Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
Το Πατριαρχείο Αντιοχείας μετά την Αραβοποίηση του εξαιτίας της Ρωσίας -μέχρι και το 1897 εκλεγόταν Έλληνας πατριάρχης- άρχισε την εκστρατεία για να πείσει τους πιστούς που μέχρι τότε θεωρούσαν τους εαυτούς τους Ρουμ, ότι είναι Άραβες.
Το περιοδικό Νόστος γράφει το 2012 πως έφτασε στο σημείο να σβήνει τα Ελληνικά από τις εικόνες αντικαθιστώντας τα με Αραβικά. Παραθέτει μάλιστα εικόνες από την εκκλησία της Παναγίας των Δασών στην πόλη Στέκκα του Λιβάνου και αναφέρει ότι είναι μια πραγματικότητα που συναντάται σε πολλές εκκλησίες της Συρίας και του Λιβάνου.
Το σύνταγμα της Συρίας του 1973 αναφέρει ότι ο πρόεδρος πρέπει να είναι μουσουλμάνος και ο βασικός νόμος η Σαρία, κάτι που μπορεί ο καθένας να βρει στο διαδίκτυο. Υπάρχουν επίσης άρθρα για την πολυγαμία στην Συρία του Άσαντ που ήταν φυσικά νόμιμη.
Ο Αραβικός φασισμός του Μπάαθ και οι ισλαμιστές αν και έχουν τεχνικές διαφορές αποτελούν και οι δυο όψεις του Αραβικού εθνικισμού, ξένου προς κάθε μη Αραβική εθνότητα.
Οι Αραβοφασίστες του Μπάαθ χρειάζονται τους Χριστιανούς, που δεν τους αντιμετωπίζουν ως Έλληνες-Αρμένιους-Ασσύριους, αλλά ως ενιαίο συμπαγές Αραβικό πράγμα, ως ασπίδα και προπαγάνδα για να δείξουν την διαφορά τους από τους ισλαμιστές, καθιστώντας τους έτσι στόχο.
Μακάρι οι Αραβοποιημένοι Έλληνες να βρουν το κουράγιο που βρήκαν κάποιοι Ασσύριοι και Αρμένιοι στην Ροζάβα και να ξεπεράσουν το ψευτοδίλλημα ή συμπαγές Αραβικό πράγμα υπό τον Άσαντ ή οι αποκεφαλιστές, και να διεκδικήσουν την αυτοδιάθεση τους.
Για την μάζα του κράτους, που δεν κάνει τον κόπο να ψάξει μόνη της ούτε 5 λεπτά και χειροκροτάει Αραβοφασίστες, δεν υπάρχουν ελπίδες και δεν αξίζει να σωθεί.