Έξι χρόνια μετά την χρεοκοπία και την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης, είναι πια εμφανές πως η Ευρωπαϊκή Ένωση διαλύεται μπροστά στα μάτια μας.
Δεν είναι μόνο το Brexit, δεν είναι μόνο οι χρεοκοπημένες ιταλικές τράπεζες, δεν είναι μόνο η άνοδος των εθνικιστικών και ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη, δεν είναι μόνο κάποιες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αρνούνται να υιοθετήσουν το ευρώ.
Είναι όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα που φωνάζει πως τελειώνει.
Βγάζει μάτι πια πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί.
Δεν μπορεί μωρέ η άχαρη.
Κι αυτό που θα κυριαρχήσει στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης -μετά το δημοψήφισμα για το Brexit- είναι τα δημοψηφίσματα για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι έκπληξη.
Από την ημέρα που δημιουργήθηκε το euro, ξεκίνησαν οι ισχυρές αμφιβολίες για την επιτυχία του εγχειρήματος, ενώ δεν ήταν καθόλου λίγοι αυτοί που υποστήριζαν πως το euro θα διαλύσει την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν γνωστά και στους Έλληνες πολιτικούς, και στις ελληνικές κυβερνήσεις και στα ελληνικά κόμματα.
Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου έστελνε την Ελλάδα στο ΔΝΤ και ψήφιζε το πρώτο Μνημόνιο, τα γνώριζε.
Όταν ο Αντώνης Σαμαράς ψήφιζε το δεύτερο Μνημόνιο, τα γνώριζε.
Όταν ο Αλέξης Τσίπρας ψήφιζε το τρίτο Μνημόνιο, τα γνώριζε.
Δηλαδή, οι ελληνικές κυβερνήσεις γνώριζαν πως επέρχεται η διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και -αντί να προσπαθήσουν να σώσουν τη χώρα- έσπευσαν να δέσουν τη χώρα από παντού και να την ξεπουλήσουν για πάντα, ώστε να μην υπάρχει πια Ελλάδα.
Αυτό είναι προδοσία.
Αυτό είναι προδοσία τόσο εκ μέρους των κυβερνήσεων, όσο και εκ μέρους των πολιτών που το ενέκριναν ή το αποδέχτηκαν σιωπώντας.
Και όλα αυτά έγιναν, χωρίς να υπάρχει το οποιοδήποτε σχέδιο για μια εναλλακτική λύση.
Στη ζωή σου έχεις εναλλακτική για την γκόμενα και δεν έχεις εναλλακτική για τη χώρα σου;
Αν στραβώσει με την γκόμενα, έχεις και τρία τηλέφωνα από παλιές σου ιστορίες, για να μη μείνεις με το πουλί στο χέρι.
Αλλά για την Ελλάδα καμία κυβέρνηση δεν σκέφτηκε κάποιο εναλλακτικό σχέδιο.
Και οι Έλληνες δεν το απαίτησαν.
Αντιθέτως, μια υποψία εναλλακτικού σχεδίου από τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη -πέντε χρόνια μετά την χρεοκοπία και όταν πια η Ελλάδα χανόταν οριστικά- απειλεί να στείλει τον Βαρουφάκη στο δικαστήριο για εσχάτη προδοσία.
Βέβαια, ο Βαρουφάκης δεν πρόκειται να πάει στο δικαστήριο.
Όλα αυτά συμβαίνουν για να γίνει συμψηφισμός και να βγουν καθαροί ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος.
Όλοι ένοχοι, άρα όλοι αθώοι.
Το μοναδικό θέμα συζήτησης στην Ελλάδα σήμερα θα έπρεπε να είναι η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αντί να συμβαίνει αυτό, η κοινωνία είναι σε αφασία και η Ελλάδα συνεχίζει να ξεπουλιέται κομμάτι-κομμάτι.
Οι Έλληνες παίρνουν αυτό που αξίζουν.
Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
(Επειδή όλο και κάποια καθυστερημένη από αυτές που ξημεροβραδιάζονται στα social media, το μόνο που θα βρει να σχολιάσει από αυτά που γράφω είναι πως το κείμενό μου είναι σεξιστικό, ο τίτλος θα μπορούσε να είναι και «Για τον γκόμενο έχεις εναλλακτική, για τη χώρα σου όχι». Έχεις εναλλακτική για τον γκόμενο, ε; Καριόλααααα!!!)