Στην Ευρώπη έχει σημάνει συναγερμός λόγω των τεραστίων προβλημάτων
του ιταλικού χρηματοπιστωτικού συστήματος – με τις πιθανότητες
χρεοκοπίας της Monte Paschi να υπολογίζονται πλέον στο 40%, με κριτήριο
τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS). Η τιμή της μετοχής της τράπεζας σημειώνει πτώση της τάξης του -45% μετά το BREXIT – ενώ πολλές άλλες ιταλικές τράπεζες χάνουν μεγάλο ποσοστό της τιμής τους (γράφημα).
Επεξήγηση γραφήματος: Πτώση των τιμών των μετοχών των ιταλικών τραπεζών, μετά το BREXIT.
Περαιτέρω με βάση το δείκτη του Τέξας
(Texas Ratio), ο οποίος προσμετρά τα μη εξυπηρετούμενα περιουσιακά
στοιχεία και τα δάνεια (συμπεριλαμβανομένων αυτών που δεν εξυπηρετούνται
για πάνω από 90 ημέρες), διαιρώντας τα με τα ενσώματα ίδια κεφάλαια της
τράπεζας συν τα αποθεματικά της για την απώλεια δανείων, τρεις ιταλικές τράπεζες και δύο ελληνικές υπερβαίνουν το ανώτατο όριο του 100%
– όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί. Αμέσως μετά όμως
ακολουθούν δύο ακόμη ιταλικές τράπεζες, από τις μεγαλύτερες της χώρας –
γεγονός που επεξηγεί τις ανησυχίες, κυρίως αυτές της ιταλικής
κυβέρνησης, της γερμανικής και της ΕΚΤ.
Επεξήγηση γραφήματος: Ο δείκτης (λόγος) του Τέξας για τις ευρωπαϊκές τράπεζες
Συνεχίζοντας, κοινό σημείο μεταξύ των
ιταλικών και ελληνικών τραπεζών είναι τα κόκκινα δάνεια – τα οποία ως
ποσοστό επί του ΑΕΠ είναι λιγότερα μεν στην Ιταλία, αλλά ως απόλυτος
αριθμός πολύ περισσότερα. Πλησιάζουν δηλαδή τα 400 δις €, όταν στην Ελλάδα υπολογίζονται στα 105 δις € – γεγονός που σημαίνει ότι πρόκειται για ένα μέγεθος, σχεδόν αδύνατο να καλυφθεί από κάποιον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης.
Εάν λοιπόν δεν συμβεί κάτι σημαντικό και
μάλιστα γρήγορα, η Ιταλία δεν θα αποφύγει το Bank run, με μέτριες
πιθανότητες να το ελέγξει, όταν εξελιχθεί – ένα ενδεχόμενο που δεν θα άφηνε ασφαλώς αλώβητη την Ευρωζώνη, καθώς επίσης το πλέον επικίνδυνο νόμισμα του πλανήτη: το ευρώ.