Να απαντήσουμε στην επίθεση του τρόμου με πολιτική επίθεση ανατροπής και πολιτικής τιμωρίας

Ένα βρώμικο σκηνικό τρόμου επιχειρείται να στηθεί με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του Γκαλμπρέιθ, και τη μυθιστορηματική απόδοση των «σχεδίων Βαρουφάκη»…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ένα σκηνικό τρόμου απολύτως χειραγωγούμενο, διόλου τυχαίο, με πολύ σαφή πολιτική στόχευση, και προφανέστατα διόλου αποσυνδεδεμένο από τα αδιέξοδα στα οποία περιέρχεται η συνολική κυβερνητική πολιτική.

Η επιδίωξη είναι σαφής. Η δυναμική που αναπτύσσεται και που τείνει να οδηγήσει τις συνειδήσεις των ανθρώπων στο να δραπετεύσουν μαζικά από τη φυλακή των θέσφατων  που την έχουν εγκλωβίσει όλα αυτά τα χρόνια, θα πρέπει να «βομβαρδιστεί» με καινούριες, αναβαθμισμένες και επιλεκτικά προσανατολισμένες δόσεις τρόμου, προκειμένου η κοινωνία να επανακαθηλωθεί… Η διαφορετική διέξοδος να δαιμονοποιηθεί… Και η μοίρα που προδιέγραψαν για τους λαούς να επαναβεβαιωθεί ως αδιαφιλονίκητος μονόδρομος.

Φοβερά και τρομερά πράγματα αναδεικνύονται λοιπόν από τη «δημιουργική» συνάντηση ενός χρήσιμου ηλίθιου με έναν πατενταρισμένο στο οπλοστάσιο του συστήματος οικονομολόγο και «εκδότη».

Κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης, άμεση εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος, επαναπροσδιορισμός των καταθέσεων σε...

Νέα Δραχμή, μέτρα για την εγγύηση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, επιστράτευση δημοσίων υπαλλήλων. Σχέδιο Β: ένα άλμα προς το άγνωστο που θα βύθιζε τη χώρα σε λατινοαμερικανικό χάος το καλοκαίρι του 2015 αν κατέρρεαν πλήρως οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές.

Οι παραπάνω ενέργειες αποτελούσαν το βασικό περίγραμμα του Σχεδίου Β ή «Σχεδίου Χ» που προετοίμαζε από τον Μάρτιο του 2015 με εντολή του Γιάνη Βαρουφάκη και υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας –που περιελάμβανε ασφαλείς επικοινωνίες, ακόμη και τοποθέτηση κινητών τηλεφώνων σε ψυγεία ξενοδοχείων!– το «πολεμικό συμβούλιο» του τότε υπουργού Οικονομικών με βασικό συντονιστή τον Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ.

Αυτά εν πολλοίς συμπεριλαμβάνονται στο σενάριο του τρόμου. Και όπως ήταν αναμενόμενο όλοι έσπευσαν να αξιοποιήσουν το γεγονός. Αναρωτιέστε ακόμη γιατί το έκαναν???

• Για να αποδομήσουν το έτσι  κι αλλιώς καμένο χαρτί της Βαρουφακειάδας???
• Για να στοχοποιήσουν το πρόθυμο ανδρείκελο που υπουργοποίησε το Βαρουφάκη αλλά εκτελεί με θρησκευτική ευλάβεια ότι προστάξουν τα μεγάλα αφεντικά???
• Για να καλλιεργήσουν ένα κλίμα «ανακούφισης» στην κοινωνία, που… ευτυχώς δεν έζησε τις μαύρες μέρες της Βενεζουέλας???

Η απάντηση είναι σαφής. Κι ακόμη πιο ξεκάθαρες είναι οι επιδιώξεις τους.

Το πρώτο που θέλουν, είναι να απενοχοποίησουν το βρωμερό ρόλο που έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν. Να εμφανίσουν την τραγωδία στην οποία καταδίκασαν τον τόπο ως πρακτική ανέλπιστης λύτρωσης. Να καλλιεργήσουν κλίμα πως κάθε αναζήτηση ενοχών, δε θα πρέπει να αναζητηθεί στην πολιτική που εφάρμοσαν, αλλά σε άλλες επιλογές που «ευτυχώς απεφεύχθησαν την τελευταία στιγμή».

Το δεύτερο που επιδιώκουν, είναι να στοιχειοθετήσουν προκαταβολικά ενοχή, σε κάθε σκέψη και πολιτική δράση που θα επιχειρηθεί να κινηθεί σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση από τον εφιάλτη που εμφανίζουν ως μονόδρομο. Έτσι… ένας αναλώσιμος φαφλατάς, αναγορεύεται σε αρνητικό παράδειγμα, διότι μέσα από την απαξίωση και τραγικοποίηση του φαφλατά, επιδιώκεται να αποδομηθεί η δυναμική μιας διαφορετικής πολιτικής πρότασης, και η προκαταβολική ενοχοποίησή της.

Η απάντηση σ όλα αυτά είναι μια και μοναδική. Είναι ένας συνδυασμός πολιτικών στοχεύσεων αλληλοσυναρτώμενων, που πρέπει ν αποτελέσει την ατμομηχανή της πολιτικής ατζέντας της επόμενης μέρας, που δεν μπορεί παρά να είναι ατζέντα πολιτικής ανατροπής και παραδειγματικής τιμωρίας. Ως τέτοια δε μπορεί παρά να συνοψίζεται στις ακόλουθες επιδιώξεις:

• Η ενοχή του πολιτικού προσωπικού που λειτούργησε ως κατοχικός εντολοδόχος, επιφέροντας προφανή ζημιά στην πατρίδα και στο λαό της, είναι δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη. Η απαγγελία κατηγοριών καθίσταται πλέον περισσότερο επίκαιρη παρά ποτέ… Και η επικύρωση των κατηγοριών και κυρίως της παραδειγματικής τιμωρίας των ενόχων, θα πρέπει να αποτυπωθεί και με την εγκυρότητα της ευρύτερης λαϊκής επιδοκιμασίας.

Ιδιαίτερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία απετόλμησε το συνταγματικό πραξικόπημα με την ανατροπή εκπεφρασμένης λαϊκής θέλησης, και επιπροσθέτως δεν δίστασε να προσυπογράψει συμφωνίες και νομοθετήματα, πλήρως απονομιμοποιημένα αφού είναι προϊόν ασέλγειας πάνω στο αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος, είναι πολλαπλά ένοχη, και για κατάφορη συνταγματική εκτροπή.

• Η ελληνική κοινωνία θα πρέπει να επικυρώσει μια συνολικότερη πολιτική ανατροπή που δε αφορά μονάχα στο πολιτικό προσωπικό που θα κληθεί να διαχειριστεί τις τύχες τις χώρας, αλλά θα αφορά πρωτίστως τις θεμελιώδεις πολιτικές επιλογές της επόμενης μέρας, οι οποίες μοιραία θα αφορούν και τους γεωπολιτικούς προσανατολισμούς της… Και τη θέση της μέσα στην εκφασιζόμενη Ευρώπη…  Και την θέλησή της για εθνικά κυρίαρχο νόμισμα, στα πλαίσια μιας εθνικά κυρίαρχης νομισματικής και οικονομικής πολιτικής, άρρηκτα δεμένης με εθνικές στρατηγικές ανάπτυξης.

Και αυτή την επιλογή θα πρέπει να την κάνει… Πλήρως ενημερωμένη… Με εντελώς σαφή και απολύτως ξεκάθαρα ερωτήματα… Και με την επίσης σαφή υποχρέωση να αναγορευτεί η ίδια σε πρωταγωνιστή και εγγυητή της εφαρμογής των επιλογών της την επόμενη μέρα.

• Το πολιτικό αποτέλεσμα αυτής της διεργασίας, δε μπορεί παρά να είναι η απόλυτα εναρμονισμένη με αυτήν πολιτική εξουσία, που θα στηρίζεται και θα ενεργοποιεί μια κοινωνία μαχόμενη, ικανή να υπερασπίσει με κάθε τρόπο τις αυριανές επιλογές και τις μεθαυριανές κατακτήσεις της.

Είναι λοιπόν φανερό, πως απέναντι στη νέα επίθεση του τρόμου που ενορχηστρώνεται με στόχο την καθήλωση των αντιστάσεων και την εμπέδωση του συμβιβασμού, η υποχρέωσή μας είναι να αντικαταστήσουμε την ατζέντα του τρόμου με την ατζέντα της εξέγερσης, της καθολικής πολιτικής ανατροπής που θα θεμελιωθεί πάνω και στην παραδειγματική τιμωρία των ενόχων, με την κοινωνία  πρωταγωνιστή και όχι ουραγό των εξελίξεων.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ