπουργέ των Οικονομικών, φτάνει κάποτε η στιγμή του «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος»…Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι το πότε θα επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα αλλά το πώς θα γίνει αυτό. Τα σενάρια είναι τρία:
ΣΕΝΑΡΙΟ ΠΡΩΤΟ: Είτε γιατί καταρρέει η ευρωζώνη, είτε γιατί μας εκτοπίζουν από αυτή, επειδή η διεθνής συμμορία που λεηλατεί χώρες με όπλο το ευρώ έχει τελειώσει τη «δουλειά» της, η Ελλάδα επιστρέφει στη δραχμή. Κάτω όμως από τον έλεγχο των πιστωτών της που την έχουν δεμένη χειροπόδαρα με ευρωπαϊκές συνθήκες και αγγλικό δίκαιο, τα οποία μια εγχώρια κυβέρνηση υποτελών τα αποδέχεται ακόμη.
Πρόκειται για το πλέον απεχθές σενάριο δεδομένου ότι οι επικυρίαρχοι της οικονομίας μας θα το φέρουν στα μέτρα που ωφελούν τις χώρες τους και τις πολυεθνικές τους. Η κατευθυνόμενη υποτίμηση της δραχμής θα έχει σαν στόχο να θιγούν κι άλλο οι μισθοί, οι συντάξεις και ό,τι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος. Το συνάλλαγμα από τον αυξημένο τουρισμό και τις αυξημένες εξαγωγές θα το εισπράττουν οι ίδιοι «για την αποπληρωμή του χρέους» και θα μας δουλεύουν κι από πάνω: «Δραχμή δεν θέλατε; Καλά να πάθετε!»
ΣΕΝΑΡΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Το σύστημα του παλαιοκομματισμού, μαζί με τις νέες, βελτιωμένες εκδοχές του, τους ροζ ευρώ-λιγούρηδες, τις ελιές, τα ποτάμια, τους «τσαντισμένους» πασόκους και νεοδημοκράτες που ανεξαρτητοποιήθηκαν, κάνει την ηρωική έξοδο από το ευρώ των μνημονίων ως ύστατη κίνηση για να σωθούν τα τομάρια τους.
Το μόνο όμως που ξέρουν να κάνουν είναι να μασουλάνε μίζες, να ταΐζουν τη διαπλοκή, να φουσκώνουν τους λογαριασμούς τους στην Ελβετία, να διορίζουν ημέτερους εξαγοράζοντας ψήφους, να καταστρέφουν το κράτος χρησιμοποιώντας την παροιμιώδη ανικανότητά τους να κάνουν κάτι στοιχειωδώς σωστό…
Έτσι γινόμαστε πράγματι αυτό που ως μπαμπούλα επισείουν σήμερα οι προσκυνημένοι πολιτικοί και τα κανάλια της διαπλοκής: «Αλβανία του Χότζα»…
ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΡΙΤΟ: Αυτή η φορομπηχτική τετραετία υποτέλειας, εθνικής ξευτίλας, διάλυσης της οικονομίας και του κοινωνικού κράτους, ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, φτωχοποίησης του λαού και φυγής των νέων στο εξωτερικό, λειτουργεί σαν χαστούκι αφύπνισης για όλους μας.
Ο λαός ψάχνεται, ενημερώνεται, αποφασίζει, τολμά. Παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, θέτει στόχο για ένα ανεξάρτητο και υπερήφανο κράτος που λειτουργεί για την ευημερία των κατοίκων του και όχι σαν δομή καταπίεσης τους. Ορκίζεται να το πετύχει με κάθε τρόπο, αντιπαλεύοντας ό,τι στέκεται εμπόδιο.
Απαραίτητο εργαλείο γι αυτό είναι το εθνικό νόμισμα. Αν αυτοί που θα ορίσει να το χειριστούν έχουν ως γνώμονα τα παραπάνω, η Ελλάδα όχι μόνο θα βγει ταχύτατα από την κρίση αλλά θα μπορέσει εκμεταλλευόμενη το κλίμα, τη γεωγραφική της θέση, τον πολιτισμό και την ιστορία της να ξαναγίνει αυτό που ήταν κάποτε: Το διαμάντι της Μεσογείου και όχι μόνο…
Ακούγεται σαν όνειρο αλλά ακατόρθωτο δεν είναι. «Θέλει αρετήν και τόλμην». Αν δεν την έχουμε ας αποδεχτούμε το «τίτλο» του ραγιά κατεβάζοντας τα κάδρα του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή, του Παλαιολόγου, του Καραϊσκάκη, του Βελουχιώτη, του Λαμπράκη…
odosdrachmis.blogspot.gr
ΣΕΝΑΡΙΟ ΠΡΩΤΟ: Είτε γιατί καταρρέει η ευρωζώνη, είτε γιατί μας εκτοπίζουν από αυτή, επειδή η διεθνής συμμορία που λεηλατεί χώρες με όπλο το ευρώ έχει τελειώσει τη «δουλειά» της, η Ελλάδα επιστρέφει στη δραχμή. Κάτω όμως από τον έλεγχο των πιστωτών της που την έχουν δεμένη χειροπόδαρα με ευρωπαϊκές συνθήκες και αγγλικό δίκαιο, τα οποία μια εγχώρια κυβέρνηση υποτελών τα αποδέχεται ακόμη.
Πρόκειται για το πλέον απεχθές σενάριο δεδομένου ότι οι επικυρίαρχοι της οικονομίας μας θα το φέρουν στα μέτρα που ωφελούν τις χώρες τους και τις πολυεθνικές τους. Η κατευθυνόμενη υποτίμηση της δραχμής θα έχει σαν στόχο να θιγούν κι άλλο οι μισθοί, οι συντάξεις και ό,τι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος. Το συνάλλαγμα από τον αυξημένο τουρισμό και τις αυξημένες εξαγωγές θα το εισπράττουν οι ίδιοι «για την αποπληρωμή του χρέους» και θα μας δουλεύουν κι από πάνω: «Δραχμή δεν θέλατε; Καλά να πάθετε!»
ΣΕΝΑΡΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Το σύστημα του παλαιοκομματισμού, μαζί με τις νέες, βελτιωμένες εκδοχές του, τους ροζ ευρώ-λιγούρηδες, τις ελιές, τα ποτάμια, τους «τσαντισμένους» πασόκους και νεοδημοκράτες που ανεξαρτητοποιήθηκαν, κάνει την ηρωική έξοδο από το ευρώ των μνημονίων ως ύστατη κίνηση για να σωθούν τα τομάρια τους.
Το μόνο όμως που ξέρουν να κάνουν είναι να μασουλάνε μίζες, να ταΐζουν τη διαπλοκή, να φουσκώνουν τους λογαριασμούς τους στην Ελβετία, να διορίζουν ημέτερους εξαγοράζοντας ψήφους, να καταστρέφουν το κράτος χρησιμοποιώντας την παροιμιώδη ανικανότητά τους να κάνουν κάτι στοιχειωδώς σωστό…
Έτσι γινόμαστε πράγματι αυτό που ως μπαμπούλα επισείουν σήμερα οι προσκυνημένοι πολιτικοί και τα κανάλια της διαπλοκής: «Αλβανία του Χότζα»…
ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΡΙΤΟ: Αυτή η φορομπηχτική τετραετία υποτέλειας, εθνικής ξευτίλας, διάλυσης της οικονομίας και του κοινωνικού κράτους, ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, φτωχοποίησης του λαού και φυγής των νέων στο εξωτερικό, λειτουργεί σαν χαστούκι αφύπνισης για όλους μας.
Ο λαός ψάχνεται, ενημερώνεται, αποφασίζει, τολμά. Παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, θέτει στόχο για ένα ανεξάρτητο και υπερήφανο κράτος που λειτουργεί για την ευημερία των κατοίκων του και όχι σαν δομή καταπίεσης τους. Ορκίζεται να το πετύχει με κάθε τρόπο, αντιπαλεύοντας ό,τι στέκεται εμπόδιο.
Απαραίτητο εργαλείο γι αυτό είναι το εθνικό νόμισμα. Αν αυτοί που θα ορίσει να το χειριστούν έχουν ως γνώμονα τα παραπάνω, η Ελλάδα όχι μόνο θα βγει ταχύτατα από την κρίση αλλά θα μπορέσει εκμεταλλευόμενη το κλίμα, τη γεωγραφική της θέση, τον πολιτισμό και την ιστορία της να ξαναγίνει αυτό που ήταν κάποτε: Το διαμάντι της Μεσογείου και όχι μόνο…
Ακούγεται σαν όνειρο αλλά ακατόρθωτο δεν είναι. «Θέλει αρετήν και τόλμην». Αν δεν την έχουμε ας αποδεχτούμε το «τίτλο» του ραγιά κατεβάζοντας τα κάδρα του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή, του Παλαιολόγου, του Καραϊσκάκη, του Βελουχιώτη, του Λαμπράκη…
odosdrachmis.blogspot.gr