Του Στρατή Μαζίδη
Ένα χρόνο μετά το Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 ξανάρθε στην επιφάνεια το plan B ή αλλιώς Χ κατά το Γιάννη με ένα ν.
Σαφέστατα δεν υπήρχε καμία μυστική ομάδα η οποία δρούσε παράλληλα το δικό της σχέδιο. Ο Τσίπρας προφανώς επίτηδες όρισε το Βαρουφάκη επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου ακριβώς για να εκπονήσει το εναλλακτικό σχέδιο ανάγκης και να το εφαρμόσει εφόσον οι δανειστές στήλωναν τα πόδια.
Ας μη μας διαφεύγουν γύρω στα τέλη Μαΐου τα ρεπορτάζ μεγάλων ΜΜΕ περί δημιουργίας αποθεμάτων σε καύσιμα και φάρμακα για εννέα μήνες.
Όσο και αν κάποιοι ενοχλούνται από το γεγονός, όταν είσαι αποφασισμένος να αλλάξεις τα πράγματα, τότε εκπονείς το plan B έχοντας ως δεδομένο όμως πως εφόσον χρειαστεί, θα το εφαρμόσεις.
Ο Τσίπρας δεν το εφάρμοσε.
Κιότεψε;
Τα έκανε πάνω του την κρίσιμη στιγμή; Άλλωστε πότε εργάστηκε ή κοπίασε για κάτι;
Μας δούλευε όλους ψιλό γαζί ακόμη και το κάποτε asset του;
Το asset ήθελε έξοδο ή ζητούσε από την πρώτη στιγμή συμφωνία;
Το Δημοψήφισμα ήταν το τελευταίο στάδιο ενός κόλπου που όμως αντί για ναι έβγαλε όχι;
Και τελικά τι ήθελαν όλοι αυτοί; Κι άραγε ήξεραν τι ήθελαν; Εκτός φυσικά από την εξουσία, την οποία λατρεύουν.