Θυμώνουν πολύ στο Μαξίμου όταν κάποιος τους επισημαίνει ότι οι κινήσεις στις οποίες επιδίδεται εσχάτως ο πρωθυπουργός, μυρίζουν έντονα εκλογές. Θυμώνουν δηλαδή με το πασιφανές: Ότι η βιάση με τον εκλογικό νόμο, οι φιέστες μεσα στο κατακαλόκαιρο για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, ο ζήλος για την τακτοποίηση (;) του τηλεοπτικού τοπίου, οι εξαγγελίες για προσλήψεις και μόλις χθες, το "ξεπάγωμα" της υπόθεσης "γερμανικές αποζημιώσεις", δημιουργούν ευλόγως υποψίες για επιχείρηση εκλογικού αιφνιδιασμού του πρωθυπουργού, προκειμένου να πιάσει στον ύπνο τους αντιπάλους του γενικώς, τη Ν.Δ, ειδικώς.
Στην πραγματικότητα, το θέμα "αιφνιδιασμός" έχει καεί εδώ και μήνες. Ο Αλέξης Τσίπρας, διατηρεί προφανώς την πρωτοβουλία των κινήσεων αλλά τη δυνατότητα να "αιφνιδιάσει" την έχει απολέσει ήδη από την Άνοιξη. Όταν βγήκε για πρώτη φορά το τζίνι από το μπουκάλι των εκλογών με αφορμή το θρίλερ για το διαρκές "άνοιξε-κλείσε" της αξιολόγησης.
Η αξιωματική αντιπολίτευση άλλωστε, συντηρεί υψηλά στην ατζέντα το αίτημα "φύγετε εδώ και τώρα" ενώ η οικονομική πραγματικότητα και το "στρίμωγμα" της κυβέρνησης ανάμεσα και σε κοινωνικά αδιέξοδες πολιτικές, προκαλεί εκ των πραγμάτων εικόνα πολιτικής ρευστότητας.
Χθες ο κ. Τσίπρας, από το Κομμένο της Άρτας, αφού κήρυξε ( και πάλι) τον μέχρις εσχάτων αγώνα για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, εμφανίστηκε εξαιρετικά συγχυσμένος με την κλιμάκωση των εκλογικών σεναρίων.
Χαρακτήρισε "ανόητο" όποιον θα σκεφτόταν αυτή τη στιγμή προσφυγή σε πρόωρες κάλπες και δις ανόητο όποιον τις ζητεί. Η καμπάνα τούτη χτυπά για τη Ν.Δ μεν αλλά μικρή σημασία έχει στο δια ταύτα, αφού το μαχαίρι και το πεπόνι , το κρατάει προς ώρας, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας.
Εκνευρισμός για εικόνα αποσύνθεσης
Εκτός εάν οι οικονομικές συνθήκες, μια "άτεγκτη" στάση από πλευράς δανειστών κατά τη διαπραγμάτευση για τη β' αξιολόγηση , ραγδαίες εξελίξεις στο μέτωπο του Προσφυγικού , οδηγήσουν σε ασύμμετρα επιβλαβές για το πολιτικό μέλλον του κόμματος του κ. Τσίπρα περιβάλλον και κρίνει ότι ήρθε η ώρα να πατήσει ο ίδιος το κομβίον της εξόδου.
Τούτο θα κριθεί εντός των πρώτων μηνών του Φθινοπώρου. Η διαπραγμάτευση θα δείξει σχετικώς νωρίς εάν θα μπορέσει να οδηγήσει στο "ξέφωτο" της αναδιάρθρωσης του χρέους, ώστε να μπορέσει η Κυβέρνηση να βρει αντιστάθμισμα στα αντικοινωνικά και φορομπηχτικά μέτρα που λαμβάνει ή εάν το καράβι της χώρας οδηγείται στα βράχια και η πολιτική αυτή που τόσο υποστήριξε ο πρωθυπουργός, ως "αναγκαίο κακό", αποδειχθεί παντελώς αδιέξοδη.
Ο εκνευρισμός στο Μαξίμου για την εκλογολογία δεν είναι βεβαίως άσχετος με τις πρωθυπουργικές επιδιώξεις. Καταρχήν, εκτιμάται από τους ιθύνοντες κυβερνητικούς νόες, ότι η οικοδόμηση ενός ρευστού πολιτικού περιβάλλοντος θα δυσχεράνει την εν εξελίξει πολυμέτωπη διαπραγμάτευση που επιχειρεί ο Α.Τσίπρας τόσο για τη β' αξιολόγηση όσο και για την υπόθεση "χρέος" ενώ ταυτόχρονα "αδυνατίζει" τον ρόλο του σε αυτό το "μέτωπο" των σοσιαλιστών ηγετών του Νότου που βρίσκεται υπό οικοδόμηση.
Πέραν τούτου, δημιουργεί και εικόνα αποσύνθεσης στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, δυο μήνες μάλιστα πριν από το Συνέδριό του, κατά τη διάρκεια του οποίου ο κ. Τσίπρας αναμένεται να επιδιώξει νέο "μετασχηματισμό" της φυσιογνωμίας του επί το "κεντροαριστερότερο".
Όπως παρατήρησε έμπειρος κοινοβουλευτικός πάντως παρακολουθώντας τις προεκλογικού τύπου κινήσεις του πρωθυπουργού: "Εάν δούμε τον Τσίπρα να προκηρύσσει εκλογές, τότε να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε για πλήρη κατάρρευση της χώρας. Θα σημαίνει ότι δεν βλέπει διέξοδο και σωτηρία από πουθενά".