Η Κίνα επιθυμεί στενότερες στρατιωτικές σχέσεις με τη Συρία, ανέφεραν σήμερα κρατικά ΜΜΕ, επικαλούμενα δηλώσεις υψηλόβαθμου Κινέζου αξιωματούχου στη διάρκεια μιας σπάνιας επίσκεψης στη σπαρασσόμενη από τον πόλεμο χώρα της Μέσης Ανατολής.
Αν και εξαρτάται από την περιοχή για την προμήθεια πετρελαίου, η Κίνα τείνει να αφήνει τη διπλωματία της Μέσης Ανατολής στα άλλα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Ρωσία.
Όμως τώρα η Κίνα προσπαθεί να αναμιχθεί περισσότερο, μεταξύ άλλων και με το να στέλνει απεσταλμένους για να βοηθήσουν προς την κατεύθυνση μιας διπλωματικής επίλυσης εκεί και υποδεχόμενη μέλη της συριακής κυβέρνησης, αλλά και ηγέτες της αντιπολίτευσης.
Ο Γκουάν Γιουφέι, διευθυντής του Γραφείου Διεθνούς Στρατιωτικής Συνεργασίας της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής της Κίνας, συνάντησε τον Σύρο υπουργό Άμυνας Φάχαντ Τζάσιμ αλ-Φρέιτζ στη Δαμασκό, μετέδωσε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Κίνας Xinhua.
Ο Γκουάν δήλωσε πως η Κίνα έχει διαδραματίσει με συνέπεια θετικό ρόλο στην επιδίωξη μιας πολιτικής λύσης στη Συρία. “Οι στρατοί της Κίνας και της Συρίας έχουν παραδοσιακά μια φιλική σχέση και ο στρατός της Κίνας είναι πρόθυμος να συνεχίσει να ενισχύει τις ανταλλαγές και τη συνεργασία με τον στρατό της Συρίας”, δήλωσε ο Γκουάν, σύμφωνα με το πρακτορείο.
Αμφότεροι έκαναν λόγο για εκπαίδευση προσωπικού και “συμφώνησαν ομόφωνα” πως ο κινεζικός στρατός θα παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια, προσθέτει το Xinhua, χωρίς να επεκταθεί.
Ο Γκουάν συνάντησε επίσης Ρώσο στρατηγό στη Δαμασκό, ανέφερε το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων, χωρίς να κάνει γνωστές λεπτομέρειες.
Ενώ η Κίνα δεν έχει δείξει να ενδιαφέρεται να αναμιχθεί στρατιωτικά στη Συρία, ο ειδικός απεσταλμένος της Κίνας για τη συριακή κρίση είχε επαινέσει τον Απρίλιο τη Ρωσία για τον στρατιωτικό ρόλο της στον πόλεμο.
Η Κίνα έχει τις δικές της ανησυχίες ασφαλείας για τη βία στην περιοχή. Η Κίνα ανησυχεί πως τουρκογενείς μουσουλμάνοι Ουιγούροι που ζουν στην περιοχή Σιντζιάνγκ της δυτικής Κίνας, έχουν πάει για να πολεμήσουν στη Συρία και στο Ιράκ μαζί με ισλαμιστικές οργανώσεις εκεί, αφού διέσχισαν παράνομα τη Νοτιοανατολική Ασία και την Τουρκία.