Ἔχουμε γράψει ἐπανειλημμένως ὅτι ἡ οἰκονομικὴ κρίση ποὺ ταλανίζει τὸν νεοέλληνα ἔχει τὶς ρίζες της σ’ ὅλες τὶς κρίσεις ποὺ προηγήθηκαν αὐτῆς. Οἱ Ἕλληνες κατάντησαν ἕρμαια τῶν ἐξουσιαστῶν ἀφοῦ ἀπώλεσαν – σταδιακῶς – τὰ ἰδανικά, τὶς ἀξίες, τὴν Ὀρθόδοξη θρησκευτικότητά τους καὶ σχεδὸν ὅλους τοὺς ἠθικοὺς φραγμούς.
Οἱ νεοέλληνες, στὸν διάβα τῶν τελευταίων, διεφθαρμένων δεκαετιῶν, πούλησαν τὰ ἰμάτια τῆς ψυχῆς τους καὶ τὴν ἄφησαν παντελῶς γυμνή. Καὶ μιὰ γυμνὴ ψυχὴ ὀδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο σὲ σκοτεινὲς ἀτραποὺς, οἱ ὁποῖες ἔχουν πολλὰ ὀνόματα· ἀκολασία, πορνεία, φιλαργυρία, κατάθλιψη, μῖσος, συμφεροντολογία, δαιμονικὴ ἔπαρση.
Ἡ ἔπαρση καὶ ἡ πορνεία βρίσκει πρόσφορο ἔδαφος σὲ πολλὰ ἀπὸ τὰ λεγόμενα κοινωνικά δίκτυα (social media), ὅπως τὸ Facebook καὶ τὸ Instagram. Γυναῖκες ἐκμεταλλεύονται τὴν εὔκολη δημοσιότητα γιὰ νὰ πουλήσουν τὴν γυμνὴ τους σάρκα στὰ μάτια τῶν εὐνουχισμένων ἀνδρῶν, ὑποβιβάζοντας τὸν ἑαυτό τους σὲ πορνίδια.
Ὁ Ἕλληνας ἔχει πάψει νὰ μορφώνεται. Ἡ Παιδεία ποὺ τοῦ παρέχουν φορτώνει τὸν ἐγκέφαλό τους μὲ γνώσεις ἐγκυκλοπαιδικές καὶ ἐπιστημονικὲς, ἀλλὰ τὸν ξεγυμνώνει ἀπὸ κάθε εἴδους ἰδανικό, ὅπως ἡ φιλοπατρία καὶ ἡ Ὁρθόδοξη πίστη. Ἡ Παιδεία τοῦ σάπιου νεοελληνικοῦ κράτους δὲν προσφέρει ἀρετὲς καὶ ἀριστεῖα, παρά μόνο προσωπικὴ καὶ κοινωνικὴ διαφθορά. Ὅμως, ξέχασα, ὁ Ἕλληνας διαβάζει! Διαβάζει ὅλες ἐκεῖνες τὶς μποῦρδες ποὺ τολμοῦν καὶ τὶς ὀνομάζουν «νεοελληνικὴ λογοτεχνία». Εἶναι ὅλα ἐκεῖνα τὰ βιβλία ποὺ πωλοῦνται μὲ τὸ κιλὸ στὰ διάφορα ἐκπτωτικὰ bazaar καὶ στὰ πανηγύρια. Εἴπαμε· ὁ Ἕλληνας δὲν ἔχει τὸ κουράγιο νὰ μελετήσει, γι’ αὐτὸ ἀπλῶς διαβάζει.
Ἡ πνευματικὴ γύμνια τοῦ Ἕλληνα, δυστυχῶς, πολλές φορὲς ἔχει ἄμεσο ἀντίκτυπο καὶ στὴν ἐξωτερική του ἐμφάνιση. Ἡ ἐσωτερικὴ γύμνια ἐξωτερικεύεται ὡς σωματικὴ γύμνια. Τὰ καλοκαίρια – καὶ ἐνίοτε καὶ τὸν χειμώνα – οἱ γυναῖκες (μικρὲς καὶ μεγάλες) κυκλοφοροῦν μὲ τὰ ἀπολύτως ἀπαραίτητα. Στὶς παραλίες, πολλές φορές, ἀπουσιάζουν κι αὐτά. Μητέρες(!) ἡμίγυμνες, μὲ τρυπημένο ἀφαλό και τατουάζ σέρνουν στοὺς δρόμους καὶ τὶς καφετέριες τὰ δύσμοιρα παιδιά τους. Εἰκόνα ἐξευτελιστική. Τὸ σῶμα τῶν ἀνδρῶν, ἀπὸ τὰ τατουάζ, τὸ ξυρισμένο στέρνο καὶ τὰ μούσια, μοιάζει περισσότερο μὲ σῶμα ἐγκληματία, προαγωγοῦ ἢ μούτσου. Τὰ τρομπαρισμένα μούσκουλα ἀπὸ τὶς πρωτεΐνες καὶ τὰ συμπληρώματα βρίσκουν τρόπο ἔκφρασης στὶς καφετέριες, στὶς παραλίες καὶ βεβαίως στὰ social media. Ἐκεὶ ψάχνουν νἀ βροῦν τὸν χαμένο τους ἀνδρισμό.
Αὐτὴ εἶναι ἡ γυμνἠ ἀλήθεια. Ὁ νεοέλληνας εἶναι μοδάτος (fashion victim), τρώει ἀμάσητο ὅ,τι τοῦ σερβίρουν, ἀλλά ἡ ψυχή του εἶναι γυμνή, ἀτροφική, χαμένη σὲ σκοτεινὸ λαβύρινθο. Ἡ τύχη του εἶναι προδιαγεγραμμένη: ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ.