Ένα από τα περίφημα αποφθέγματα του Ουμπέρτο Έκο είναι: «Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις». Μπαίνοντας στον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού και τυπική περίοδο για τα μπάνια του λαού ή μάλλον, ελέω κρίσης, για τα μπάνια των Θεσμών, το φως της δημοσιότητας βλέπουν διάφορα εκλογικά φθινοπωρινά ή αόριστα μετεκλογικά σενάρια. Κοινός τόπος; Η εμπλοκή στην ονοματολογία των πρωταγωνιστών των μελλοντικών εξελίξεων, του πρώην πρωθυπουργού, κ. Καραμανλή. Ως Κώστα ή –εσχάτως– ως Κωνσταντίνου...
Παρένθεση: κορυφαίες ιστορικά πολιτικές προσωπικότητες όπως οι Καραμανλής (Κωνσταντίνος) και Βενιζέλος (Ελευθέριος) είναι δέον να ορίζονται μονοσήμαντα και να μη συγχέονται με συνεπώνυμους σύγχρονους άνδρες. Το όνομα μετράει. Κλείνει η παρένθεση...
Η ανάμειξη του ονόματος του πρώην πρωθυπουργού επιδέχεται διαφόρων ερμηνειών. Η δική μου πολιτική θεώρηση είναι η εξής: Σε περίπτωση που η κυβέρνηση απολέσει τη δεδηλωμένη εμπιστοσύνη της Βουλής, η προσπάθεια σχηματισμού άλλης κυβερνητικής πλειοψηφίας από αυτή τη Βουλή ώστε να καταδειχθεί ότι η παρούσα σύνθεσή της εξασφαλίζει κυβερνητική σταθερότητα και να μη διαλυθεί για να προκηρυχθούν εκλογές, θα φέρει με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ στο τραπέζι το όνομα του κ. Καραμανλή ως πρωθυπουργού (υποτίθεται) κοινής αποδοχής.
Με στόχο, πρώτον, εφόσον η Νέα Δημοκρατία αρνηθεί να στηρίξει κυβέρνηση «ευρύτερης συναίνεσης» με επικεφαλής τον πρώην πρωθυπουργό και εν ενεργεία βουλευτή της, να απειληθεί με δυνάμει εσωκομματικό ρήγμα είτε πριν διαλυθεί η Βουλή είτε στις εκλογές που θα προκαλέσει η διάλυση της παρούσας Βουλής.
Και δεύτερον, αν η Νέα Δημοκρατία συμπράξει στηρίζοντας έστω για πεπερασμένο χρονικό διάστημα μια τέτοιου τύπου κυβέρνηση «ευρύτερης συναίνεσης», να διατηρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακόμη και στην περίπτωση που διαγραφούν ή αποσχισθούν αρκετοί βουλευτές που δεν θα στηρίξουν την προτεινόμενη κυβέρνηση.
Σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Όχι. Plan-Χ της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Ξαναδιαβάστε το...