Παρά τα φαινόμενα και τις διεθνείς επαφές του πρωθυπουργού, ο πραγματικός πολιτικός χρόνος μοιάζει να εξαντλείται. Βουλευτές του Συριζα, αλλά και των ΑΝΕΛ διατείνονται πως όλα θα κριθούν μέσα στο φθινόπωρο.
Αυτό που προκύπτει είναι πως περιμένουν μια τελευταία ευκαιρία που θα προκύψει από την ομαλή αξιολόγηση που θα γίνει μετά το καλοκαίρι και την άμεση εκταμίευση, μαζί με σημαντική ενίσχυση από την ΕΚΤ. Εάν όλα αυτά συμβούν και επιπλέον πάνε καλά και τα έσοδα, τότε η κυβέρνηση θα προχωρήσει. Αυτό ωστόσο είναι η μία εκδοχή, η υπερβολικά αισιόδοξη.
Εάν ωστόσο γύρω στο Νοέμβριο, πριν τον προϋπολογισμό, διαφανεί κάποιο αδιέξοδο ή και στασιμότητα στα οικονομικά, αρκετοί βουλευτές του Συριζα- κυρίως όσοι κινούνται πέριξ των 53- αλλά και κάποιοι μέσα στους ΑΝΕΛ, θα πιέσουν αποφασιστικά για εκλογές και ομαλή διαδοχή σχήματος. Ο Τσίπρας δεν θέλει προφανώς κάτι τέτοιο και δείχνει να πιστεύει στην επιτυχία, πλην όμως έχει καταστεί σαφές πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να έχει στήριξη άνευ όρων από τις ομάδες αυτές, που είναι σε θέση να επιβάλλουν τις απόψεις τους και έχουν άλλες προτεραιότητες.
Επειδή δεν φαίνεται αρκετά πιθανόν να γίνουν πραγματικότητα αυτές οι ευχές, είναι ισχυρή η πιθανότητα εκλογών στις αρχές του 17 ή και νωρίτερα ενδεχομένως, αν σκεφτεί κανείς ότι ΕΕ και ευρωζώνη βρίσκονται σε μόνιμη πλέον αστάθεια.
Σε περίπτωση άμεσων εκλογών θα έχουμε ίσως πρόβλημα διακυβέρνησης, διότι μόνον το ΠΑΣΟΚ μπορεί να λογαριάζεται ως εταίρος της ΝΔ, καθώς είναι αρκετά πιθανόν να υπάρξει εκλογικό μέτωπο ΝΔ- Ποτάμι. Παρόλα αυτά, εάν ο εκλογικός νόμος δεν περάσει- και μάλλον δεν θα περάσει, διότι εάν στον Συριζα περιμένουν από τον Ψαριανό σωτηρία δεν θα την έχουν- τότε τα πολιτικά στρατόπεδα θα έχουν σχηματιστεί και το ενδεχόμενο εκλογών θα έρθει πιο κοντά.
Εν ολίγοις, λόγω brexit- το οποίο θα προχωρήσει, διότι η Αγγλία δεν είναι Δανία ή Ελλάδα να λέει και να ξελέει- αλλά και λόγω Ιταλίας και Ισπανίας, τα περιθώρια ανοχής της Γερμανίας προς τον Αλέξη Τσίπρα είναι πλέον μικρά. Το επιχείρημα, που το χρησιμοποίησα κι εγώ προς στιγμήν, ότι εξαιτίας ακριβώς όλων αυτών των προβλημάτων δεν είναι δυνατόν η Μέρκελ να προσθέσει και το δικό μαςπρόβλημα και άρα θα δώσει χρόνο στην κυβέρνηση Τσίπρα, είναι ανίσχυρο πλέον, μετά την ιταλική κρίση.
Διότι, έχουν δέσει το γάϊδαρό τους στην Ελλάδα και δεν εξαρτώνται από την παρούσα κυβέρνηση και άρα, ενόψει μεγάλης κρίσης στην ευρωζώνη είναι ιδιαίτερα πιθανό να σκληρύνουν ακόμη περισσότερο. Εάν η παρούσα κυβέρνηση δεν θέλει τα μέτρα θα προχωρήσουν με άλλο σχήμα, καθώς έχουν πλέον εναλλακτικές λύσεις. Ακριβώς διότι δεν θέλουν και άλλα προβλήματα και ούτε επίσης σκέφτονται χαλάρωση των μέτρων.
Το συμπέρασμα είναι πως στον Σύριζα περιμένουν ανάπτυξη, δηλαδή περιμένουν θαύματα. Θαύματα στην πολιτική συνήθως δεν γίνονται. Οπότε, παρά τα φαινόμενα, παρά τα ταξίδια στα πέρατα της γής, ο χρόνος τελειώνει γρήγορα. Ο χρόνος ενός αναπτυξιακού σχεδίου, ακόμη και επιτυχημένου, είναι διαφορετικός εντελώς από τον εκλογικό χρόνο.
Η ΝΔ κινείται προς τη διαμόρφωση μιας διαφοροποιημένης πολιτικής αντζέντας, συγκλίνοντας περισσότερο με την πολιτική αντζέντα των γκωλικών και των άγγλων συντηρητικών, που αρχίζουν να προτάσσουν ζητήματα εθνικής κυριαρχίας, αλλά και προστασίας της εθνικής παραγωγής και του εμπορίου. Η κεντροδεξιά, υπό την επίδραση του ευρωσκεπτικισμού που αναπτύσσεται παντού εντυπωσιακά, θα κινηθεί μοιραία προς περισσότερο λαϊκές και λιγότερο φιλελεύθερες κατευθύνσεις και εκεί θα αναζητήσει το εκλογικό της κοινό.
Εν ολίγοις, η κυβέρνηση, για να αποφύγει την εκλογική περικύκλωση, θα πρέπει να κάνει αποτελεσματικές κινήσεις αντιπερισπασμού. Με τα εισοδήματα όμως να καταρρέουν, τέτοιες κινήσεις είναι δύσκολες πλέον.
Και έτσι θα μείνει μόνη της στο τραπέζι η πιο σίγουρη κίνηση αντιπερισπασμού: οι εκλογές.
tvxs.gr