Η εικόνα είναι ζοφερή. Θυμίζει ζούγκλα. Σε μια ασθμαίνουσα οικονομία, εφορμούν όλων των ειδών τα αρπακτικά στοχεύοντας στο ψαχνό. Οι σάρκες σε αυτή την περίπτωση είναι η άγια γη των Ελλήνων. Με βασικό όπλο τους την επιβολή του ΕΝΦΙΑ, ενός άδικου και βαθύτατα αντικοινωνικού φόρου, οι φανεροί και αφανείς εξουσιαστές των... εξουσιαστών μάς λεηλατούν τα περιουσιακά στοιχεία μιας ολόκληρης χώρας.
Οι αλληλοδιάδοχες μνημονιακές κυβερνήσεις δεν πράττουν τίποτε άλλο παρά να βυθίζουν την κοινωνία στο έλος της κρίσης, υλοποιώντας πιστά τα περιβόητα «προγράμματα» - δηλαδή τα συμβόλαια θανάτου εναντίον του έθνους μας, τα οποία «συνταγογράφησε» η τρόικα δηλώνοντας ότι θέλει να «σώσει τον ασθενή».
Το ψέμα είναι τόσο οφθαλμοφανές, ώστε προκαλεί εντύπωση το θράσος όλων όσοι το χρησιμοποιούν. Δεν είναι «σωτηρία» αλλά χαριστική βολή η υπερφορολόγηση και η ανελέητη επιδρομή του κράτους στις αδειανές τσέπες πολιτών που ζουν στην Ελλάδα, όπου το ποσοστό της ανεργίας φτάνει το 23,3%.
Στη «δημοκρατία» περιγράφεται σε καθημερινή βάση ο επικός και άνισος αγώνας του λαού μας να κρατήσει μακριά από τα νύχια των γυπών των κερδοσκοπικών κεφαλαίων και των πιστωτών σπίτια και οικόπεδα που χτίστηκαν και αποκτήθηκαν μέσω των σωρευμένων προσπαθειών και της εργασίας πολλών γενεών. Επίσης, η εφημερίδα μας ενημερώνει τους αναγνώστες για όσες νόμιμες μεθόδους υπάρχουν και δίνουν μια ευκαιρία ανάσχεσης της φοροφρενίτιδας που έχει καταλάβει τους εισπρακτικούς μηχανισμούς του κράτους.
Στο άρθρο για το νόμιμο «κόλπο» για την πληρωμή του ΕΝΦΙΑ σε διπλάσιο χρόνο αναφέρεται ότι «οι φορολογούμενοι μπορούν να αφήσουν την πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ να λήξει και στη συνέχεια να ενταχθούν στην πάγια ρύθμιση των 12 δόσεων, υποβάλλοντας σχετική αίτηση στο TAXISnet».
Την ίδια στιγμή που οι φορολογούμενοι αγωνιούν για το ύψος του ΕΝΦΙΑ που θα κληθούν να πληρώσουν φέτος, Βαλκάνιοι «επενδυτές» περιφέρουν στη Θεσσαλονίκη το ύφος των πλούσιων αφεντικών που πρόσφατα «φόρεσαν» και τις λίγες χιλιάδες ευρώ που διαθέτουν για την αγορά ακινήτου στη συμπρωτεύουσα. Οπως έγραψε η εφημερίδα μας, «οι μεσίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με αιτήματα αγοράς ακόμα και στην πλατεία Αριστοτέλους αντί... 20.000 και 30.000 ευρώ από Βαλκάνιους υποψήφιους αγοραστές, που θεωρούν απόλυτα λογικό και εφικτό να βρουν αυτό που ψάχνουν».
Η αλλαγή που επιδιώκεται στο τοπίο της πατρίδας είναι ολοκληρωτική. Αλλοι «ένοικοι» και άλλοι ιδιοκτήτες. Από τη μία πλευρά, έχουμε την οικονομική ασφυξία και την ανεργία, που υποχρεώνουν τους νέους της Ελλάδας να ξενιτευτούν, και, από την άλλη, τους κάθε λογής γύπες Ανατολής και Δύσης να ζητούν να αγοράσουν τα πρωτοτόκια μας αντί πινακίου φακής.