Ήταν Απρίλιος του 2012 όταν αναλύσαμε επακριβώς (και κόντρα σε όλες τις τότε δημοσκοπήσεις) το γιατί η Χρυσή Αυγή θα εισέλθει με χαρακτηριστική άνεση στο Κοινοβούλιο.
Έκτοτε ο Λαϊκός Σύνδεσμος σημείωσε μια πορεία ανόδου στις δημοσκοπήσεις χάρη σε διάφορες δράσεις (όλων των ειδών και αποχρώσεων) και τοποθετήσεις για πολιτικά ζητήματα. Ωστόσο η περίεργη ιστορία με τη δολοφονία Φύσσα και τη χολυγουντιανή προφυλάκιση αρκετών βουλευτών και στελεχών της, της έκοψαν τη φόρα και τη μπετονάρισαν στο 7% της τρίτης θέσης. Και αυτό όμως ήταν ένα σοβαρό στοιχείο που δεν αξιολογήθηκε. Παρά τα όσα έγιναν, η Χρυσή Αυγή διατήρησε τα ποσοστά της και η μόνη της απώλεια ήταν πως δεν τα αύξησε.
Όταν πάλι πήγε να ξαναπάρει τα πάνω της, τότε ο αρχηγός της, Νίκος Μιχαλολιάκος προέβη προεκλογικά το Σεπτέμβριο του 2015 σε μια πρωτοφανή πολιτική αυτοκτονία αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη της δολοφονίας Φύσσα σε ραδιοφωνική του συνέντευξη. Με τον τρόπο αυτό έβαλε φρένο στην όποια άνοδο της Χρυσής Αυγής και με τον τρόπο αυτό ευνόησε λογικά το Βαγγέλη Μεϊμαράκη στέλνοντας (ή ελπίζοντας για αυτό) ψήφους στη Συγγρού και τη ΝΔ, την άλλη εγκληματική οργάνωση αφού στέλεχός της είχε δολοφονήσει το Νίκο Τεμπονέρα στις αρχές της 10ετίας του 90.
Η Χρυσή Αυγή, αν και η εποχή είναι ό,τι πρέπει για αυτή, δεν ακούγεται πουθενά. Περίεργο δεν είναι;
Η εντύπωση που δίνεται είναι ότι το κόμμα αυτό αποτελεί σαφέστατα τμήμα του συστήματος. Είναι ιδεολογικοπολιτικά το άλλο άκρο του ΚΚΕ, απλά κινείται σε ανώτερα επίπεδα.
Ωστόσο οι εξελίξεις με τους παράνομους μετανάστες αλλάζουν τα δεδομένα.
Η Ειδόμενη, το Κιλκίς, το Ωραιόκαστρο, η Κως, η Σάμος, η Λέρος, η Ρόδος, η Μυτιλήνη, η Χίος θα έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον να τις παρακολουθήσει κανείς στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Η Ειδομένη βίωσε τι σημαίνει εισβολή, κατάληψη και πλιάτσικο. Στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου βλέπουμε διαρκώς ισλαμικές μικροεξεγέρσεις υπό τις ιαχές "αλλάχ ακμπάρ". Στη Μεσσαρά έριξαν φυλλάδια για τζιχάντ. Στη Μυτιλήνη παρέλασαν φωνάζοντας "αλλάχ ακμπάρ". Στην Ασπροβάλτα ένας άλλος τζιχαντιστής (;) εμβόλισε περιπολικό της Αστυνομίας.
Αυτά συνιστούν σοκ για τις μικρές φιλήσυχες ελληνικές τοπικές κοινωνίες.
Αυτά συνιστούν σοκ για τις μικρές φιλήσυχες ελληνικές τοπικές κοινωνίες.
Η Ελληνική κυβέρνηση όμως παραμένει απαθής. Παρακολουθεί τα γεγονότα σαν περαστική. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη βασικότερη ομιλία του, στη ΔΕΘ, δε βρήκε ούτε μια λέξη για το θέμα των παρανόμων μεταναστών.
Οι τοπικές κοινωνίες φωνάζουν, διαμαρτύρονται αλλά είτε δεν τις ακούει κανείς είτε χαρακτηρίζονται από πολιτικούς και "ύποπτου ρόλου" ΜΜΕ ως ξενοφοβικές, ρατσιστικές κ.ο.κ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Σύλλογοι Γονέων σε Πρέβεζα και Ωραιόκαστρο. Εντούτοις το να αρνείσαι να δεις και να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα, δε σημαίνει πως δεν υφίσταται.
Η απειλή της εγκληματικότητας αλλά και της ακραίας κουλτούρας που εισέρχεται παράνομα στη χώρα, απασχολούν όσους έρχονται αντιμέτωποι με τα νέα δεδομένα καθημερινά.
Πού θα στραφούν όλοι αυτοί όταν κανείς δεν τους ακούει; Πού θα στραφούν έστω και από οργή όταν διαμαρτύρονται αλλά οι ασφαλείς των Αθηνών τους προσβάλλουν; Στη Χρυσή Αυγή.
Αυτό δεν το καταλαβαίνει κανείς, όπως δεν καταλαβαίνει ότι αν δεν ήταν η Χρυσή Αυγή αλλά πχ ο Εθνικός Συναγερμός, αν δεν ήταν ο Μιχαλολιάκος και ο Καιάδας, αλλά πχ ο Α, ο Β και ο Γ και δεν υπήρχε όλο αυτό το σκοτεινό παρελθόν, θα είχε ήδη 17%-20%. Τρανό παράδειγμα οι πάλαι ποτέ πατριωτικοί ΑΝΕΛ. Κατά την παρθενική τους εμφάνιση το Μάιο του 2012 έλαβαν σχεδόν 11% και θα τραβούσαν για ψηλότερα αν δεν είχαν αρχηγό τον Πάνο Καμμένο που τα έκανε (και κάνει θάλασσα) με κάτι περίεργα φαξ στον Παπούλια και για πρώτα βιολιά πολιτευτές που απλά αναζητούσαν να ξαναμπούν στη Βουλή έχοντας φύγει από τη ΝΔ.
Αυτό είναι η απόδειξη ότι στην ελληνική κοινωνία υπάρχει χώρος και μάλιστα αρκετός για έναν πατριωτικό χώρο. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από ένα νέο ΕΑΜ που θα ενώσει αγνούς πατριώτες, δεξιούς κι αριστερούς και τον κλήρο με την έννοια του απλού κλήρου. Δε θα ελευθερωθούμε και δε θα δούμε Θεού πρόσωπο αν δεν αναγνωρίσουμε την κατάστασή μας και τι χρειάζεται να πράξουμε.
Όμως κάτι τέτοιο δε διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Ακόμη, είναι πολλοί εκείνοι που εξαιτίας της ιστορίας του Λαϊκού Συνδέσμου, τον αποφεύγουν στην κάλπη. Ωστόσο όσο οι συνθήκες επιδεινώνονται και τα προβλήματα μεγιστοποιούνται, τόσο θα υποχωρούν οι αναστολές όταν το πρόβλημα θα έχει φτάσει έξω από την πόρτα.
Επιπλέον η Χρυσή Αυγή έχει ένα ακόμη πλεονέκτημα. Μπορεί για την ώρα να μην απειλεί τους δύο πρώτους, αλλά δεν απειλείται. Μπροστά της έχει ένα κόμμα δίχως μήνυμα, επανδρωμένο από γιους, κόρες και ανήψια κι από την άλλη μια παρέα πολιτικών αχταρμάδων που κιότεψαν τη δύσκολη στιγμή, νοιαζόμενοι πλέον μόνο για την καρέκλα. Πρώην πασόκοι, ορισμένοι εκ των οποίων ανέτρεψαν μια κυβέρνηση για να εφαρμόσουν τώρα οι ίδιοι τα χειρότερα μνημόνια.
Πίσω της ποιος να την απειλήσει; Το ΚΚΕ είναι σταθερό στο 5-6% στερούμενο κι αυτό μηνύματος. Ο Λεβέντης ενώ πήγε να πει κάτι, χάθηκε στη μετάφραση, το Ποτάμι στέρεψε, οι ΑΝΕΛ μένουν μέχρι να φύγουν και το ΠΑΣΟΚ υπάρχει όσο θα ζουν ακόμη οι θαυμαστές του Ανδρέα.
Η Χρυσή Αυγή δε χρειάζεται να κάνει και πολλά. Μόνο να περιμένει και να εύχεται. Να περιμένει τη χειροτέρευση της κοινωνικής κατάστασης προς το χειρότερο, ιδιαίτερα με τους παράνομους μετανάστες και να εύχεται να καθυστερούν οι εκλογές. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να περάσει το 10% και να βρεθεί σε απόσταση βολής από τη δεύτερη θέση.
Τότε όμως οι διάφοροι τηλε-σχολιαστές και πολιτικοί καριέρας να μη δηλώσουν έκπληκτοι.