Ένας φίλος μου έλεγε μια ιστορία για έναν χουντικό Μητροπολίτη που αρνούνταν να εγκαταλείψει τη θέση του, στη Μεταπολίτευση. Όταν μετά από επανειλημμένες δικαστικές αποφάσεις, συνέχισε να αρνείται να φύγει, η αστυνομία τον πήρε κυριολεκτικά, σηκωτό από το γραφείο του. Ήταν όμως τόση η λύσσα να μην αφήσει την καρέκλα του που του έμεινε το χερούλι στο χέρι!
Κάπως έτσι νομίζω ότι θα συμβεί και με τους «Αριστερούς» φίλους μας, όταν κληθούν να επιστρέψουν την εξουσία. Και δεν θα είναι η πρώτη φορά. Γιατί η λεγόμενη «Αριστερά» ξανακυβέρνησε την Ελλάδα, για δύο τετραετίες (1981-1989) κι ας κάνουμε πως δεν το θυμόμαστε… Υπήρχαν λοιπόν και τότε (το 1989) λυσσαλέες αντιδράσεις από πολλά «επαναστατικά» στελέχη του ΠΑΣΟΚ, για να μην αναφερθώ στον απαράδεκτο εκλογικό νόμο που εμπόδισε τον Μητσοτάκη να μεταρρυθμίσει τη χώρα. Θα θυμίσω μόνο την περίφημη ρήση του σημερινού «συριζοφάγου» Πάγκαλου, πριν το σχηματισμό της συγκυβέρνησης, το ΄89, «Αν τολμήσουν, εδώ θα γίνει Πεκίνο».
Μέχρι όμως να έρθει αυτή η ώρα, που- μην έχετε αμφιβολία- θα την πληρώσουμε όλοι πολύ ακριβά, θα σοφίζονται οτιδήποτε μπορεί να τους συντηρήσει στην εξουσία.
Όμως, ένας από τους πολλούς σταθμούς αμηχανίας του πρωθυπουργού θα είναι τα φετινά εγκαίνια της ΔΕΘ. Όπως κάθε χρόνο, το πολιτικό σύστημα θα σπεύσει να συνεχίσει τον εκφυλισμό μιας ιστορικής εμπορικής Έκθεσης. Και βεβαίως, ο κ. Τσίπρας πρέπει κάτι να πει, ως αντιστάθμισμα στην αποτυχία του «Προγράμματος της Θεσσαλονίκης».
Eπειδή όμως, σε κανέναν επαγγελματία «Αριστερό» δεν ιδρώνει το αυτί του, η προετοιμασία ξεκίνησε. Όπως και πριν, έτσι και τώρα, η απαξίωση της πραγματικότητας και η επιστροφή στο φαντασιακό των Ελλήνων, αποτελεί την μόνη διέξοδο.
Ο πρωθυπουργός έκανε ειδική αναφορά στην ιστορική συνάντηση του Ναπολέοντα Ζέρβα με τον Άρη Βελουχιώτη κοντά στο γεφύρι της Πλάκας, υποσχόμενος ένα μουσείο εθνικής συμφιλίωσης και εθνικής αντίστασης…
Επίσης, στο τραπέζι επανέρχονται οι γερμανικές αποζημιώσεις οι οποίες είναι πάντα ικανές να διεγείρουν το εθνικό μας άλλοθι που ο καθένας διαθέτει για να μεταβιβάσει τις ευθύνες, όσο πιο μακριά γίνεται. Μην λησμονούμε ότι αυτό το πλεονέκτημα το είχε εκχωρήσει στην κ. Κωνσταντοπούλου, αναλαμβάνοντας την ευθύνη ενός λάθους που πάντα οι συνεργάτες του, του καταλογίζουν.
Και βέβαια, η «κοινωνική δικαιοσύνη», οι διαβεβαιώσεις για «τιμωρία» κακών πλουσίων και η έξαψη διχαστικών ενστίκτων θα αναζητηθούν, προκειμένου να θυμίσει σε εχθρούς και φίλους ότι είναι πάντα ο θεματοφύλακας του εθνολαϊκισμού, του αριστερισμού και της μοναδικής ελπίδας να συντηρηθεί στη χώρα ο κρατισμός.
Και κάτι τελευταίο. Μέσα στην εβδομάδα, ο Αλέξης Τσίπρας προγραμματίζει σειρά συσκέψεων για να συμπληρωθεί η νέα πρωθυπουργική ατζέντα, η οποία έχει ως αφετηρία την ενίσχυση του πολιτικού «φλερτ» με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Σταδιακά, θα προσπαθήσει να οδηγήσει το κόμμα στη μετάλλαξη, ώστε να είναι σε θέση να πραγματοποιήσει τις κατάλληλες συμμαχίες στο μέλλον… Στις 25 Αυγούστου, ο Πρωθυπουργός θα δηλώσει «παρών» στις εργασίες των σοσιαλδημοκρατών στο Παρίσι!
Αυτά κι άλλες γοητευτικές κοινοτυπίες θα ακουστούν αυτή τη φορά στη ΔΕΘ, αποδεικνύοντας ότι, ακόμα κι αν η πραγματικότητα δεν βολεύει τον Πρωθυπουργό, τόσο το χειρότερο για τη ίδια. Αυτός από την αρχή έδειξε πως η πορεία του θα είναι αταλάντευτη μέχρι τέλους. Η ντροπή και η ευαισθησία δεν είναι άλλωστε σημαντικές αξίες στον κώδικα των «επαναστατών».
Σαν πρωθύστερο σχήμα, σας φέρνω την εικόνα της ώρας που θα εγκαταλείπουν την εξουσία. Και μην σας περάσει από το μυαλό πως θα είναι εύκολο για κανέναν. Ο πανικός τους θα είναι τέτοιος που θα φύγουν με το χερούλι της καρέκλας στο χέρι!