F. William Engdahl, Réseau International (France)
Αν η φύση απεχθάνεται το κενό, η γεωπολιτική το απεχθάνεται ακόμα περισσότερο. Η ψηφοφορία με πλειοψηφία των πολιτών της Βρετανίας, για να εγκαταλείψουν τη κακώς ονοματισμένη και δυσλειτουργική «Ευρωπαϊκή Ένωση», αντιστοιχεί σε συμπτώματα για κάτι πολύ βαθύτερο από την άποψη της τεκτονικής μετατόπισης στη παγκόσμια γεωπολιτική. Είναι σαν σπάει ένα μεγάλο φράγμα, και σαν τα κύματα που απελευθερώνονται να μετατρέψουν το χώρο του κόσμου. Το φράγμα είναι το αήττητο της Ουάσιγκτον και των Ηνωμένων Πολιτειών ως μοναδική παγκόσμια ηγεμονική υπερδύναμη, που προσπαθεί απεγνωσμένα να συγκρατήσει τα κύματα της αλλαγής που σπάνε επάνω στο κόσμο. Και το κενό, που δημιουργήθηκε πρόσφατα από την απότομη πτώση της αμερικανικής παγκόσμιας δύναμης, βρίσκεται στη διαδικασία της εμφάνισης της απάντησης ανά τον κόσμο: και μία από τις πτυχές της, ίσως πολύ εκπληκτική, είναι η πρόσφατη ομόνοια που εμφανίστηκε μεταξύ του Βλαντιμίρ Πούτιν, του «Μπίμπι» Νετανιάχου και περισσότερο από κάθε άλλου: του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ο ρυθμός των διεθνών εξελίξεων και η αποτυχία των ΗΠΑ να παρέχουν πειστική ηγεσία, εποικοδομητική και θετική τα τελευταία χρόνια (κυρίως από το Σεπτέμβριο 2001) δημιουργεί γρήγορα αυτό που η Ουάσιγκτον και οι ολιγάρχες που ελέγχουν την πολιτική της, βλέπουν ως το χειρότερο εφιάλτη τους: το τέλος του Αμερικανικού αιώνα.
Το Brexit, παρά τις «εντολές» που απευθύνθηκαν στο βρετανικό λαό τον Απρίλιο από τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών έτσι ώστε να παραμείνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έδειξε ότι είναι πλέον δυνατό να βαδίσει κανείς ενάντια στις αμερικανικές υπαγορεύσεις. Τώρα η Ρωσία, το Ισραήλ και ιδιαίτερα μεταξύ όλων των χωρών, η Τουρκία, έχουν ανοίξει τριγωνικές συνομιλίες με σκοπό να σφυρηλατήσουν μια νέα συνεργασία σε ευρεία και στρατηγικά θέματα όπως είναι οι αγωγοί φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα το κλείσιμο της πολιτικής και στρατιωτικής υποστήριξης στο Νταές από τη Τουρκία, καθώς και τη συνεργασία και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ αυτών των τριών παικτών, με σκοπό να τερματιστεί η συριακή σύγκρουση.
Ωστόσο, το περασμένο Νοέμβριο, ενώ ένα τουρκικό πολεμικό αεροπλάνο κατέρριπτε ένα ρωσικό τακτικό βομβαρδιστικό αεροπλάνο στο εναέριο χώρο της Συρίας, και ενώ ο Ερντογάν είχε τότε αρνηθεί να ζητήσει συγγνώμη, τέτοιες συνομιλίες θα είχαν θεωρηθεί ως εντελώς αδύνατες.
Εξάλλου, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, και ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν είχαν εμπλακεί έντονα τους τελευταίους μήνες για να πείσουν το Ισραήλ και την Τουρκία να ξανανοίξουν τις σχέσεις τους. Αυτό, διατηρώντας παράλληλα ένα μάτι και την ελπίδα να πάρουν τις μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκαν στα ανοικτά των ισραηλινών ακτών, από το λεγόμενο κοίτασμα «Λεβιάθαν», για να αντικατασταθεί τουλάχιστον μια σημαντική εξάρτηση της Τουρκίας έναντι της ρωσικής εταιρείας Gazprom.
Στις 27 Ιουνίου, μετά από τη βρετανική ψηφοφορία για την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ισραήλ και η Τουρκία ανακοίνωσαν πράγματι ότι είχαν υπογράψει μια συμφωνία συμφιλίωσης. Εδώ φαίνεται να αποκατασταθεί η πλήρη εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας, μετά από έξι χρόνια εχθρότητας. Οι υπηρεσίες πληροφοριών, η συνεργασία σε θέματα ασφάλειας, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, και επενδύσεις στον τομέα της ενέργειας και της άμυνας, είναι μέρος αυτής της συμφωνίας [1] .
Σύμφωνα με το DEBKAfile , ένα online blog κοντά στις ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών, η νέα αυτή συμφωνία αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερής ατζέντας παρόμοιων συμφωνιών που πρέπει να περιλαμβάνει το Ισραήλ, την Τουρκία, την Αίγυπτο και την Ιορδανία, που θα πρέπει να περιορίσει την επιρροή της διαβόητης τρομοκρατικής αδελφότητας των Αδελφών Μουσουλμάνων, που περιποιούνται από την κυβέρνηση Ομπάμα, την Χίλαρι Κλίντον και τον Ντέιβιντ Πετρέους. Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, οι οποίοι αποτελούν το αντικείμενο του τελευταίου βιβλίου μου, « Η χαμένη ηγεμονία: αυτήν που οι ίδιοι οι θεοί θα κατέστρεφαν "[2] , ήταν άρρηκτα συνδεδεμένοι με τη CIA από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, και είναι η μητρική οργάνωση από την οποία γεννήθηκαν οι Αφγανοί μουτζαχεντίν στη δεκαετία του 1980, οι οποίοι έδωσαν αργότερα την Αλ Κάιντα του Μπιν Λάντεν, το μέτωπο Αλ-Νούσρα στη Συρία, και το Νταές/ΙΚ. Το τελευταίο φαίνεται εξάλλου να είναι παντού αυτές τις μέρες[3] ...
Στο κέντρο αυτής της συμφωνίας μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας, είναι μια διάταξη σύμφωνα με την οποία η Τουρκία θα αγοράσει σημαντικές ποσότητες υπεράκτιου ισραηλινού φυσικού αερίου ( offshore ), από το κοίτασμα του Λεβιάθαν [4] .
Σαν μια καφέ αρκούδα στη σούπα ...
Ο Τζον Κέρι εμπλάκηκε ξέφρενα σε αυτή την αποκατάσταση των ισραηλινο-τουρκικών σχέσεων. Στις 26 Ιουνίου, κάλεσε πράγματι τον Νετανιάχου στη Ρώμη για να οριστικοποιηθεί η συμφωνία με την Τουρκία, η οποία μόλις είχε ανακοινωθεί [5]. Οι λόγοι αυτής της εμπλοκής της Ουάσιγκτον, είναι τα πάντα πλην ειρηνικοί. Η Ουάσινγκτον επιθυμεί για την Τουρκία, το ισραηλινό αέριο να αντικαταστήσει το ρωσικό φυσικό αέριο (που εισέρχεται σήμερα στο 60% της κατανάλωσης φυσικού αερίου στην Τουρκία), και για το Ισραήλ, να εμπλακεί περισσότερο απευθείας στη Συρία μαζί με Τούρκους εναντίον του Μπασάρ αλ-Άσαντ, έτσι ώστε η Ουάσιγκτον να μπορέσει επίσης να ανοίξει το δρόμο για τον έλεγχο από τις ΗΠΑ του πετρελαίου της Μέσης Ανατολής και του φυσικού αερίου που διέρχονται από τη Συρία: αυτή είναι η απόλυτη γεωπολιτική επιβράβευση που κυνηγάει η Ουάσιγκτον εδώ και πέντε χρόνια με την ευκαιρία αυτού του αποτυχημένου πολέμου.
Ας φανταστούμε τώρα τη φρίκη που αναδύθηκε στο χλωμό πρόσωπο του Τζον Κέρι, όταν έμαθε ότι ήταν έτοιμη να αποκαλυφθεί μια άλλη εξέλιξη μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ: Ο Ερντογάν, από τι φαίνεται μετά ισραηλινή επιμονή, ζητήθηκε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη από τη Ρωσία, για το ρωσικό βομβαρδιστικό που καταρρίφθηκε το Νοέμβριο 2015, και να συμφωνήσει να καταβάλει χρηματική αποζημίωση στο ρωσικό κράτος και την οικογένεια του δολοφονημένου πιλότου. Και εκεί που δεν το περίμενε κανείς, ο Ερντογάν το έκανε: ζήτησε δημοσίως συγγνώμη, και συμμορφώθηκε με όλες τις προϋποθέσεις που απαίτησαν οι Ρώσοι για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων. Υπάρχει μια παλιά έκφραση στ Νέα Υόρκη, «μια μύγα στη σούπα», που υπονοεί ότι μικρές λεπτομέρειες μπορούν να καταστρέψουν μια συνταγή για ζωμό σούπας. Για τον Κέρι, τη Ουάσινγκτον και τους ολιγάρχες που τους ελέγχουν, ο Πούτιν μόλις εμφανίστηκε σαν τη τεράστια ρωσική καφέ αρκούδα στη σούπα της αμερικανικής Μέσης Ανατολής.
Η Τουρκία ζητά συγγνώμη, η Ρωσία άνοιξε συνομιλίες.
Στις 27 Ιουνίου, την ίδια ημέρα κατά την οποία ανακοινώθηκε η συμφωνία συμφιλίωσης Ισραήλ-Τουρκίας, ο εκπρόσωπος της ρωσικής Προεδρίας Ντμίτρι Πεσκόφ, ανακοίνωσε ότι ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απέστειλε μήνυμα προς τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν που του έλεγε « Λυπάμαι » για το ρωσικό αεροσκάφος που καταρρίφθηκε. Ο Ερντογάν υπέβαλε «τη συμπάθεια και τα βαθιά συλλυπητήρια του» στην οικογένεια του νεκρού πιλότου και « ζήτησε να συγχωρεθεί ». Η Τουρκία συμφώνησε επίσης να καταβάλει χρηματική αποζημίωση. Δεν είναι καθόλου αυτό το είδος επίδειξης ταπεινότητας, το οποίο μας είχε συνηθίσει ο πρόεδρος της Τουρκίας αυτές τις μέρες ...
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το Ισραήλ ήταν πίσω από τη δημιουργία αυτής της συμφιλίωσης: είναι κάτι που σίγουρα δεν ήταν μέρος της ατζέντας της Ουάσιγκτον. Ήταν προφανώς το αντικείμενο μιας σειράς συναντήσεων ολοένα και πιο φιλικές τους τελευταίους μήνες μεταξύ του Ισραηλινού πρωθυπουργού και του προέδρου Πούτιν στη Ρωσία [6] . Η συμφωνία που προέκυψε περιλαμβάνει τώρα τη Ρωσία, τη Τουρκία και το Ισραήλ σε μια νέα πολυσύνθετη γεωπολιτική ευθυγράμμιση, η οποία θα ακτινοβολεί από τις συνέπειές της πολύ πιο πέρα από τη Συρία ή τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της περιοχής.
Όπως το έγραψα πριν από λίγο, για τη συνάντηση μεταξύ του Νετανιάχου και του Πούτιν που πραγματοποιήθηκε στη Ρωσία τον περασμένο Απρίλιο: « Ο Νετανιάχου και ο Πούτιν συζήτησαν για το δυνητικό ρόλο του ρωσικού κρατικού συμπλέγματος Gazprom, του μεγαλύτερου παγκόσμιου παραγωγού και διανομέα φυσικού αερίου, ως ενδιαφερομένων στον ισραηλινό κοίτασμα φυσικού αερίου Λεβιάθαν. Η συμμετοχή της Ρωσίας σε αυτό το έργο ανάπτυξης του ισραηλινού φυσικού αερίου που ήταν στα βράχια, θα μειώσει τον οικονομικό κίνδυνο για το Ισραήλ στις επιχειρήσεις έρευνας πετρελαίου και φυσικού αερίου στην ανοικτή θάλασσα, αυξάνοντας παράλληλα την ασφάλεια αυτών των κοιτασμάτων φυσικού αερίου, επειδή οι σύμμαχοι η Ρωσία, όπως η Χεζμπολάχ στο Λίβανο, και το Ιράν, δεν θα τολμήσουν να στοχεύσουν μια ρωσική κοινοπραξία [7] .
Αν οι ρωσικές πληροφορίες αποδειχθούν ακριβείς, θα σήμαιναν ένα σημαντικό νέο βήμα προς τα εμπρός στον τομέα της ενεργειακής γεωπολιτικής του Πούτιν στη Μέση Ανατολή, ένα βήμα που θα μπορούσε να προκαλέσει μια μεγάλη ήττα στη Ουάσιγκτον, εμποδίζοντας της όλο και περισσότερο άσχετες κινήσεις της για να ελέγχει το παγκόσμιο κέντρο του πετρελαίου και του φυσικού αερίου».
Αυτό φαίνεται να είναι πράγματι αυτό που εκτυλίσσεται τώρα. Αληθεύει, αυτό θα επρόκειτο για την πιο έξυπνη κίνηση γεωπολιτικού σκακιού που πραγματοποιείται από τη Ρωσία που έχουμε δει τους τελευταίους μήνες. Πολύ μακριά από κάθε αντι-ρωσική κίνηση του Ερντογάν να αγοράσει το ισραηλινό αέριο και να βγάλει την Gazprom εκτός.
Η Ρωσία, το Ισραήλ και η Τουρκία είναι σήμερα λοιπόν σε συνομιλίες για να ενώσουν τις δυνάμεις τους στην τεράστια αγορά φυσικού αέριου της ΕΕ: παρέχοντας τόσο το ισραηλινό φυσικό αέριο και όσο και το ρωσικό φυσικό αέριο μέσω της Τουρκίας, ο Ερντογάν θα πραγματοποιήσει το όνειρό του για τουρκικό σταυροδρόμι του φυσικού αερίου, ανεξαρτητοποιημένος πλέον από την προηγούμενη ανάγκη του να το κλέψει από τη Συρία ή το Ιράκ. Το DEBKAfile είχε επίσης παρουσιάσει μια προηγούμενη έκθεση, που αποσύρθηκε τώρα, σύμφωνα με την οποία ένα μέρος της συμφωνίας μεταξύ του Πούτιν και του Ερντογάν περιλαμβάνει επίσης τον τερματισμό της τουρκικής καλυμμένης υποστήριξης στο Νταές στη Συρία. Ακόμα καλύτερα, η Τουρκία θα απαλλαγεί από την άρση της ρωσικής απαγόρευσης του ρωσικού τουρισμού στην Τουρκία, μια απαγόρευση που έχει κοστίσει ακριβά στη τουρκική οικονομία.
Δεικνύοντας ότι οι λεπτομέρειες αυτής της συμφιλίωσης μεταξύ του Ερντογάν και της Ρωσίας μέσω ισραηλινής επέμβασης είχαν ξεκινήσει να αναπτύσσονται σε μυστικές συνομιλίες με διαμετακόμιση μέσω ανεπίσημων διαύλων, εβδομάδες πριν από την επίσημη απολογία του Ερντογάν στη Ρωσία στις 27 Ιουνίου 2016, την ίδια 27 Ιουνίου, ο εκπρόσωπος της Gazprom Σεργκέι Kupriyanov αποκάλυψε στο πρακτορείο ειδήσεων Interfax ότι ήταν « ανοιχτός στο διάλογο » για το σχέδιο Turkish Stream, το οποίο διέρχεται κατά μήκος του πυθμένου της Μαύρης θάλασσας. Ο Πρόεδρος Πούτιν είχε κόψει τις συνομιλίες σχετικά με αυτό το σχέδιο το 2015, ως απάντηση επιβολής κυρώσεων για το ρωσικό αεροσκάφος που καταρρίφθηκε από τους Τούρκους.
Αν αυτά τα δυο πράγματα επρόκειτο να υλοποιηθούν (συμμετοχή της Ρωσίας μέσω Gazprom στην ανάπτυξη του κοιτάσματος του φυσικού αερίου Λεβαθιάν του Ισραήλ, που συμπεριλαμβάνει την εξαγωγή του ισραηλινού αερίου μέσω κοινοπραξίας με την Gazprom στις αγορές της ΕΕ, σε συνδυασμό με την επανενεργοποίηση του Turkish Stream μεταξύ της Τουρκίας και της Gazprom κάτω από τη Μαύρη θάλασσα και μέσω της Τουρκίας προς τα ελληνικά σύνορα), η Ρωσία θα πραγματοποιούσε ένα σημαντικό κέρδος επιρροής στη Μέση Ανατολή, τη πιο ασταθή περιοχή του κόσμου, μόνο και μόνο επειδή ήταν η περιοχή με τα μεγαλύτερα αποδεδειγμένα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Και αυτό, ενώ η αμερικανική επιρροή καταρρέει ώρα με την ώρα ...
Ίσως να μην είναι τυχαίο, αν σε λιγότερο από 48 ώρες μετά, τόσο, τη ρωσο-τουρκική συμφιλίωση όσο και μετά την ανακοίνωση, που έγινε σαφή στον κόσμο, μιας ρωσο-τουρκο-ισραηλινής ανάπτυξης, έλαβε χώρα μια μεγάλη βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας (σκοτώνοντας πάνω από 40 ανθρώπους και τραυματίζοντας εκατοντάδες), στο διεθνές αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης. Την ίδια μέρα, ένα επιζών κοιμισμένο κύτταρο του Νταές επανέλαβε τις επιθέσεις του στο Νταγκεστάν, στη Ρωσία. Αυτό οδήγησε σε μια δήλωση για αντιτρομοκρατική επιχείρηση των ρωσικών ειδικών δυνάμεων σε τρεις ορεινές περιοχές του Νταγκεστάν που συνορεύουν με την Τσετσενία[8] .
Μήπως ήταν ένας τρόπος για τον John Kerry να εκφράσει τις ευχαριστίες του τόσο στον Ερντογάν όσο και στον Πούτιν, για πολλοστό Coup Monté sous Faux Drapeau ( False Flag coup, CMFD);
Αν αυτό συνέβαινε, θα ήταν πραγματικά θλιβερό ...
F. William Engdahl
Μετάφραση αγγλικά-γαλλικά, Jean-Maxime Corneille, για Διεθνές Δίκτυο , αρχικό άρθρο στο http://www.williamengdahl.com/index.php.
Μετάφραση γαλλικά-ελληνικά, Κριστιάν Άκκυριά για τον Ινφογνώμονα Πολιτικά, Αθήνα, 13.8.2016
[1] DEBKAfile, “Israeli Turkish accord core of new lineup vs Iran”, 27 juin 2016.
[2] “The Lost Hegemon: Whom the gods would destroy”, mineBooks, Wiesbaden, 2016.
[3] NDT : « Les talibans ne veulent pas de Daech en Afghanistan » (Figaro, 16/06/2015) ; « Pourquoi les talibans afghans font la guerre contre Daech? » (SputnikNews, 20.12.2015) ; « Daech et les talibans pactisent en Afghanistan » (SputnikNews, 08.08.2016) ; « Daech, un nouveau venu en Afghanistan » (HuffPost, 29/02/2016) ; et le mieux : « Les troupes américaines abandonnent des armes à Daech en Afghanistan » (LEXPRESS.fr/AFP, 10/08/2016) ; « Afghanistan: les forces spéciales américaines fuient Daesh et leur laissent du matériel militaire » (Arrêt Sur Info.ch, 10/8/16).
[4] DEBKAfile, op. cit.
[5] NDT : « Israël: rencontre Netanyahu-Kerry dimanche à Rome » (LeFigaro.fr/ AFP, 22/06/2016 ).
[6] Yekaterina Chulkovskaya, “Could Netanyahu become a mediator between Russia and Turkey?”, RBTH, 14 juin 2016.
[7] Ya’acov Zalel, “Putin and Netanyahu Hold Gas Talks: Report, Natural Gas Europe”, 25 avril 2016.
[8]NDT : rapprocher : « Qu’est-ce que Fethullah Gülen, en tant que Mouvement? » (RI,09 août 2016) ; « La Turquie veut rallier la Russie dans des opérations conjointes contre Daesh en Syrie » (RI, 12 août 2016).
http://reseauinternational.net/russie-turquie-et-israel-un-nouvel-equilibre-des-puissances-au-moyen-orient/