 |
| HASAKA |
Στις αρχές Ιουλίου καταθέταμε το ερώτημα στη Freepen.gr (άρθρο) αν οι Κούρδοι θα αποδειχθούν για άλλη μια φορά οι χρήσιμοι ηλίθιοι της Ιστορίας. Αυτοί που δένονται σε κάποιο άρμα, κάνουν τη βρώμικη δουλειά και μετά όχι μόνο δεν αποκομίζουν τίποτε, αλλά υφίστανται δεινά.
Οι Κούρδοι της Συρίας κλήθηκαν εξαρχής να βγάλουν τα κάστανα μόνοι τους από τη φωτιά έστω κι αν ο στρατός αποχωρώντας τους άφισε τις...λαβίδες (όπλα).
Το πέτυχαν και ο ρόλος τους αναδείχθηκε στη μάχη του Κομπάνι, τότε που οι σημερινοί τους φίλοι, οι ΗΠΑ δήλωναν αρχικά πως δεν έχει κανένα νόημα να βομβαρδίσει ο Συνασπισμός τους τζιχαντιστές της ISIL διότι η πόλη θα πέσει το πολύ σε 15 ημέρες, αλλά μετά εξαναγκάζονταν ελέω της διεθνούς κατακραυγής να συνδράμουν.
Όσο οι Κούρδοι πολεμούσαν τους τζιχαντιστές και τους κάθε λογής ισλαμιστές, ήσαν χρήσιμοι σε όλους. Στον Ασαντ διότι στην ουσία πολεμούσαν και για λογαριασμό του αλλά και τους Δυτικούς, οι οποίοι τα έκαναν θάλασσα στη Συρία και σήμερα θερίζουν βόμβες και επιθέσεις αυτοκτονίας.
Οι Κούρδοι της Συρίας πίστεψαν πως ήρθε ίσως η ώρα της εθνικής αυτοδιάθεσης ως δικαίωμα που κατακτήθηκε μέσα από τις ηρωικές μάχες με λιανοντούφεκα του 1970 απέναντι σε πειναλέους για λεηλασία κατσαπλιάδες.
Γεννημένοι με τουφέκι στο χέρι, καταπίνουν τους κατσαπλιάδες της ISIS ενώ παράλληλα απέκτησαν το κουμάντο σε μεγάλο τμήμα του βορρά.
Δεν υπολόγισαν όμως ένα σημαντικό στοιχείο. Ο Ασαντ φεύγοντας κράτησε τη Χάσακα και το Καμισλί. Άραγε να είχε προβλέψει πως οι Κούρδοι, αν σημείωναν επιτυχίες, θα είχαν και αξιώσεις; Πιθανό. Μια φορά πάντως ο σύριος πρόεδρος αποδεικνύεται καλός στο σκάκι, ενώ φεύγουν από το παιχνίδι όσοι του έλεγαν να αποχωρήσει.
Ωστόσο οι Συροκούρδοι δεν υπολόγισαν ένα πράγμα. Πως κανείς δεν επιθυμεί τη δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους στο βόρεια Συρία ή έστω ενός μορφώματος που αργότερα θα μπορούσε να γίνει κράτος.
Η Συρία πρώτη από όλους δε θέλει να πληγεί η εδαφική της ακεραιότητα.
Η Αγκυρα βλέπει τα σχέδιά της να εξελίσσονται σε εφιάλτη αν προκύψει στο μαλακό της υπογάστριο ένα κουρδικό κράτος.
Το Ιράκ βλέπει ήδη εδώ και χρόνια το βόρειο τμήμα του αυτονομημένο.
Το Ιράν έχει κι αυτό Κούρδους στις βορειοδυτικές του περιοχές και δεν επιθυμεί να αποκτήσει ζητήματα εντός συνόρων.
Η Μόσχα αφένος πρέπει να υπολογίσει την επιθυμία των παραπάνω συμμάχων, παλαιών τε και όψιμων αλλά ούτε και η ίδια καίγεται για τη δημιουργία ενός αμερικανικού προτεκτοράτου, που θα αποτελεί ένα ακόμη αγκάθι σε μια προβληματική περιοχή.
Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν μεν τους Κούρδους αλλά σε αυτό το λεωφορείο που λέγεται Συριακός Πόλεμος δεν κάθονταν εξαρχής μαζί. Υπενθυμίζουμε πως στην αρχή σφύριζαν αδιάφορα στο Κομπάνι διότι ακόμη ήλπιζαν σε νεκρανάσταση των αποκεφαλιστών του FSA, όταν κατάλαβαν πως αυτός είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος, τότε μεθόδευσαν τη δημιουργία των SDF, τάχα Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων που στην ουσία είναι η YPG με λίγες συμμαχίες. Έψαχναν δηλαδή οι ΗΠΑ κάποιον να συνεχίσει τον πόλεμο για αυτές στο έδαφος και εναντίον της Δαμασκού στη θέση του FSA.
Αν τα συμφέροντα αλλάξουν, οι ΗΠΑ μπορεί να καθίσουν σε διαφορετική θέση του λεωφορείου.
Σε κάθε περίπτωση όμως ακόμη κι αν οι ΗΠΑ βλέπουν θετικά τη δημιουργία ένος κράτους υπό τον απόλυτο έλεγχό τους, δε νομίζω πως μπορούν να το επιβάλλουν όταν όλες οι όμορες χώρες είναι σθεναρά αντίθετες σε αυτό το ενδεχόμενο. Αν τα πράγματα οδηγήσουν σε μια ευρύτερη συμφωνία στη Συρία και αποκατάσταση της ομαλότητας με την Αγκυρα, οι ΗΠΑ μάλλον θα ξεχάσουν τους Κούρδους.
Όσο ικανοί ή θαρραλέοι κι αν είναι οι Κούρδοι, εκτιμώ πως δεν μπορούν να επικρατήσουν έναντι Ιράν, Ιράκ, Συρίας, Τουρκίας και Μόσχας, η οποία φυσικά δε θα εμφανιστεί στην πρώτη γραμμή.
Τι θα κάνουν οι ΗΠΑ αν πχ σε κάποιο διάστημα με την άδεια της Δαμασκού, η Αγκυρα αρχίσει αεροπορικές επιδρομές στη Χάσακα; Θα καταρρίψουν τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη;
Υπάρχει φυσικά και το Ισραήλ που βλέπει θετικά την αυτοδιάθεση των Κούρδων αλλά από τα λόγια στα έργα έχουμε μεγάλη απόσταση κι εν προκειμένω το Τελ Αβίβ κινείται πάντα προσεκτικά.
Υπάρχει φυσικά και το Ισραήλ που βλέπει θετικά την αυτοδιάθεση των Κούρδων αλλά από τα λόγια στα έργα έχουμε μεγάλη απόσταση κι εν προκειμένω το Τελ Αβίβ κινείται πάντα προσεκτικά.
Και τι θα έπρεπε να κάνουν οι Κούρδοι;
Το πρώτο, να κοιτούσαν αρχικά να φτάσουν στην ανεξαρτητοποίησή τους στο βόρειο Ιράκ και μετά να δουν πως θα επεκταθούν, το δεύτερο να μην είναι χωρισμένοι σε διαφορετικές ομάδες μεταξύ τους και το τρίτο να μην παρασύρονται από υποσχέσεις, όπως πχ αυτές των ΗΠΑ τόσο πρωτύτερα όσο και τώρα στη Χάσακα. Οι υποσχέσεις είναι για να αθετούνται. Η ιστορία των Κούρδων είναι γεμάτη από τέτοιες.