Ο μικρός Ομράν βρίσκεται σε ένα κάθισμα προσπαθώντας μάλλον να καταλάβει τι σύμβαίνει. Η φωτογραφία κυκλοφόρησε από αυτούς οι οποίοι ξεκίνησαν το λουτρό αίματος στη Συρία.
Και πότε κυκλοφόρησε; Όταν το Χαλέπι έχει περικυκλωθεί και μετράμε αντίστροφα για την απελευθέρωση ολόκληρης της πόλης. Και τότε βγαίνει ένας Ομράν από το πουθενά ενώ ξεσπούν ξαφνικά συγκρούσεις στη Χάσακα μεταξύ Κούρδων και Συριακού Στρατού, για τις οποίες θα πούμε περισσότερα σε ξεχωριστό κείμενο. Δεν υπήρχαν άραγε κι άλλοι Ομράν νωρίτερα, θύματα μιας ρώσικης επιδρομής; Θα υπήρχαν αλλά τότε δεν εξυπηρετούσαν σε κάτι.
Βεβαίως ο Ομράν και η αδερφούλα του είναι θύματα του πολέμου. Φυσικά και είναι απαράδεκτο να σώζονται παιδιά από τα συντρίμμια μιας βόμβας.
Εξίσου όμως απαράδεκτο είναι να βγάζουν στη βιτρίνα της συγκίνησης τα προς πώληση "προϊόντα" οι ίδιοι οι αποκεφαλιστές. Ανάμεσα σε αυτούς που δημοσίευσαν τη φωτογραφία, έχει αναφερθεί πως συγκαταλέγεται κι ένας εκ των αποκεφαλιστών ενός 12χρονου παλαιστίνιου στα περίχωρα του Χαλεπίου, είδηση την οποία είχατε διαβάσει στη Freepen.gr
Τότε όμως δεν είδαμε συγκινήσεις, δημοσιεύσεις, κοινοποιήσεις.
Όλα τα άλλα, τα χιλιάδες παιδιά που έχασαν γονείς, παππούδες, αδέρφια, χέρια, πόδια, μάτια, ζωή, τι απέγιναν; Ή εκείνα δε μετρούν επειδή δεν ταυτίστηκαν με τους στασιαστές;
Είδα αρκετούς φίλους μοιραζόμενους το πράγματι μεγάλο δράμα του Ομράν να γίνονται υποχείρια και θύματα της σκοτεινής προπαγάνδας που ακόμη προσπαθεί να επιτύχει τους στόχους της στη Συρία.
Ας μη μας ξεγελούν τα γεγονότα. Ο πόλεμος πρέπει να τελειώσει. Τα παιδιά πρέπει να ξαναβρούν τη ζωή τους στον τόπο τους. Και ένας πόλεμος πρέπει να τελειώνει με την ήττα αυτών που δόλια τον υποκίνησαν.