του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Είδατε να γραφτεί απ όλους αυτούς έστω και μια σειρά δακρύβρεχτου αναθέματος για τα δολοφονημένα από τους ισλαμιστές παιδάκια της Υεμένης???
Είδατε κανέναν από δαύτους να
τολμά να εξάρει τον πατριωτισμό και το αγωνιστικό φρόνημα όλων αυτών,
παιδιών, ανδρών και γυναικών οι οποίοι επέλεξαν να παραμείνουν και να
υπερασπιστούν την πατρίδα τους από τους Ιμπεριαλιστές εισβολείς στη
Συρία???
Είδατε κανέναν απ όλους αυτούς να τολμά να καταγγείλει το παρακράτος των ΜΚΟ που ροκανίζει εκατομμύρια πουλώντας ανθρωπιά στην μπίζνα της ντροπής που εξαπλώνεται πάνω σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια???
Κανέναν δεν είδατε και κανέναν δεν πρόκειται να δείτε... Γιατί για όλους αυτούς, ο Ιμπεριαλισμός δεν είναι ο εχθρός αλλά ο εργοδότης για την ευόδωση της μπίζνας τους και της ιδεοληπτικής διαστροφής τους.
Και προφανώς δεν αναφερόμαστε μονάχα στους εντεταλμένους του
εθνομηδενιστικού θίασου που σφετερίζονται την πολιτική εξουσία, και επιδίδονται
σε ένα αδίστακτο εμπόριο ανθρωπιάς ναρκοθετώντας σε...
επίπεδο θεσμών αλλά κυρίως
σε επίπεδο πρακτικών, την ίδια την υπόσταση της χώρας.
Το πλέον επικίνδυνο κομμάτι τους – κυρίως λόγω της δόλιας
ρητορικής που υιοθετεί – είναι αυτοί που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, πλειοδοτούν
σε καρικατούρες ανθρωπισμού, επιχειρούν να αφορίσουν συλλήβδην οποιονδήποτε
αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τις επικίνδυνες αντιλήψεις και πρακτικές τους, και
εν τέλει ενσωματώνονται πρόθυμα στη
νεοταξίτικη περί ουμανισμού ρητορική που στην ουσία της…
- Ούτε ουμανισμό συνιστά…
- Ούτε δημοκρατικά συναισθήματα αποπνέει…
- Ούτε με στοιχειώδη αθωότητα μπορεί να εκλαμβάνεται…
Πρόκειται για ένα σύστημα αντιλήψεων που
εμφανίζεται πρόθυμο να ενστερνιστεί επικίνδυνους εθνικά χειρισμούς, και που
τελικά πίσω απ όλα τούτα, εκείνο που καμουφλάρεται επιμελημένα είναι η
μειοδοσία στην αντίληψη, ο συνειδητός μισελληνισμός ως στάση ζωής και η ρευστή
έως ανύπαρκτη εθνική συνείδηση αυτών που τον ενστερνίζονται.
Με αιχμή του δόρατος λοιπόν το λαθρομεταναστευτικό,
οφείλουμε να αποκαλύπτουμε τη δολιότητα αυτής της πεμπτοφαλαγγίτικης άτυπης στρατιάς
των προθύμων, λέγοντας αλήθειες και μόνο αλήθειες.
Πρώτον: Στην Ελλάδα δεν έχουμε διαχείριση προσφυγικού
προβλήματος. Αυτό που διαδραματίζεται είναι οργανωμένη επιχείρηση ισλαμικού
εποικισμού, απόλυτα χορογραφημένη, μέσα από την οποία «φυτεύονται» απασφαλισμένα
ισλαμικά ναρκοπέδια σε ολόκληρη την επικράτεια.
Ναρκοπέδια ανεξέλεγκτα, στα οποία κανείς δεν έχει επίγνωση
της ταυτότητας, της ποιότητας και των προθέσεων των αυριανών πρωταγωνιστών που
θα ασκήσουν εσωτερική «κυριαρχία» μέσα σ αυτά. Ναρκοπέδια που ήδη αποκαλύπτεται
από τους «φιλάνθρωπους» του OBSERVER,
πως οι πρώτοι πυρήνες της ισλαμικής μαφίας, όπως και αυτής του δουλεμπορίου και
των ναρκωτικών μορφοποιούνται στους κόλπους τους. Και ακόμη βρισκόμαστε μόλις
στην αρχή…
Η επιλογή λοιπόν του οργανωμένου ισλαμικού εποικισμού είναι μια
συνειδητή επιλογή.
Είναι μια επιλογή με μακροπρόθεσμη στόχευση.
Μια επιλογή με προφανή γεωστρατηγικά
χαρακτηριστικά, οι χορογράφοι της οποίας βγάζουν τη γλώσσα στους
ευαισθητούληδες του μισθολόγιου που επιχειρούν να προσδώσουν σ αυτή την ολέθρια
επιχείρηση χαρακτηριστικά αλληλεγγύης και αυτονόητης ανθρωπιάς.
Δεύτερον: Η
οποιαδήποτε συζήτηση για αλληλεγγύη, για να είναι ειλικρινής, οφείλει και να είναι μοιραία συνδεδεμένη αποκλειστικά και
μόνο με ανθρώπινα δικαιώματα. Όταν όμως το πολιτικό προσωπικό της χώρας ομονοεί
και υπερψηφίζει μια σειρά από «παροχές» (απόδοση υπηκοότητας, ιθαγένειας,
κατασκευή τζαμιού κλπ) που δε συνιστούν ανθρώπινα δικαιώματα με τη στενή έννοια
του όρου, αλλά απόδοση ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ – ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, που με βάση το Σύνταγμα μόνο σε Έλληνες πολίτες αποδίδονται, τότε δεν έχουμε τα αποδιδόμενα στον ανθρωπισμό
κουραφέξαλα των αφελών, αλλά βρισκόμαστε αντιμέτωποι:
- Με πράξεις εθνικής απερισκεψίας που ταυτίζονται με επικίνδυνες πρακτικές εθνικής ανευθυνότητας…
- Με ωμή και κατάφορη παραβίαση του Συντάγματος...
- Και με ένα πολιτικό προσωπικό που παραβιάζει τον όρκο του, που δε νομοθετεί στο όνομα του Ελληνικού λαού, αλλά στο όνομα και για λογαριασμό άλλων λαών, άλλων εθνών, και εν τέλει άλλων συμφερόντων.
Τρίτον: Η
ταύτιση της Αριστεράς και της δημοκρατικής αντίληψης με την ακατάσχετη
λαθρολαγνεία, είναι αυθαίρετη, είναι πολιτικά πρόστυχη και ηθικά υποκριτική.
Η Αριστερά και η διαλεκτική μεθοδολογία την οποία
αποδέχεται, έχει απόλυτη επίγνωση ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα και πρωτίστως
η λαθρομεταναστευτική του εκδοχή, είναι πολυσύνθετο πρόβλημα. Και ως τέτοιο
είναι πρωτίστως γεωπολιτικό.
Είναι λοιπόν φανερό ότι η μετανάστευση ως οργανωμένη
γεωπολιτική επιχείρηση (η οποία δεν είναι μόνο μπίζνα για τους επιτήδειους και
τους δουλεμπόρους), ΔΕ ΣΥΝΙΣΤΑ ΜΟΝΑΧΑ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ συγκεκριμένων ιμπεριαλιστικών πολιτικών, αλλά ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΟ για το επόμενο βήμα τους,
που θα δρομολογήσει νέα οδυνηρότερα αποτελέσματα. Και αυτό το βήμα δεν είναι
τόσο «αθώο» όσο τα μυαλά των αφελών που το προσπερνούν.
Είναι καινούριο τετελεσμένο… Είναι εργαλείο που δημιουργεί
μια νέα γεωπολιτική πραγματικότητα… Είναι μια επόμενη σταθερά, που την επόμενη
στιγμή η Ελληνική κοινωνία θα κληθεί να
την αντιμετωπίσει, όχι πλέον ως πρόβλημα ανθρωπιστικό που θα αισθανθεί την
ανάγκη να το διαχειριστεί με αλληλεγγύη και ανθρωπιά, αλλά ως καινούριο γεωπολιτικό κεκτημένο με το οποίο θα υποχρεωθεί
να συμβιώσει. Διόλου ουδέτερο, διόλου αθώο, ουδόλως αποσυνδεδεμένο από
επιδιώξεις γεωστρατηγικές.
Θα συνιστά στη βάση του μια απασφαλισμένη γεωπολιτική βόμβα,
εν δυνάμει ευάλωτη σε απίθανες αφορμές, προδιατεθειμένη να περιχαρακωθεί και να
αυτονομηθεί αλλά και πρόθυμη να ενεργοποιηθεί από τα σκοτεινά κέντρα του
φανατισμού και της οπισθοδρόμησης
Ερώτηση:
Τι αντιλαμβάνονται απ όλο αυτό, τα μίσθαρνα φερέφωνα των νεοταξίτικων πολιτικών
που επιχειρούν συνειδητά να ευνουχίσουν το μυαλό των ανυποψίαστων συμπολιτών
μας με φληναφήματα του τύπου: «βασανισμένοι πολίτες του κόσμου» ή
«δυστυχισμένοι άνθρωποι που στοιβάζονται σε σαπιοκάραβα αναζητώντας μια
καλύτερη ζωή»???
Ρωτήστε τους αν θέλετε να δείτε πως βάζει την ουρά κάτω από
τα σκέλια ο κάθε ξεφωνημένος.
Τέταρτον:
Η Ελλάδα, ως χώρα πραγματικής πολιτικής προσφυγιάς, ξέρει καλά πως το πρώτο
πράγμα που πραγματικά αισθάνεται την ανάγκη να καταδείξει ένας πρόσφυγας, είναι
το σεβασμό του στη χώρα που τον φιλοξενεί.
Ερώτηση:
Μπορεί κάποιος να μας καταδείξει πως εκδηλώθηκε αυτός ο σεβασμός από τις
συμμορίες που αλώνιζαν μπλοκάροντας τα πάντα στην Ειδομένη, από τις συμμορίες
που αλώνιζαν μπλοκάροντας τα πάντα στις Εθνικές οδούς, από τις συμμορίες που
συνεχίζουν να αλωνίζουν βάζοντας φωτιές στα περίφημα hot spots της
Μυτιλήνης και αλλού;;;
Ερώτηση:
Μπορούν οι ευαίσθητοι της δήθεν «Αριστεράς» και της δημοκρατίας να μας πουν τι
θα είχε συμβεί άραγε αν οι Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες του Εμφυλίου, είχαν
«εισβάλει» με τσαμπουκά και απαιτήσεις
και μπλοκάροντας δρόμους και σιδηροδρομικές γραμμές, στις σοσιαλιστικές χώρες
που τους υποδέχτηκαν μετά τον εμφύλιο???
Στο βούρκο της βρωμιάς και των κίβδηλων επιχειρημάτων των
κάθε λογής μασκαράδων του «ανθρωπισμού», οφείλουμε να είμαστε απόλυτοι και
κατηγορηματικοί στις απαντήσεις μας.
Επικαλούνται:
Το μεγαλείο του Ξένιου Δια. Αλλά σ αυτή την επίκληση τους διαφεύγουν δυο
λεπτομέρειες.
- Ο Ξένιος Δίας δεν προέβλεπε πως η Ελλάδα θα κληθεί να γίνει χώρα υποδοχής της μισής Ασίας και ολόκληρης της Αφρικής.
- Η φιλοξενία επίσης δεν αποσυνδέεται από την πρόσκληση και φυσικά δεν αποσυνδέεται από την αποδοχή. Είναι πράξη προαιρετική μέσα στα όρια των ανοχών και ως τέτοια δεν επιβάλλεται με σιδερόφρακτα σύνορα, με ταπεινωτικά για τη χώρα Δουβλίνα και προφανώς δεν εμπεδώνεται με νεοταξίτικα εθνομηδενιστικά κηρύγματα και με τις βρώμικες πρακτικές των ταγμάτων εφόδου του Σόρος.
Αποθεώνουν:
Το μεγαλείο της προσφυγιάς σε όλες τις πτώσεις. Αλλά ξεχνούν πως τόσο η σύμβαση
του ΟΗΕ του 1951 όσο και το πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης του 1967, ορίζουν με
πολύ μεγάλη σαφήνεια την έννοια του πρόσφυγα.
Ο πρόσφυγας λοιπόν όταν
αποχωρήσει από την εμπόλεμη χώρα του, στην πρώτη γειτονική χώρα που θα
καταφύγει και μόνο σ αυτή, θεωρείται πρόσφυγας και απολαμβάνει τα δικαιώματα
του πρόσφυγα περιοριστικά και μόνον αυτά.
Όταν αναχωρήσει από αυτή τη χώρα
αυθαίρετα και χωρίς διεθνή συμφωνία, τότε δεν είναι πρόσφυγας πλέον. Η ιδιότητα
αυτή χάνεται και τότε αποκτά της ιδιότητα του μετανάστη.
Και ο μετανάστης που
με παράτυπο τρόπο παραβιάζει εθνικά σύνορα μιας άλλης χώρας, σε απλά Ελληνικά
καθίσταται λαθρομετανάστης.
Από τη στιγμή που ένας άνθρωπος χαρακτηρίζεται πρόσφυγας
λοιπόν, τότε δικαιούται αμέσως ένα ειδικό διαβατήριο, το διαβατήριο Nansen, με
το οποίο έχει το δικαίωμα να ταξιδέψει ελεύθερα και νόμιμα σε κάθε μια από τις
116 χώρες παγκοσμίως που έχουν υπογράψει την Διακήρυξη.
Αυτά λένε οι συμβάσεις. Και δεν ξέρω τι ακριβώς δεν
αντιλαμβάνονται οι όψιμοι ανθρωπιστές. Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται ότι η χώρα
της πρώτης υποδοχής είναι η Τουρκία και όχι η Ελλάδα.
Ερώτηση:
Είναι τόσο αθώα αυτή η κακή σχέση των ανθρωπιστών με τη γεωγραφία???
Ας απαντήσουμε ευθέως και χωρίς περιστροφές: Όχι δε φταίει η γεωγραφική αμορφωσιά για όλες αυτές
τις απίθανες ασυναρτησίες. Είναι μια συνειδητή διαστρέβλωση πραγματικών όρων,
που στόχο έχει να καλλιεργήσει συγχύσεις, να διασπείρει τον αποπροσανατολισμό,
και να δημιουργήσει συναισθήματα ενοχών στην Ελληνική κοινωνία που αντιλαμβάνεται
τα μελλούμενα και επιχειρεί ενστικτωδώς να αντισταθεί στο σχεδιασμό του
εφιάλτη.
Το επιχείρημα πως δεν μπορούμε να προσάπτουμε το
χαρακτηρισμό του «λαθραίου» αναφερόμενοι σε ανθρώπους, είναι το ίδιο πέτσινο όπως και οι εμπνευστές
του, αφού αυτός ο χαρακτηρισμός, δεν αναφέρεται στην ανθρώπινη υπόσταση αλλά
στην ανθρώπινη επιλογή.
Θα το αφαιρέσουμε λοιπόν από τον λαθρέμπορο, το
λαθρεπιβάτη και το λαθροδιακινητή;;; Αν όχι… τότε στη βάση ποιάς λογικής δε θα
το χρησιμοποιήσουμε για να περιγράψουμε τη λαθρομετανάστευση προσδίδοντας
ταυτότητα στην μπίζνα του κατευθυνόμενου δουλεμπορίου;;;
Λένε: «Οι
πρόσφυγες, δεν είναι εγκληματίες, ούτε κοινωνικά αποβράσματα που έρχονται σε
έναν ξένο τόπο για να τον λεηλατήσουν. Είναι θύματα πολέμων και διώξεων και
έρχονται για να επιβιώσουν στον τόπο μας προσωρινά, μέχρι την μετεγκατάστασή
τους σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες».
Απαντάμε:
Όχι... Βεβαίως και δεν είναι όλοι εγκληματίες και κοινωνικά αποβράσματα. Είναι όμως μια
διαφορετική πληθυσμιακή ενότητα και το πρόβλημα δεν είναι η διαφορετικότητά της,
αλλά τα πολιτισμικά και τα αξιακά στοιχεία πάνω στα οποία οριοθετεί η
ίδια τη
δική της υπόσταση και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο τοποθετεί τον εαυτό
της, απέναντι σε μια πολιτισμικά και αξιακά αμιγή Ελληνική κοινωνία.
Είναι μια ανομοιογενής ισλαμική κοινότητα φανατισμένων, που
αδυνατούν να συμβιώσουν ακόμη και με τον ίδιο τους τον εαυτό. Οι συγκρούσεις
ανάμεσα στις θρησκευτικές ισλαμικές σέχτες, τροφοδοτούν αντιπαραθέσεις στις ίδιες
της χώρες της προέλευσής τους, ενώ τα καθημερινά ανεξέλεγκτα επεισόδια μεταξύ τους,
αποδεικνύουν ότι αυτές οι αιματηρές αντιπαραθέσεις τους ακολουθούν και στο
δρόμο της προσφυγιάς.
Αλλά παρ όλα αυτά, εμφυτεύονται ετσιθελικά σε μια αμιγώς
χριστιανική χώρα, απρόθυμοι να σεβαστούν
τις παραδόσεις και τις αξίες της.
Αντιλαμβάνεται
άραγε κανείς ποια θα είναι η επόμενη μέρα, όταν παρά τις φιλότιμες
προσπάθειες των εμπνευστών και των θιασωτών, το πολυδιαφημισμένο
πολυπολιτισμικό μοντέλο απέτυχε οριστικά και καταρρέει με πάταγο σε
ολόκληρη την Ευρώπη???
Όχι... Όντως δεν έρχονται όλοι προδιατεθειμένοι να λεηλατήσουν και να
πλιατσικολογήσουν τον τόπο μας, αλλά το ένστικτο της αυτοσυντήρησης σε μια χώρα
που αδυνατεί να προσφέρει τα στοιχειώδη στον ίδιο το δικό της τον πληθυσμό,
μοιραία θα τους οδηγήσει στο πλιάτσικο και στη λεηλασία.
Θύματα πολέμου ε;;; Αλήθεια από ποιόν πόλεμο δραπετεύουν οι
Σομαλοί μαχαιροβγάλτες που αφιονίζονται σαν τους βρυκόλακες τις νυχτιές στις
πλατείες της Αθήνας, Οι Μπαγκλαντεσιανοί,
οι Ινδοί, το μισό Πακιστάν που αλωνίζει παντού στη χώρα???
Επίλογος…
Οφείλουμε να είμαστε σαφείς, κατηγορηματικοί και απόλυτοι. Πίσω από αυτές τις ιδιότυπες
πολυπολιτισμικές γλύκες των «δικαιωματιστών» περί «ανοικτών κέντρων φιλοξενίας»,
γενικευμένο «άσυλο», «δικαιώματα στην περίθαλψη στην υγεία και την εργασία»,
κατά κανόνα δεν κρύβονται ευαίσθητοι άνθρωποι, αλλά μια επικίνδυνη πέμπτη
φάλαγγα που επιχειρεί να διεμβολίσει την
κοινωνία με το δηλητήριο της ανοχής, απέναντι στα βρώμικα παιχνίδια των
εθνομηδενιστών της εξουσίας.
- Είδατε κανέναν απ όλους αυτούς να δακρύζει για τα δολοφονημένα από τους ισλαμιστές παιδάκια στη Συρία, από τους Σιωνιστές παιδάκια της Παλαιστίνης, για τα δολοφονημένα από την Ισλαμιστική Μπόκο Χαράμ παιδάκια της Αφρικής;;;
- Είδατε να γραφτεί έστω και μια σειρά δακρύβρεχτου αναθέματος για τα δολοφονημένα από τους ισλαμιστές παιδάκια της Υεμένης???
- Είδατε κανέναν από δαύτους να τολμά να εξάρει τον πατριωτισμό και το αγωνιστικό φρόνημα όλων αυτών, παιδιών, ανδρών και γυναικών οι οποίοι επέλεξαν να παραμείνουν και να υπερασπιστούν την πατρίδα τους από τους Ιμπεριαλιστές εισβολείς στη Συρία???
- Είδατε κανέναν απ όλους αυτούς να τολμά να καταγγείλει το παρακράτος των ΜΚΟ που ροκανίζει εκατομμύρια πουλώντας ανθρωπιά στην Ελληνική επικράτεια???
Κανέναν δεν είδατε και κανέναν δεν πρόκειται να δείτε... Γιατί για όλους
αυτούς, ο Ιμπεριαλισμός δεν είναι ο εχθρός αλλά ο εργοδότης για την
ευόδωση της μπίζνας τους και της ιδεοληπτικής διαστροφής τους.
Πίσω από τις κωδικοποιημένες εκφράσεις περί «πολιτών του
κόσμου»… «ανοικτής κοινωνίας»… «πολυπολιτισμικών κοινωνιών»… και «πολιτισμικής
ενσωμάτωσης», μεγαλουργεί η γνωστή ρήση: "Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί μα η χαρά δε την αφήνει".
Φωτοτυπημένα
ανθρωπάκια... Φωτοτυπημένη αντίληψη... Φωτοτυπημένο ακόμη και το εύρος
της ιδεοληπτικής διαστροφής. Πίσω από αυτές τις εκφράσεις - σύμβολα του
νεοταξισμού, δεν κρύβονται αριστεροί
και δημοκρατικοί πολίτες, αλλά συνειδητά στρατευμένοι εθνομηδενιστές που
έχουν
προσχωρήσει στα τάγματα εφόδου του Σόρος και επιχειρούν με ύπουλα
πλαγιοκοπήματα να στηρίξουν μια βρώμικη όσο και εθνικά επικίνδυνη
επιχείρηση
οργανωμένου ισλαμικού εποικισμού που απειλεί ευθέως τη χώρα.