Διαβάζω ότι στόχος του οικονομικού επιτελείου αλλά και της Τράπεζας της Ελλάδος είναι να μειωθούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια -που σήμερα έχουν ανοδική τροχιά φτάνοντας τα 108 δισ. ευρώ -κατά 40% έως το 2019. Τα περισσότερα από αυτά είναι επιχειρηματικά, αλλά δεν πάνε πίσω τα στεγαστικά και τα καταναλωτικά.
Σήμερα σχεδόν ένας στους δύο δεν εξυπηρετεί σήμερα το δάνειό του. Από που ορμώμενοι οι Κυβερνώντες πιστεύουν ότι τα ερχόμενα, δυσκολότερα, χρόνια θα υπάρξουν χρήματα η ακόμη και διάθεση αν πρόκειται για στρατηγικούς κακοπληρωτές, αυτοί να πληρώσουν και να αρχίσουν να εξυπηρετούν τα "κόκκινα" δάνειά τους;
Μου θυμίζει την πρόβλεψη του πρώην Υπουργού Γιώργου Παπακωνσταντίνου ο οποίος είχε δηλώσει, ο αθεόφοβος, ότι το 2011 η Ελλάδα θα βγει στις αγορές και θα ξεφύγει από τα Μνημόνια. Και τότε γέλασε κάθε πικραμένος. Έτσι και σήμερα.
Καλή η ελπίδα και η αισιοδοξία αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη. Εκτός αν κάποιος καλός άγιος που προστατεύει τη χώρα μας κάνει το θαύμα του. Αλλά από θαύματα ξεμείναμε. Η γενιά-ακρίδα που τα χρόνια της μεταπολίτευσης απομύζησε κάθε ικμάδα πλούτου με ξέφρενη σπατάλη στο μόνο που πρέπει να ελπίζει είναι να μην πάει παρακάτω.
Υ.Σ.: 425.000 νέοι αλλά και μεσήλικες πήραν των οματιών τους για το εξωτερικό. Έτσι πέφτει η ανεργία και χαίρονται οι Κυβερνώντες. Αφήνοντας πίσω τους αποσάθρωση, αποβιομηχανοποίηση ,φτώχεια και πολλούς συνταξιούχους.