Έχει τσίπα η Δύση για όσα έχει κάνει σε χώρες και λαούς; Έχουν ντροπή για όσες καταστροφές προκάλεσαν “ηγέτες” υποτίθεται πολιτισμένων χωρών σε αθώους ανθρώπους; Τα ερωτήματα δεν αφορούν μόνο στην υπόθεση του Ιράκ όπου ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ δεν ξέρει που να κρυφτεί απ΄ όσα αποκαλύπτονατι εναντίον του.Δεν είναι μόνο τα ανύπαρκτα χημικά του Σαντάμ Χουσεϊν που αποδείχτηκαν ένα ψεύδος που χρησιμοποιήθηκε μόνο και μόνο για να γίνει ο πόλεμος.
Πριν μερικές μέρες έγινε γνωστό και ελάχιστα ελληνικά ΜΜΕ του έδωσαν μεγάλη σημασία ότι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έκρινε μετά θάνατον αθώο τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς για εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια του βοσνιακού πολέμου 1992-1995! Ο Μιλόσεβιτς έχει πια πεθάνει και η χώρα του η Γιουγκοσλαβία έχει διαλυθεί! Είναι για μας τους παλαιότερους μια ανάμνηση αλλά κι ένα παράδειγμα ότι οι ισχυροί του κόσμου δεν έχουν καμμία αναστολή μπροστά στο κέρδος…
Δυστυχώς κανείς από τους ηγέτες μαριονέτες συμφερόντων και κεφαλαίων δεν θα καθήσει στο σκαμνί.Ούτε ο Κλίντον ,ούτε ο χερ Κολ.Η Γερμανία έπαιξε πρωταγωνιστικό και καθοριστικό ρόλο στην διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.Ήταν η επιστροφή της στα Βαλκάνια τα οποία τόσο την είχαν πληγώσει στο ναζιστικό της παρελθόν που βέβαια θέλει να ξεχάσει.
Σύμφωνα με την σερβική ιστοσελίδα «http://inserbia.info/», από την απόφαση του δικαστηρίου για τον Μιλόσεβιτς,προκύπτει μια σειρά θεμάττων από απλή αποζημίωση στην οικογένειά του, τη χήρα και τα παιδιά του, έως έγερση ζητήματος από την ίδια τη Σερβία που ενοχοποιήθηκε τόσο άδικα.
Νομικό ζήτημα ασφαλώς υπάρχει για αξιωματούχους της Δύσης που είπαν ψέμματα. Όσο για το δικαστήριο; Πρέπει να εξηγήσει γιατί απέκρυψε την αθώωση του Μιλόσεβιτς, θεωρώντας ότι το 2.500 σελίδων σκεπτικό της απόφασης δεν θα το διάβαζε κανείς.
Πρόκειται για την ίδια σύνθεση του δικαστηρίου που έκρινε ένοχο τον Ράντοβαν Κάρατζιτς και τον καταδίκασε 40 χρόνια φυλακή για εγκλήματα πολέμου, η οποία τώρα αποφάνθηκε ότι ο Μιλόσεβιτς ΔΕΝ ήταν μέρος της «κοινής εγκληματικής οργάνωσης» με στόχο τους Μουσουλμάνους και τους Κροάτες κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία.
Το δικαστήριο αναγνώρισε ότι οι Μιλόσεβιτς και Κάρατζιτς στις αρχές του πολέμου, το 1991, τάσσονταν υπέρ της διατήρησης της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ώστε να μην χωριστούν οι Σερβοβόσνιοι από τους Σέρβους, με τις απόψεις τους να αρχίσουν σταδιακά να διαφέρουν.
Από υποκλαπείσες συνομιλίες των δυο ηγετών,προκύπτει ότι συζητήθηκε η κήρυξη ανεξαρτησίας της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης από τη Γιουγκοσλαβία, με τον Μιλόσεβιτς να λέει στον Κάρατζιτς ότι δεν είναι σωστό να απαντήσει η σερβική πλευρά σε μια παρανομία με μια νέα παρανομία και τον καλούσε ουσιαστικά να μην κηρύξει ξεχωριστή σερβοβοσνιακή οντότητα, ενώ δεν θα έπρεπε να αποκλειστούν οι Μουσουλμάνοι που επιθυμούσαν διατήρηση της Γιουγκοσλαβίας!
Ο Μιλόσεβιτς επίσης, αμφισβήτησε κατά πόσον η διεθνής κοινότητα θα δεχόταν οι Σερβοβόσνιοι που αντιπροσώπευαν το ένα τρίτο του πληθυσμού της Βοσνίας Ερζεγοβίνης θα αποσπούσαν περισσότερο από το 50% της βοσνιακής επικράτειας και για τον λόγο αυτό ενθάρρυνε μια πολιτική συμφωνία, λέγοντας εμφατικά στον Κάρατζιτς, «εμείς δεν πρέπει να πάρουμε κάτι που ανήκει σε κάποιον άλλο»!
Ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πέρασε τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής του στη φυλακή υπερασπίζοντας τον εαυτό του και τη Σερβία από ψευδείς κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου,έχοντας απέναντί του το σύνολο των δυτικών ΜΜΕ να τον αποκαλεί “χασάπη” και “Χίτλερ”.
Στο δημοσίευμα του σερβικού ιστοχώρου αναφέρεται, ότι ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς απεβίωσε υπό εξαιρετικά ύποπτες περιστάσεις. Πέθανε από καρδιακή προσβολή μόλις δύο εβδομάδες μετά την άρνηση του δικαστηρίου να μεταβεί στη Ρωσία για να υποβληθεί σε εγχείρηση καρδιάς. Βρέθηκε νεκρός στο κελί του λιγότερο από 72 ώρες μετά και ο δικηγόρος του παρέδωσε επιστολή στο ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, στην οποία ο εκλιπών ανέφερε πως φοβόταν ότι τον δηλητηρίαζαν.
Στο αίμα του βρέθηκε φαρμακευτική ουσία, η οποία εξουδετέρωνε το φάρμακο για την υψηλή πίεση που του χορηγούνταν, για να αντιμετωπίσει τον αυξημένο κίνδυνο για καρδιακή προσβολή, που τελικά κατάφερε να τον σκοτώσει.
Να υπενθυμίσουμε ότι τη περίοδο της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας η ελληνική κοινή γνώμη είχε σαφώς ταχθεί όχι υπέρ των Σέρβων όπως έυκολα την κατγορούσαν οι γιαλατζί δημοκράτες της δύσης,αλλά υπέρ της άποψης ότι δεν μπορεί για όλα όσα γίνονταν εκεί να ευθύνεται μόνο ο Μιλόσεβιτς και να μην έχουν καμία ευθύνη οι μουσουλμάνοι.Η ανάληψη της εξουσίας της χώρας από το σύστημα Σημίτη,δεν άλλαξε την άποψη των πολιτών ,άλλαξε όμως την κυβερνητική ελληνική θέση.