Προχθές άκουγα σε ένα Ρ/Σ έναν νεοδημοκράτη δημοσιογράφο, ο οποίος είπε ότι όταν επέστρεψε στην Ελλάδα το 1974 ο Κ. Καραμανλής, είχε ως στόχο να θεσπίσει συνταγματικά την εκλογή του ΠτΔ από το λαό και μάλιστα με αυξημένες αρμοδιότητες. Κάτι δηλαδή σαν το Γαλλικό πολίτευμα.
Τον έπεισαν όμως (μεταξύ αυτών και ο Κ. Τσάτσος) να μην το κάνει και ξέρετε γιατί;
Του είπαν ότι η πλειοψηφία στην Ελλάδα ανήκει στην Κεντροαριστερά και έτσι υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να μην εκλεγεί ο ίδιος. Έτσι πείστηκε και δεν προχώρησε σ’ αυτή την άκρως δημοκρατική καινοτομία.
Αυτό είναι ένα μάθημα σε όλους μας και αποδεικνύει το πώς και για ποιους λόγους φτιάχνονται τα συντάγματα, οι εκλογικοί νόμοι και λοιποί νόμοι στην Ελλάδα. Καταλάβατε τώρα;;;
Αντιλαμβάνεστε γιατί ακόμα και σήμερα η Κεντροδεξιά δεν θέλει να ακούει για εκλογή ΠτΔ από το λαό και μάλιστα με αρμοδιότητες στα χέρια του; Γιατί απλά φοβάται ότι δεν πρόκειται ποτέ να εκλεγεί κεντροδεξιός υποψήφιος.
Για τους ίδιους ακριβώς λόγους δεν θέλει και απλή αναλογική, κατάργηση του bonus, κατάργηση του φασιστικού 3% κ.λ.π. Γιατί απλά φοβάται ότι θα είναι πολύ δύσκολο για την Κεντροδεξιά και ειδικά για τη Δεξιά να ανέβει ποτέ στην εξουσία.
Πρέπει λοιπόν το Σύνταγμα να φύγει από την αποκλειστική αρμοδιότητα του πολιτικού προσωπικού και να περάσει στην αρμοδιότητα των πολιτών.