Είναι πράγματι εντυπωσιακός ο τρόπος που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση μια κομβική στιγμή για την Ελλάδα. Την ώρα δηλαδή που η χώρα χρειάζεται άμεσες και στοχευμένες απαντήσεις για μείζονα προβλήματα της καθημερινότητας ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του αναλώνονται σε ζητήματα που ουδόλως ενδιαφέρουν τον πολίτη. Ακόμη και τα πιο απλά θέματα αντιμετωπίζονται με καθαρά επικοινωνιακούς όρους. Ο Αλέξης πάει στα πυροσβεστικά και φωτογραφίζεται σαν… Top Gun, την ώρα που τα Καναντέρ με το ζόρι πετάνε και κινδυνεύουν ζωές. Ο Αλέξης συναντά τον γραμματέα του ΟΗΕ και του προσφέρει ένα σωσίβιο όταν πνίγεται όλη η Ελλάδα από τους πρόσφυγες αλλά η κυβέρνηση ελπίζει μόνο μην ανοίξει ο σουλτάνος τις πόρτες και πλημμυρίσει το… ελληνικό καλοκαίρι.
Ο Τσίπρας ανοίγει θέμα συνταγματικής αναθεώρησης, εκλογής Προέδρου από το λαό (δηλαδή αλλαγή του πολιτεύματος) και νέο εκλογικό νόμο (δηλαδή προσπάθεια για αξιοπρεπή ήττα) την ίδια στιγμή που η χώρα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού για άλλα πιο κρίσιμα ζητήματα.
Ο Τσίπρας ακόμη και την περιλάλητη ανάπτυξη που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος την χρησιμοποιεί σαν ντεκόρ για να επικοινωνήσει την έκθεση ιδεών του από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Την ίδια στιγμή όλοι οι επιχειρηματίες λένε ότι ο αναπτυξιακός νόμος είναι… αντιαναπτυξιακός ή επισημαίνουν ότι με τόση φορολογία και τόσα γραφειοκρατικά εμπόδια όχι μόνο δεν θα έρθει ξένος να επενδύσει αλλά θα φύγουν και όσοι Έλληνες απέμειναν.
Εδώ κι ένα μήνα που θεωρητικά έκλεισε η συμφωνία με τους δανειστές και ήρθησαν οι αβεβαιότητες (έτσι λέει το Μαξίμου), ακούστηκε έστω μια κουβέντα για τα θέματα που καίνε;
Άκουσε ο Έλληνας τι θα γίνει με την Υγεία που καταρρέει; Ασθενείς φέρνουν μαζί τους φάρμακα και γάζες, δεν υπάρχει προσωπικό, οι ΜΕΘ είναι κλειστές και πεθαίνει κόσμος, η Πρωτοβάθμια Υγεία είναι σα να μην υπάρχει. Κι όμως, ο αρμόδιος υπουργός Πολάκης ασχολείται με τη Δικαιοσύνη, όταν δεν πλακώνεται με τον Άδωνι ή δεν κινδυνεύει να φάει ξύλο από τους πατριώτες του.
Στο χώρο της Παιδείας γίνεται χαμός. Οι χιλιάδες προσλήψεις μένουν στα χαρτιά, τα σχολεία λειτουργούν χάρη στον πατριωτισμό των δασκάλων οι οποίοι καλούνται από Σεπτέμβριο να αντιμετωπίσουν και 3.000 προσφυγόπουλα που πρέπει να ενσωματωθούν στο εκπαιδευτικό σύστημα. Κι όμως, ο υπουργός Παιδείας χωρίς πτυχίο Φίλης ασχολείται με τους «παραιτηθείτε» και πόσο… δημοκράτες είναι όταν δεν πλακώνεται με τον Αμβρόσιο για τα θρησκευτικά. Αυτά τον μάραναν τον κακόμοιρο όταν δεν μπορεί να λύσει ούτε τα βασικά στο χώρο του.
Στη Δικαιοσύνη επικρατεί χάος, ειδικά μετά από την απεργία των δικηγόρων που έχει συσσωρεύσει πάνω από 350.000 επιπλέον δίκες. Κι όμως, αντί ο υπουργός Δικαιοσύνης να ασχολείται με το πώς θα λειτουργήσει σωστά ο δικαστής, με το πώς δεν θα χαθούν δισεκατομμύρια για το Δημόσιο εξαιτίας των φορολογικών δικών που εκκρεμούν, ασχολείται με τον Πολάκη.
Και βεβαίως ασχολείται με τόσα άλλα, όχι όμως με το γεγονός ότι ο δολοφόνος του Φύσσα και οι ηθικοί αυτουργοί δεν δικάζονται.
Ο δε Κουρουμπλής αντί να ασχοληθεί με βασικά θέματα του υπουργείου Εσωτερικών κάνει παιχνίδια με το μπόνους των εδρών ή καλύπτει τον Πολάκη λέγοντας μάλιστα ότι κι αυτός τα ίδια θα έλεγε για τη Δικαιοσύνη, ίσως με άλλα λόγια.
Και καλά, αυτοί οι υπουργοί τέτοιοι είναι τέτοια κάνουν, τόσα ξέρουν. Ο πρωθυπουργός που υποτίθεται ότι συντονίζει το έργο συνολικά γιατί δεν τους μαζεύει; Γιατί δεν δίνει άλλο τόνο στην κατεύθυνση της χώρας;
Μα απλά γιατί είναι ο ίδιος ή καλύτερα είναι ο αρχηγός ενός καραβανιού που πιο πολύ θυμίζει μπουλούκι παρά οργανωμένη κυβέρνηση. Τα σκυλιά ουρλιάζουν για να τους ξυπνήσουν αλλά αυτοί κοιμούνται ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Ο δε… αρχηγός τι κάνει; Συγκαλεί συσκέψεις για τον εκλογικό νόμο, σκέφτεται αν θα ψηφίζουμε στα 17 ή στα 18, αν θα έχουμε μπόνους ή αν το εκλογικό όριο θα είναι 3% ή 2,5%, κάνει φιέστες για την ανάπτυξη ή πλακώνεται για το πόσο θα είναι το πλεόνασμα, όταν πριν από ένα μήνα υπέγραψε ένα σκληρό μνημόνιο το οποίο δεν είναι το τελευταίο. Τον Σεπτέμβριο έρχονται πιο σκληρά μέτρα για τα εργασιακά ενώ καραδοκεί και ο κόφτης.
Μα καλά έτσι θα πορευτεί αυτή η χώρα; Έτσι θα πάμε μπροστά; Αυτό είναι το όραμα της Αριστεράς; Αυτές είναι οι λύσεις που προκρίνει ο κ. Τσίπρας; Πράγματι ένα δράμα. Οι καιροί ου μενετοί αλλά ο Τσίπρας αλλού γι’ αλλού. Ή όπως λένε και οι παλιοί «καίγεται το σπίτι μας κι εμείς τραγουδάμε».
Η χρεοκοπημένη Ελλάδα έχει κυβέρνηση ακόμη πιο χρεοκοπημένη από ιδέες και λύσεις. Και το χειρότερο; Νομίζουν ότι κάνουν επανάσταση. Δείτε την απάντηση του Πολάκη στις αντιδράσεις εναντίον του. Έβαλε τραγούδι «οι αστοί τρομάξανε». Μα καλά δεν ντρέπονται; Αυτό είναι το πρόβλημα; Ποιος θα τρομάξει ποιον; Δύσμοιρη Ελλάδα πας κατά διαβόλου κι αυτοί πήραν τ’ άρματα και το παίζουν Βελουχιώτηδες.
Άλλα όπως γράψαμε παραπάνω, προσπαθούν να πέσουν αξιοπρεπώς. Τρέμουν βλέπετε μην καταρρεύσουν...