του ΜΑΚΗ ΚΟΥΡΗ
Τα κατάφεραν μια χαρά οι σημερινοί ηγέτες της Ευρώπης, που κακή τη μοίρα πήραν τις τύχες της στα χέρια τους. Άλλο όμως ήταν το όραμα των μεγάλων ηγετών, που έβαλαν τα θεμέλια για μια Ευρώπη των λαών και της προόδου. Της ισότητας και των ευκαιριών για όλους. Χωρίς αποκλεισμούς. Και όχι για μια Ευρώπη των ισχυρών, όπου η οικονομία, το χρήμα, θα είναι το όραμα και όχι η ζωή του ανθρώπου.
Όραμα έγινε ο... Σάιλοκ, ο στυγνός τοκογλύφος. Οι αριθμοί είναι πάνω από όλα. Έγιναν η νέα ιδεολογία. Και με αυτό το όπλο, η Ευρώπη πέρασε στα χέρια των Γερμανών, που επέβαλαν μια σιδηρά πειθαρχία, με την απειλή ότι ο απείθαρχος θα μπει στην απομόνωση, στα νέα κάτεργα, που είναι χειρότερα και από εκείνα του Χίτλερ.
Αυτόν τον ζυγό της Γερμανίας, που στόχο έχει να ηγεμονεύσει παντού, τον ζουν σήμερα όλο και περισσότεροι λαοί της Ευρώπης. Και έχει γίνει τόσο αδίστακτος, που οι αντιδράσεις φουντώνουν παντού. Στη μια χώρα μετά την άλλη. Η φτώχεια που φέρνει η ανεργία, τα λουκέτα, η κατάρρευση του επιπέδου ζωής δεν έχουν σύνορα. Και δεν υπάρχουν περιορισμοί στα μέσα που θα χρησιμοποιήσει ο κάθε πολίτης όταν βλέπει να χάνει το έδαφος όπου πατούσε.
Δημιούργημα αυτής της γερμανικής κατοχής είναι το Brexit, που θα έχει μιμητές, αλλά και η στροφή των πολιτών στην Ακροδεξιά σε χώρες ιστορικά δημοκρατικές και οι ακραίες ενέργειες. Και πλέον δεν ξέρεις ποια θα είναι η επόμενη αντίδραση του κόσμου, που δεν αντέχει άλλο να ζητιανεύει, να χάνει το βιος του, να βλέπει τα παιδιά του να μην έχουν αύριο, ενώ την ίδια ώρα ο Γερμανός ζει μια χαρά.
Κακά τα ψέματα. Μπουρλότο σε όλες τις χώρες του Νότου έχει βάλει η μονοκρατορία της Γερμανίας με την άγρια λιτότητα που επιβάλλει από τη μια χώρα στην άλλη, ενώ κάνει τα στραβά μάτια στη δική της τράπεζα, την Deutsche Bank, που έχει τρύπα 300 δισ. ευρώ, όσο δηλαδή είναι το χρέος της Ελλάδας.
Όμως όλα, κύριε Σόιμπλε, έχουν ένα όριο. Όταν φτάνεις στα άκρα, όταν δεν σε ενδιαφέρει αν ζει ή πεθαίνει ο εταίρος σου, οι επιλογές του στενεύουν. Και τότε δεν θα φταίει ο τζιχαντιστής. Θα φταίει αυτός που τον ανάγκασε να γίνει τζιχαντιστής. Η μόνη διέξοδος είναι να σταματήσει το Βερολίνο να σπέρνει θύελλες... Γιατί θύμα τους θα είναι και αυτό...
Δεν είναι, όμως, άμοιροι ευθυνών και οι άλλοι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που άφησαν τα κλειδιά στη Γερμανία, η οποία σήμερα κουνάει το δάκτυλο στην Ιταλία, στην Ισπανία, ακόμη και στη Γαλλία. Στην ΕΕ καμία χώρα-μέλος δεν είναι πιο ίση από την άλλη. Αν συνεχίσουν να σιωπούν απέναντι στη γερμανική αλαζονεία, η σημερινή Ευρώπη δεν θα έχει αύριο. Δεν θα χρειάζεται σε κανέναν. Όταν, μάλιστα, φαντάζει στον ορίζοντα ένας νέος Χίτλερ...