 |
| Ο ΤΡΟΜΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΤΖΟΓΑΔΟΡΩΝ ΣΤΗ ΡΟΥΛΕΤΑ: Η ΜΠΙΛΙΑ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ ΣΤΟ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΜΠΑΝΚΑΣ |
Του Son Ofeon
Mετά τη λήξη του τελευταίου ετήσιου ελέγχου αντοχής από την ΕΚΤ , που όπως αναμενόταν δεν βρήκε προβλήματα στις μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρώπης, χθες σε μια απρόσμενη εξέλιξη, το γερμανικό οικονομικό ινστιτούτο ερευνών ZEW ανακάλυψε ότι η μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας, η Deutsche Bank, είχε την υψηλότερη πιθανή έλλειψη κεφαλαίων, ίση περίπου με το ποσό των 19 δις ευρώ, σύμφωνα με μια μελέτη των 51 ευρωπαϊκών τραπεζών, που χρησιμοποιεί τις μεθόδους προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων του US Federal Reserve. Το έλλειμμα κεφαλαίου είναι μεγαλύτερο από τη συνολική κεφαλαιοποίηση της DB.
Χρησιμοποιώντας την προσέγγιση του Fed, και ως εκ τούτου μια πολύ πιο αξιόπιστη προσέγγιση, από αυτή που προτείνει η ΕΚΤ, οι 51 ευρωπαϊκές τράπεζες παρουσίασαν συνολικά έλλειμμα κεφαλαίων ύψους 123 δις ευρώ, με τα μεγαλύτερα κενά στην Deutsche Bank, στην Societe Generale (13 δις ευρώ) και στην BNP Paribas (10 δις ευρώ).
"Οι ευρωπαϊκές τράπεζες διαθέτουν επαρκή κεφάλαια για να αντισταθμίσουν τις απώλειες, που αναμένονται στην περίπτωση μιας άλλης οικονομικής κρίσης", δήλωσε το ZEW σε δήλωσή του την Τρίτη, σύμφωνα με το Reuters. Ο καθηγητής οικονομικών του ZEW κος Sascha Steffen συνεργάστηκε με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Stern School of Business της Νέας Υόρκης και από το Πανεπιστήμιο της Λωζάννης για να πραγματοποιήσει έλεγχο αντοχής, που χρησιμοποιήθηκε από το Fed το 2016 και από την Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (ΕΒΑ ) το 2014, για να συγκρίνουν τις ανάγκες κεφαλαίου και τη μόχλευση.
Ενώ η Societe Generale και η BNP έχουν κεφαλαιοποιήσεις ίσες με 26 δις ευρώ και 55 δις ευρώ, αντίστοιχα, πολύ πάνω από το θεωρητικό έλλειμμα κεφαλαίου της μελέτης, η Deutsche Bank θα βρεθεί σε δύσκολη θέση, εάν οι υπολογισμοί του ZEW είναι σωστοί, καθώς έχει κεφαλαιοποίηση μικρότερη των 17 δις ευρώ.
Και γι 'αυτό η τράπεζα αμέσως διαφώνησε με τους υπολογισμούς του ZEW.
"Υπάρχει ένας επίσημος έλεγχος αντοχής της ΕΒΑ, που ελέγξε την κεφαλαιακή στήριξη κάτω από πολύ σκληρές και αντίξοες συνθήκες και αυτός έδειξε ότι δεν υπάρχει έντονη ανάγκη κεφαλαίου στη Deutsche Bank," ανέφερε η τράπεζα σε δήλωσή της για να αντιμετώπισει τη μελέτη.
Η Deutsche Bank εμφάνισε μικρότερη βαθμολογία στον έλεγχο της ΕΒΑ από τις περισσότερες τράπεζες με παρόμοιο μέγεθος, ένα σημάδι ότι η μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας εξακολουθεί να έχει πολύ δρόμο να διανύσει προς μια ανανέωση, που ξεκίνησε το περασμένο έτος. Παρά το γεγονός ότι η ΕΒΑ έδωσε στον τραπεζικό κλάδο σε γενικές γραμμές μία υγιή πρόγνωση, σύμφωνα με τα αποτελέσματα προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων, που δημοσιεύτηκαν στις 29 Ιουλίου, είπε ότι υπάρχει ακόμα δουλειά, που πρέπει να γίνει.
Οι δοκιμές της ΕΒΑ δεν είχαν οριακή βαθμολογία για την επιτυχία ή την αποτυχία και πολλοί παρατηρητές είπαν ότι δεν μείωσαν τις ανησυχίες για την κεφαλαιακή επάρκεια. Ο έλεγχος αντοχής της EBA του τρέχοντος έτους δεν είχε ως στόχο την αποκάλυψη ελλείψεων κεφαλαίου, αλλά ο Steffen από το ινστιτούτο ZEW είπε ότι οι ελλείψεις, που διαπιστώθηκαν από το συνδυασμό σεναρίων ακραίων καταστάσεων, θα μπορούσαν να ξεπεραστούν.
“Οι ΗΠΑ κατέληξαν στα δικά τους συμπεράσματα και στην εφαρμογή ολοκληρωμένων μέτρων για την ανακεφαλαιοποίηση του αμερικανικού τραπεζικού τομέα ήδη από το 2008", δήλωσε ο Steffen. "Η έλλειψη πολιτικής βούλησης σημαίνει ότι αυτό δεν έχει ακόμη συμβεί στην Ευρώπη", πρόσθεσε.
Προσθέτοντας την προσβολή στον τραυματισμό, ο Martin Hellwig, ο διευθυντής του Ινστιτούτου Max Planck για την έρευνα για τα συλλογικά αγαθά, δήλωσε ότι τα τεστ αντοχής, που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αποκάλυψαν ότι η Deutsche Bank θα μπορούσε να αφεθεί σε επισφαλή θέση σε περίπτωση μιας άλλης οικονομικής κρίσης και προειδοποίησε ότι η μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας είναι στο χείλος της κρίσης και ο μοναδικός τρόπος για να την προστατεύσει κανείς από μελλοντικές κρίσεις είναι να την εθνικοποιήσει.
Ενώ θα μπορούσε πιθανότατα να μην χρεοκοπήσει σε μια νέα ύφεση , προέβλεψε ότι η τράπεζα, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη γερμανική οικονομία, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα καθαρής θέσης.
Είπε: “Για να το πούμε σύντομα: σε μια μακρά και σοβαρή κρίση απλά δεν θα υπάρχουν αρκετά χρήματα."
Είπε: “Το να γίνουν οι τράπεζες κρατική ιδιοκτησία μέσω των δημόσιων ταμείων είναι όχι μόνο δυνατό, αλλά και απαραίτητο, αν μια τράπεζα δεν είναι πλέον σε θέση να βοηθήσει τον εαυτό της, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα πρέπει να αναλάβει τις μετοχές και την άσκηση των σχετικών λειτουργιών ελέγχου”.
Και συνέχισε: “Στη Σουηδία το κράτος παρενέβη το 1992, ξεπούλησε τα ασύμφορα τμήματα και οδήγησε σε σταθερές εταιρείες. Ήταν μια επιτυχημένη, προσωρινή κρατικοποίηση. Ο στόχος ήταν πάντα να ενεργοποιήσει ένα ξεκαθάρισμα και στη συνέχεια να αποχωρήσει το κράτος και πάλι..." Είπε ότι η εθνικοποίηση μπορεί να μην ήταν μέρος του σχεδίου της Γερμανίας από την τελευταία οικονομική κρίση, αλλά τα ασυνήθιστα σενάρια μερικές φορές απαιτούν απεγνωσμένα μέτρα και θα είναι κατάλληλα για τις τράπεζες, καθώς ένα τόσο μεγάλο μέρος της οικονομίας εξαρτάται εξ ολοκλήρου από αυτές.
Ο κ Hellwig είπε: “Υποθέτω ότι αυτό το εργαλείο θα χρησιμοποιηθεί, όταν πρόκειται για ένα ίδρυμα, όπου υπάρχει φόβος ότι μια διαδικασία διευθέτησης θα επιφέρει σημαντική βλάβη στο σύστημα."Οι τράπεζες που είναι "πολύ μεγάλες για να χρεοκοπήσουν" θα μπορούσαν να σωθούν με τα ευρώ των φορολογουμένων και η επένδυση θα μπορούσε ακόμη και να πληρώσει μια απόδοση στο κράτος.
Μια άλλη πιθανή επίδραση της κρατικής παρέμβασης θα είναι ο αναπόφευκτος εκσυγχρονισμός, που θα μπορούσε να βελτιώσει την τράπεζα, η οποία έχει δει τα τμήματα λιανικής πώλησης της να είναι οριακά κερδοφόρα. Ο κ Helwigg είπε: "Από εξωτερική παρατήρηση, έχει κανείς την εντύπωση ότι τα τελευταία 20 χρόνια, οι επενδυτικοί τραπεζίτες, που ελέγχουν την τράπεζα, την ξεζούμισαν μέχρι να στεγνώσει από ρευστότητα. Η εθνικοποίηση σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης θα μπορούσε να είναι ένα βήμα προς την κατεύθυνση περισσότερου ορθολογισμού στον τραπεζικό κόσμο".
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η DB συνεχίζει να διαπραγματεύεται σε απόσταση αναπνοής από όλα τα ιστορικά χαμηλά της, η αγορά φαίνεται συμφωνεί πολύ περισσότερο με το ZEW από ό,τι με την ΕΚΤ και σίγουρα οι ανησυχίες για τη φερεγγυότητα της DB παραμένουν.
ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
Το άρθρο δημοσιεύθηκε πριν 4 ημέρες και αρκετοί οικονομικοί αναλυτές το σχολίασαν, βλέποντας και πάλι το θέμα ως “δυνητικό” κίνδυνο ή ως ένα θεωρητικό τραπεζικό τεστ αντοχής.
Δυστυχώς ο κίνδυνος είναι πραγματικός και η τράπεζα ήδη από πέρυσι εμφάνισε ζημιές 6,8 δις ευρώ.
Το να έχει προβλήματα μία τράπεζα με το όνομα Societe Generale ή ΒΝP PARIBAS δεν σημαίνει τίποτα.
Ο τίτλος Deutsche Bank μεταφράζεται όμως ως γερμανική τράπεζα.
Η Deutsche Bank είναι το καμάρι των γερμανών πολιτών.
Τα προβλήματα της Deutsche Bank αντικατοπτρίζουν συνολικά τα προβλήματα όλων των γερμανικών τραπεζών.
Η ελλειπής εποπτεία της μεγαλύτερης τράπεζας της Γερμανίας σημαίνει αυτόματα ότι και τα αντίστοιχα προβλήματα των μικρότερων γερμανικών τραπεζών πέρασαν εξίσου απαρατήρητα.
Το ινστιτούτο ZEW εδρεύει στη Γερμανία και χρηματοδοτείται κατά σημαντικό μέρος από το κρατίδιο της Βάδης Βυτεμβέργης, χωρίς όμως να είναι κρατικό.
Οι επιστήμονες, που ασχολήθηκαν με τη μελέτη, χρησιμοποίησαν στην ανάλυση τους υφιστάμενη τραπεζική τεχνογνωσία του πανεπιστημίου της Λωζάννης, του FED, αλλά και της ΕΒΑ, που είχε χρησιμοποιηθεί το 2014, αλλά και το 2016 για τη μελέτη μεγάλων διεθνών τραπεζών.
Η μελέτη δεν είχε σκοπό να καθησυχάσει τις αγορές για τη κατάσταση των ευρωπαικών τραπεζών.
Δε συντάχθηκε κατά παραγγελία πολιτικών ή κεντρικών τραπεζών, για να καλυφθούν οι ευθύνες για τη μειωμένη εποπτεία των τραπεζών στην Ευρώπη.
Τα συμπεράσματα της είναι επιστημονικά και ανεξάρτητα.
Και αποδεικνύουν με ένα υπαρκτό παράδειγμα ότι η Ευρωπαική οδηγία για τη διάσωση και την ανασυγκρότηση των ευρωπαικών τραπεζών, με το εργαλείο του bail-in, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί παρά μόνο σε μεσαίες ή μικρές τράπεζες, μικρής συστημικής σημασίας.
Στη περίπτωση της Deutsche Bank, η κεφαλαιοποίηση της σήμερα δεν επιτρέπει τη κάλυψη ζημιών ανώτερων από 19 δις ευρώ από ιδιώτες επενδυτές με νέα κεφάλαια.
Ποιός νέος επενδυτής θα αποφασίσει να διαθέσει τη ρευστότητα του για να αγοράσει μέρος μίας τράπεζας με ζημιές, με αντίτιμο, που υπερβαίνει τη συνολική χρηματιστηριακή αξία της τράπεζας;
Η απάντηση είναι βέβαια ότι τέτοια παράλογη επιλογή θα μπορούσε να την κάνει μόνο ένας τρελός ή, σύμφωνα με το ZEW, το γερμανικό κράτος.
Η συνολική αξία των περιουσιακών στοιχείων της DB στα τέλη του 2015 ήταν 1,63 τρις ευρώ. Διαχειρίζεται καταθέσεις αξίας 566,9 δις ευρώ με συνολικά κεφάλαια 67,62 δις ευρώ, αλλά έχει χορηγήσει δάνεια μόνο 427,74 δις ευρώ.
Στον ισολογισμό της με ημερομηνία 31.12.2015 φαίνεται να έχει επενδύσει 515,59 δις σε πιστωτικά παράγωγα και να έχει συγχρόνως έκθεση 494, 07 δις ευρώ σε χρεωστικά παράγωγα.
‘Οπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η Deutsche Bank διαχειρίζεται τις καταθέσεις των πελατών της για να τζογάρει σε παράγωγα και όχι για να δίνει δάνεια.
Μοιάζει περισσότερο με ένα τρελό τραπεζίτη, που παίζει τα χρήματα των καταθετών του στο καζίνο και μάλιστα στο παιχνίδι της ρουλέτας, μοιράζοντας τα τυχαία στους 32 αριθμούς και ελπίζοντας να μην κάτσει η μπίλια στο μηδέν...
Η μελέτη του ZEW υποδεικνύει στο γερμανικό κράτος να προτιμήσει τη συμμετοχή του στο κεφάλαιο της προσωρινά και όχι να εφαρμόσει την οδηγία, που προβλέπει το bail-in.
Η υπόδειξη αυτή είναι περίεργη για γερμανικό ινστιτούτο, γιατί αμφισβητεί την διαδεδομένη άποψη των κυβερνητικών κύκλων της Γερμανίας ότι δεν επιτρέπεται η διάσωση των τραπεζών με κρατικά χρήματα πριν προηγηθεί το bail-in μετόχων, ομολογιούχων ή καταθετών.
Δεν εξηγεί όμως το λόγο, ούτε αναφέρεται επώνυμα στη Deutsche Bank.
H Deutsche Bank θα μπορούσε να κάνει bail-in στους μετόχους της και στους μη εξασφαλισμένους ομολογιούχους της, αλλά πριν περάσει στους καταθέτες της, θα πρέπει να κάνει bail-in και στους κατόχους των χρεωστικών παραγώγων της αξίας 494, ο7 δις ευρώ.
Οι κάτοχοι όμως των χρεωστικών παραγώγων μπορεί να μην είναι ευρωπαίοι και συνεπώς δεν δεσμεύονται από τα οριζόμενα στο ευρωπαικό δίκαιο διάσωσης τραπεζών.
Θα αντιμετωπίσουν νομικά αυτή την ενέργεια ως παράνομη και ενάντια στα τρέχοντα οικονομικά ήθη.
Για να διασωθούν από την επικείμενη καταστροφή έχουν την επιλογή να προσφύγουν στα δικαστήρια των χωρών τους και να ζητήσουν να κάνουν συμψηφισμό με ισόποσης αξίας πιστωτικά παράγωγα, που κατέχει η Deutsche Bank.
Κάπου ανάμεσα σε αυτές τις δύο αντικρουόμενες νομικές ενέργειες τράπεζας και πιστωτών της , που θα εκτελούνται ταυτόχρονα με βάση το Ευρωπαικό, αλλά και το Αγγλικό δίκαιο, θα προκύψει ο κίνδυνος αντισυμβαλλομένου για το σύνολο των χρηματοοικονομικών παραγώγων και για όλους τους ενεχομένους.
Υπάρχει δυνατότητα σε ένα πτωχευμένο (από νομική άποψη) πρόσωπο να καταρτίζει νέα δάνεια ή να συνάπτει συμβάσεις ή να μεταβιβάζει περιουσιακά στοιχεία του, χωρίς τη συναίνεση των πιστωτών του;
‘Οχι βέβαια!
Και αν αμφιβάλλετε γι’ αυτό, θυμηθείτε ότι στη περίπτωση της Κύπρου για να μην συμβεί ακριβώς αυτό το ενδεχόμενο, όλα τα ελληνικά υποκαταστήματα των κυπριακών τραπεζών πουλήθηκαν προγενέστερα σε άλλη Ελληνική τράπεζα.
Αν δεν γινόταν αυτή η μεθόδευση, θα μπορούσε οποιοσδήποτε καταθέτης ελληνικού υποκαταστήματος τους, που ζημιώθηκε από το bail-in στην Κύπρο , να προσφύγει σε ελληνικό δικαστήριο και να κηρύξει την κυπριακή τράπεζα χρεοκοπημένη για το σύνολο της Ε.Ε, δηλαδή ακόμα και για τα καταστήματα της στην Αγγλία, που ας σημειωθεί ότι δεν χρειάσθηκε να πουληθούν πότε και έμειναν ανοικτά κατά την τότε τραπεζική αργία...
Αξίζει για 19 ψωροδισεκατομμύρια ευρώ να δημιουργηθεί χάος στη παγκόσμια οικονομία;
To ΖΕW υπέδειξε με έμμεσο τρόπο στην γερμανική κυβέρνηση τη δέουσα λύση:
Ξεχάστε προσωρινά το bail-in και ενισχύστε τη μεγάλη τράπεζα-ασθενή με κρατικά λεφτά, όπως έκαναν το 2008 στις HΠΑ.
Η γερμανική κυβέρνηση δεν αντέδρασε στην υπόδειξη, γιατί το σκέφτεται σοβαρά μετά το ενδεχόμενο της υλοποίησης του BREXIT.
To δίλημμα της είναι σοβαρό: θα επιλέξει τη σωτηρία της Deutsche Bank ή της Γερμανίας;
Η ανάλυση του προβλήματος είναι εδώ http://www.freepen.gr/2016/06/deuts...
Και οι δύο οργανισμοί βρίσκονται σε κίνδυνο.
Η Deutsche Bank κινδυνεύει από “μελλοντική” έλλειψη κεφαλαίων αξίας πάνω από 19 δις ευρώ και το γερμανικό κράτος από την πραγματικότητα, που συνοψίζεται στο ότι φέτος λήγουν ομόλογα του αξίας 168,6 δις ευρώ.
Πώς είναι δυνατό να ανανεωθούν τα ομόλογα αυτά με μηδενικό ή αρνητικό επιτόκιο, αν χρειασθεί να δανεισθεί φέτος επιπλέον 19 δις ευρώ για να "σώσει" την Deutsche Bank, αναλαμβάνοντας συγχρόνως και όλες τις μελλοντικές και "άγνωστες" ζημιές της από τα παράγωγα;
Aκόμα όμως και αν βρει κορόιδα επενδυτές για να τα ανανεώσει με 0% επιτόκιο, η ταυτόχρονη σωτηρία της DB είναι ισοδύναμη με το να πληρώσει για φέτος ετήσιο επιτόκιο 11,26% για αυτό το ποσό, αν τα δανεισθεί.
Ή με περικοπές δαπανών αξίας 19 δις ευρώ σε προεκλογική περίοδο...
Οπότε το δίλημμα γίνεται πρακτικά τρίλημμα:
Ποιός θα σωθεί;
H DB, η Γερμανία ή η κυβέρνηση συνασπισμού με επικεφαλής την κα Μέρκελ;