Σε μια μέρα που η ειδησεογραφία κυριαρχούνταν αφενός από την εξομάλυνση των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ και τα πρώτα βήματα και με τη Ρωσία, αφετέρου δε από τη σαφή εξαπόλυση ολομέτωπης επίθεσης της χώρας του Ερντογάν σε βάρος της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας, ήρθε στο τέλος της ημέρας η τρομοκρατική επίθεση στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης να θυμίσει σε όλους πόσο ρευστή είναι η κατάσταση στην περιοχή και να διδάξει όσους θέλουν να διδαχθούν, ότι οι μαξιμαλισμοί και οι επιδείξεις ισχύος υπόσχονται περισσότερα δεινά…
Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Μόνο άνθρωποι ανήθικοι και ανόητοι θα μπορούσαν να χαρούν με τα τρομακτικά αποτελέσματα της συντονισμένης επίθεσης στην Πόλη, που άφησε πίσω δεκάδες νεκρούς και τραυματίες, με τα νούμερα των δυο αυτών κατηγοριών να αναμένεται να αλλάξουν, καθώς κάποιοι από τους τραυματίες είναι σε κάκιστη κατάσταση και πιθανώς να μην τα καταφέρουν…
Ασχέτως εάν η ευθύνη του χτυπήματος αυτού προέρχεται από το κουρδικό PKK ή από το αυτοαποκαλούμενο ως «ισλαμικό κράτος», το βασικό συμπέρασμα, πέραν της τραγωδίας με τα ανθρώπινα θύματα ανεξαρτήτου εθνικής ταυτότητας, είναι ότι η Τουρκία που επιχειρεί να κάνει στροφή και μια επιχείρηση «περιφερειακής γοητείας», πλην Ελλάδος που πιέζεται ασφυκτικά ως ο «αδύναμος κρίκος», η οποία στροφή θα αναστρέψει τα αποτελέσματα της «πολιτικής μηδενικών προβλημάτων του Αχμέτ Νταβούτογλου, που κατέληξε να είναι πολιτική που δημιούργησε προβλήματα ακόμα κι εκεί που δεν υπήρχαν.
Θα αναρωτηθεί ασφαλώς κάποιος, εάν η νέα αυτή τουρκική προσπάθεια αποτελεί αντίγραφο της παλιάς… σε νέα συσκευασία, μήπως δηλαδή η Άγκυρα επιδιώξει να πετύχει εκ νέου τους στόχους, τους αντικειμενικούς σκοπούς της πολιτικής Νταβούτογλου, με άλλον τρόπο που θα προκαλέσει λιγότερες αντιδράσεις, δηλαδή θα «σερβιριστεί» με πιο έξυπνο τρόπο.
Η ουσία παραμένει, ότι η ολομέτωπη επίθεση που έπρεπε να περιμένει ο Ελληνισμός από τους Τούρκους στα κυριαρχικά του δικαιώματα, ένα θέμα για το οποίο είχε προειδοποιήσει εγκαίρως το «defence-point.gr», εξισορροπείται από τα προβλήματα που συνεχίζει να αντιμετωπίζει με τα μέτωπα που άνοιξε με τόση αφροσύνη.
Η Ελλάδα οφείλει να αναπροσαρμόσει την όποια στρατηγική έχει και να μην παρακολουθεί παθητικά τις εξελίξεις, προσκολλημένη σε στερεοτυπικές πεποιθήσεις, αλλά να αντιληφθεί τη δυναμική των εξελίξεων, σε μια προσπάθεια να προστατεύσει όσο καλύτερα μπορεί τα συμφέροντά της σε ένα τόσο ρευστό και ευμετάβλητο περιβάλλον…