Του Γιάννη Κουζηνού
2.4 τρισεκατομμύρια δολάρια συνολικά
διαχειρίστηκαν οι Τσάβες και Μαδούρο στην χρονική περίοδο της
διακυβέρνησης τους μεταξύ 1999-2016. Και εάν το ποσό ακούγεται
υπερβολικό είναι διότι σήμερα που η Βενεζουέλα είναι στα πρόθυρα της
ολοκληρωτικής χρεοκοπίας αρκετοί είναι ακόμα που όχι μόνο δεν γνωρίζουν
ότι η Βενεζουέλα είναι η 5η πετρελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσμο και με τα
μεγαλύτερα αποθεματικά αλλά επίσης διαθέτει μια σειρά άλλων φυσικών
πόρων όπως: σιδηρομεταλλεύματα, άνθρακας, βωξίτης, χρυσό, νικέλιο και
διαμάντια και βρίσκονται σε διάφορα στάδια ανάπτυξης και παραγωγής.
2.4 τρισεκατομμύρια δολάρια
διαχειρίστηκαν και ενώ η χώρα θα μπορούσε να γίνει πρότυπο ανάπτυξης, θα
μπορούσε ουσιαστικά ξεκινώντας ακόμα και από το μηδέν σήμερα να είναι
οδηγός και κυρίαρχος στις παγκόσμιες εξελίξεις, έφτασαν να αναζητούν
μεταξύ των πολιτών σκλάβους που θα εργαστούν στα χωράφια και στα
εργοστάσια που ακόμα λειτουργούν μήπως και καταφέρουν να χορτάσουν την
πείνα εκατομμυρίων που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Θέλεις να δεχτώ σαν αληθινά τα
στατιστικά που θέλουν την ακραία φτώχεια να μειώθηκε, την καλύτερη
σίτιση των πολιτών και την χορήγηση χιλιάδων νέων συντάξεων στα χρόνια
μεταξύ 1999-2012 ;Θέλεις ακόμα να δεχτώ ότι παραδόθηκαν 1 εκατομμύριο
νέες κατοικίες από το κράτος προς τους πολίτες πάλι στην ίδια περίοδο;
Ας τα δεχτώ λοιπόν όλα σαν δεδομένα όσο παραφουσκωμένα και να
παρουσιάζονται και να τους δώσω και συγχαρητήρια καθώς η βοήθεια προς
όσους έχουν ανάγκη δεν μπορεί να γίνει ποτέ αντικείμενο κριτικής.
2.4 τρισεκατομμύρια δολάρια είναι πολλά,
παρά πολλά και σε καμία περίπτωση δεν ξοδεύτηκαν σε συντάξεις,
βοηθήματα και εργατικές κατοικίες. Αφού λοιπόν δέχομαι σαν δεδομένα αυτά
τα στατιστικά ας δούμε κάποια ακόμα δεδομένα που αποτελούν και την
απάντηση στο ερώτημα. Μα που πήγαν τελικά όλα αυτά τα χρήματα;
Το πρώτο δεδομένο που εξηγεί πολλά είναι
ότι παντού σε όλες της σχετικές λίστες η Βενεζουέλα κατατάσσεται ως η
πιο διεφθαρμένη χώρα του κόσμου και μάλιστα σε όλους τους τομείς.
Δημόσιο, Δικαστική εξουσία, αστυνομία, ένοπλες δυνάμεις, εκτελεστική
εξουσία. Ακριβώς αυτή η διαφθορά ίσως να εξηγεί πως είναι δυνατόν η
περιουσία του Ούγκο Τσάβες μετά τον θάνατο του να ανέρχεται σε 4
δισεκατομμύρια δολάρια κατατάσσοντας σήμερα την μεγάλη κόρη του σαν την
πιο πλούσια ιδιώτη στην Βενεζουέλα. Φυσικά η περίπτωση του Τσάβες είναι
μόνο η κορυφή του παγόβουνου καθώς τα χρόνια της "μπολιβαριανής
επανάστασης" δημιουργήθηκαν χιλιάδες νεόπλουτοι μέσα από τα σπλάχνα του
κόμματος.
(Φωτ: H μικρή κόρη του Τσάβες με ένα μάτσο δολάρια στα χέρια)
Θυγατέρες και υιοί στελεχών της
κυβέρνησης, προέδρων κρατικών υπηρεσιών και οργανισμών που κάνουν πράξη
το ρητό "θέλει η ..να κρυφτεί και χαρά δεν την αφήνει" ποστάρουν κατά
καιρούς στο instagram προκλητικές φωτογραφίες επιδεικνύοντας τον πλούτο
τους με πανάκριβα αυτοκίνητα, κοσμήματα, ρούχα, ταξίδια σε ακριβούς
προορισμούς, ακόμα και ιδιωτικά αεροπλάνα και γιότ! Ο Σοσιαλισμός είναι
καλός αλλά πάντα για τους άλλους, την πλέμπα αλλά όχι για τους ηγέτες
της "επανάστασης" που επί 17 χρόνια ξεκοκάλισαν στην κυριολεξία σαν
πιράνχας ότι έπιαναν στα χέρια τους.
Χιλιάδες μισοτελειωμένα έργα που ενώ
χρηματοδοτήθηκαν με εκατομμύρια έμειναν στα αζήτητα. Οι εργατικές
κατοικίες ήταν πάντα η αιχμή του δόρατος της επικοινωνιακής πολιτικής
των Τσάβες και Μαδούρο, παρουσιάζοντας μάλιστα το όλο εγχείρημα σαν δική
τους πρωτοβουλία και πρωτοτυπία ενώ η αλήθεια είναι ότι εκατομμύρια
διαμερίσματα παραδόθηκαν από προηγούμενες κυβερνήσεις. Mάλιστα η
σύγκριση μεταξύ των προγενέστερων κτιρίων με τα σημερινά της
“επανάστασης" μόνο ειρωνικό μειδίαμα μπορεί να προκαλέσει. Κακοτεχνίες,
προχειρότητες, υλικά Ω διαλογής και αρχιτεκτονική κοτετσιού κάνουν
φανερό ότι στο πρόγραμμα ανοικοδόμησης φαγώθηκαν ίσως και τα περισσότερα
αναλογικά χρήματα. Μήνες αλλά και σε πολλές περιπτώσεις μέρες μετά από
την παράδοση των κτιρίων στους, πάντα υποστηρικτές του καθεστώτος
δικαιούχους, αρχίζουν οι αναφορές προβλημάτων με τα υδραυλικά, τις
ηλεκτρικές εγκαταστάσεις κλπ.
2.4 τρισεκατομμύρια δολάρια
διαχειρίστηκαν χωρίς κανένας απολύτως να έχει την δυνατότητα να τους
ελέγξει. Ακόμα και σήμερα που η αντιπολίτευση κατέχει το 65% και την
απόλυτη πλειοψηφία, οι υπουργοί αλλά και ο πρόεδρος αρνούνται να
παραδώσουν τα επίσημα οικονομικά στοιχεία των υπουργείων τους αλλά και
το σύνολο των οικονομικών της χώρας! Χαρακτηριστικό μάλιστα το
παράδειγμα, όταν ο Μαδούρο μεταβίβασε την αποκλειστικότητα στην
διαχείριση της Κεντρικής Τράπεζας της Βενεζουέλας στον εαυτό του λίγες
εβδομάδες πριν τις εκλογές που υπέστη πανωλεθρία. Είναι αδύνατον να
αφήσουν Δημοκρατικά την εξουσία μέσα στα πλαίσια που ορίζει το σύνταγμα
διότι η συνέχεια για αυτούς είναι μονόδρομος και οδηγεί στη στέρηση της
ελευθερίας τους και της όποιας υπόληψης τους. Ήταν πολλά τα λεφτά
Νικολάς και δεν τα φάγαμε μαζί.