«Ο κάθε ένας από εμάς είναι ένοχος για όλα. Εάν όμως το γνώριζε ο καθένας, τότε θα είχαμε τον Παράδεισο στη Γη«. (Ντοστογιέφσκι).
.
Εν πρώτοις, όταν αναφερόμαστε στα λάθη, στις παραλήψεις, στην ανευθυνότητα, στη δειλία, στην ανοχή απέναντι στο διεθνή εξευτελισμό, στην έλλειψη κάθε είδους υγιούς αντίδρασης των Ελλήνων σχετικά με όλα όσα συμβαίνουν, καθώς επίσης, το χειρότερο, στην εκκωφαντική σιωπή των αμνών που επικρατεί παρά τη βιβλική καταστροφή που προβλέπεται, φυσικά δεν εξαιρούμε τον εαυτό μας.
Όσον αφορά τώρα την τραπεζική ληστεία που ευρίσκεται σε εξέλιξη, υπενθυμίζουμε πως όλα ξεκίνησαν με την εκλογή της νέας κυβέρνησης – η οποία, παρά
το ότι έβλεπε τη μαζική εκροή των τραπεζικών καταθέσεων, λόγω των
ατέρμονων, αποτυχημένων διαπραγματεύσεων της με τους δανειστές,
δεν σκέφθηκε καν να επιβάλλει ελέγχους κεφαλαίων για να σταματήσει την
αιμορραγία τους. Πόσο μάλλον όταν σχεδίαζε τη σύγκρουση με τους
δανειστές, με την υιοθέτηση ενός παράλληλου νομίσματος, καθώς επίσης με
την εθνικοποίηση της ΤτΕ και του τραπεζικού συστήματος – όπως
ισχυρίζεται ο γιός του κ. Galbraith.
Όταν δε το κακό ολοκληρώθηκε, με το παράνομο κλείσιμο των τραπεζών από την ΕΚΤ, καθώς επίσης με την εκτίναξη των κόκκινων δανείων τους στα ύψη,
χωρίς να ληφθεί κανένα απολύτως προστατευτικό μέτρο, τότε οι τράπεζες
ουσιαστικά χρεοκόπησαν – με αποτέλεσμα λίγο αργότερα να χρειαστεί η
διάσωση τους, μέσω της κλοπής των μετόχων τους, η οποία ήταν ίσως μοναδική στην παγκόσμια ιστορία. Όπως άλλωστε είχαμε αναφέρει τότε,
«Οι κερδοσκόποι δεν θα πάρουν μόνο τις τράπεζες σε εξευτελιστικές τιμές, κλέβοντας τους Έλληνες αλλά, επίσης, τα σπίτια και τις επιχειρήσεις τους. Λογικά λοιπόν γίνεται ξέφρενο πάρτι στο Λονδίνο, όπου όλοι πίνουν στην υγεία των ανόητων» (πηγή).
Με δεδομένο τώρα το ότι, το κράτος ήταν ο μεγαλύτερος μέτοχος τους μέσω του ΤΧΣ, άρα όλοι εμείς, χάθηκαν πάνω από 40 δις €, ένα μεγάλο μέρος των οποίων επιβάρυνε τον προϋπολογισμό μας
(γράφημα) – με αποτέλεσμα το έλλειμμα να διαμορφωθεί στο -7,2% το 2015,
επί πλέον στα ελλείμματα των προηγουμένων ετών που φυσικά αυξάνουν το
δημόσιο χρέος, παρά την κατακόρυφη μείωση των δαπανών και την τεράστια
αύξηση των φόρων!
Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη του προϋπολογισμού της Ελλάδας (ελλείμματα = ζημίες)
.
Ακόμη όμως και οι υπόλοιπες μετοχές που έμειναν στην ιδιοκτησία του ΤΧΣ, αφενός μεν μας επιβαρύνουν μέσω της πτώσης των τιμών τους, αφετέρου δεν μας ανήκουν καν
– αφού το ΤΧΣ έχει εκχωρηθεί στο γνωστό μας Υπερταμείο, το οποίο έχει
με τη σειρά του δοθεί ως εγγύηση στους δανειστές, μαζί με όλη την κινητή
και ακίνητη περιουσία του κράτους μας.
Με απλά λόγια, όταν όλα πηγαίνουν καλά, τότε κερδίζουν μόνο οι δανειστές
– ενώ όταν συμβαίνει το αντίθετο όπως είναι, για παράδειγμα, η πτώση
των μετοχών των τραπεζών ή η αύξηση των ζημιών τους, τότε χάνουμε μόνο
εμείς. Εάν αυτό δεν είναι το άκρον άωτο της συλλογικής ανοησίας, τότε τι
είναι;
Περαιτέρω, αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ο πλήρης αφελληνισμός των τραπεζών, μέσω της αλλαγής των διοικήσεων τους, συμπεριλαμβανομένου του ΤΧΣ – με την δικαιολογία πως «πρέπει
να κοπεί κάθε ελληνικός σύνδεσμος με τις τράπεζες, έτσι ώστε να μην
διακυβεύονται ρυθμίσεις, ειδικά σε θέματα δανειοδοτήσεων προς τις
επιχειρήσεις».
Με απλά λόγια, επειδή οι ξένοι κερδοσκόποι που έχουν στην κατοχή τους το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, στο οποίο ανήκει ένα μεγάλο μέρος της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων,
θέλουν να έχουν ελεύθερα τα χέρια τους για να ολοκληρώσουν τη ληστεία,
δεν επιθυμούν Έλληνες στα πόδια τους – οι οποίοι θα μπορούσαν ίσως να
τους εμποδίσουν, να ειδοποιήσουν έγκαιρα τους ιδιοκτήτες των ελληνικών
επιχειρήσεων για τις παγίδες που στήνονται, να αντιδράσουν στις
κατασχέσεις και στους πλειστηριασμούς κοκ.
Ως εκ τούτου, τοποθετούν ήδη στελέχη από την Ανατολική Ευρώπη, γνωρίζοντας μεν πως οι τραπεζικές γνώσεις τους είναι ελάχιστες, αλλά η προθυμία τους να συμμετέχουν στη άλωση της Ελλάδας πολύ μεγάλη
– πόσο μάλλον όταν θέλουν να εκδικηθούν τις ελληνικές τράπεζες για τις
επιτυχίες τους στις δικές τους χώρες, αφού ήταν οι πρώτες που
δραστηριοποιήθηκαν εκεί.
Τα ελληνικά νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις μας δηλαδή δίνονται
βορά στους ξένους κερδοσκόπους και τους ανατολικοευρωπαίους, με τις
ευλογίες των εταίρων μας, των «Θεσμών» και της κυβέρνησης – ενώ
όλοι εμείς οι Έλληνες παρακολουθούμε ήρεμα τη ληστεία του σπιτιού μας
από τα ΜΜΕ, έχοντας την εντύπωση πως δεν μας αφορά. Ότι πρόκειται δηλαδή
για μία φωτιά το σπίτι του γείτονα, η οποία δεν θα μας αγγίξει – κάτι
που θα συνειδητοποιήσουμε δυστυχώς μόνο όταν δούμε τις φλόγες στην αυλή
μας, όπως τα πρώτα κατασχετήρια που θα αφορούν εμάς.
Δυστυχώς δεν το κατανοούν ούτε οι
ιδιοκτήτες των μεγάλων και υγιών επιχειρήσεων, παρά την πρόσφατη
αυτοκτονία του συναδέλφου τους – νομίζοντας πως δεν τους αφορά, αφού οι
δικές τους εταιρείες δεν έχουν ακόμη πληγεί από την κρίση. Φυσικά κάνουν λάθος, ενώ δεν οργανώνονται και δεν συνασπίζονται για να αμυνθούν – οπότε δεν θα αποφύγουν ούτε αυτή το τραγικό τους τέλος.