Το Σχέδιο Β ή Σχέδιο Χ του Γ.Βαρουφάκη, ο οποίος προφανώς και δεν ενεργούσε εν αγνοία των Τσίπρα-Παππά, αλλά με την απόλυτη συναίνεσή τους.
Η χθεσινή αλήστου μνήμης επέτειος του δημοψηφίσματος που διεξήγε η κυβέρνηση, εορτάστηκε με πανηγυρισμό από το κυβερνητικό κόμμα, του οποίου η ανακοίνωση επιβάλλεται να διδάσκεται σε σχολές πολιτικών επιστημών ως μνημείο συνειδητής παραπλάνησης ενός λαού, ως πράξη ανευθυνότητας που επέφερε αμέτρητα δεινά, αλλά και μικροκομματική «μπαγαποντιά» λόγω αδυναμίας των κ.κ. Τσίπρα και Παππά να ελέγξουν το κόμμα τους.
Δεν είναι μόνον αυτά. Είναι και η απόκρυψη -υποτίθεται πως η πρώτη φορά Αριστερά, πολιτεύεται με διαφάνεια, την οποία επαγγέλθηκε- επιθυμίας κατάλυσης του Συντάγματος και επιβολής μέτρων δικτατορικής υφής, εν ονόματι βεβαίως της δημοκρατίας, την οποία συνήθως επικαλούνται συχνά όσοι την καταλύουν ή όσοι την περιφρονούν.
Αυτά που αποκαλύπτει ο Γκάλμπρεϊθ είναι συνταρακτικά. Να πω αρχικώς, ότι ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ δεν είναι κάποια σπουδαία προσωπικότητα. «Βαποράκι» του συστήματος είναι, ομού με τον Ρουμπινί και άλλους τέτοιους, οι οποίοι αναλόγως του τι συμφέρει στους εργοδότες τους τη μια μέρα υποστηρίζουν το άλφα και την επομένη το αντίθετο.
Ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ διαφέρει στο ότι είναι αχθοφόρος του σπουδαίου ονόματος του πατέρα του, Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ, ενός εκ των κορυφαίων Αμερικανών κεϋνσιανών οικονομολόγων του 20ου αιώνα, του οποίου τα βιβλία (ιδίως «Η κοινωνία της αφθονίας») ήσαν ευαγγέλια για τους πολιτικούς επιστήμονες και οικονομολόγους περασμένων δεκαετιών.
Όμως, τα εξωθεσμικά κέντρα που ανέπτυξαν έντονη δράση επί Γιώργου Παπανδρέου και Τσίπρα-Παππά, αυτόν, τον Βαρουφάκη και άλλους ομοίους τους μάς έστειλαν εδώ για να παίξουν τα παιχνίδια τους. Και φαίνεται πως ήσαν βρόμικα, με καταστροφικές επιπτώσεις επί του λαού και των επομένων γενεών, δρώντες εν αγνοία του και παραπλανώντας τον, ότι με άλλα ασχολούνται.
Δημοσιεύθηκε εχθές εκτενώς το Σχέδιο Β ή Σχέδιο Χ του τότε υπουργού Οικονομικών, ο οποίος προφανώς και δεν ενεργούσε εν αγνοία των Τσίπρα-Παππά, αλλά με την απόλυτη συναίνεσή τους. Επειδή χωρίς την έγκρισή τους, η επιβολή δικτατορικών μέτρων, δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί. Προέβλεπαν από κατάσταση έκτακτης ανάγκης μέχρι εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος, επιστράτευση δημοσίων υπαλλήλων και επιστροφή στη δραχμή. Στη Νέα Δραχμή συγκεκριμένα.
Αλλά, και μέτρα για την εγγύηση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας. Δηλαδή τι μέτρα; Στρατιώτες στους δρόμους; Γι’ αυτό του ξέφυγε του Π. Καμμένου και προσπαθούσε μετά να τα μπαλώσει, ότι «ο στρατός εγγυάται την εσωτερική ασφάλεια» και απορούσαμε όλοι πότε άλλαξε αποστολή ο στρατός και εγγυάται την εσωτερική τάξη; Πολλά εξηγούνται τώρα.
Αυτό ήταν το Σχέδιο Β. Με το Σχέδιο Α, υπάρχει άλλο εκπληκτικό σενάριο, που το διηγείται ο συν-πρωθυπουργός Ν. Παππάς, θέλοντας να απαλύνει τις εντυπώσεις από τις αποκαλύψεις Γκάλμπρεϊθ, και να «καρφώσει» τον Βαρουφάκη:
«Μία ημερομηνία σταθμός ήταν η υπογραφή στις 20 Φεβρουαρίου. Εκεί φτάσαμε με πολλές δυσκολίες γιατί είχαμε πιέσεις στο Eurogroup που προηγήθηκε να συνεχίσουμε με την ολοκλήρωση των υπογεγραμμένων από την κυβέρνηση Σαμαρά. Ήταν από τις πρώτες πολύ σοβαρές δοκιμασίες. (...) Ήταν μία πολύ φρέσκια κυβέρνηση και υπήρχαν εισηγήσεις από το οικονομικό επιτελείο και τον υπουργό Οικονομικών να υπογράψουμε τη συνέχιση του υπάρχοντος προγράμματος. Νομίζω θα ήταν μία οδυνηρή επιλογή την οποία ευτυχώς αποφύγαμε και φτάσαμε στην επέκταση εκείνης της συμφωνίας», είπε ο υπουργός Επικρατείας.
Δηλαδή, αν υπέγραφαν την συμφωνία στις 20 Φεβρουαρίου, που ευχόμασταν όλοι, κατά τον Ν. Παππά θα ήταν καταστροφή, και όπως λέει «ευτυχώς αποφύγαμε και φτάσαμε στην επέκταση εκείνης της συμφωνίας». Εξακολουθούν να παραπλανούν υποστηρίζοντας πως η συμφωνία που μας έφεραν μετά το δημοψήφισμα ήταν καλύτερη (με 86 δισ. ευρώ επί πλέον, και με επιβολή φόρων ασήκωτου βάρους, αλλά και έλλειψη ελπίδας για κάτι καλύτερο).
Υ.Γ. Ο Βόλφγκανγκ Γκαίτε, ο Γερμανός ποιητής και φιλόσοφος, έγραψε: «Πρέπει να είσαι κάτι, προτού γίνεις κάτι».