Του Στρατή Μαζίδη
Βρίσκεται εδώ και περίπου 15 χρόνια στη σύνταξη. Είναι 53 χρονών. Υπηρετούσε στην Ελληνική Αστυνομία. Ναι, βγήκε στη σύνταξη στα 38! Τα 38 είναι μια ηλικία που άλλοι πχ ξεκινούν τη ζωή τους, όσοι για παράδειγμα αποκτούν πολλά πτυχία.
Τι όμορφη ηλικία να βγεις στη σύνταξη στα 38. Δηλαδή κι εγώ θα μπορούσα να βγω σε λίγους μήνες στη σύνταξη; Αλλά ξέχασα, ούτε αστυνομικός είμαι, ούτε από το δημόσιο πληρώνομαι, ούτε γεννήθηκα 20 χρόνια πιο μπροστά για να ζήσω τις "καλές" εποχές. Ο μόνος τρόπος να βγω του χρόνου στη σύνταξη, είναι να βγω οφ, μια κι έξω.
Όμως ας σταματήσουμε λίγο την πλάκα. Στα 38 σύνταξη; Τι κράτος είναι; Τι απατεωνιά είναι αυτή; Τι ασφαλιστικό-κομπίνα-πυραμίδα είναι τούτο;
Η οικονομική καταστροφή της Ελλάδας εξηγείται από την έκρηξη του συνταξιοδοτικού κόστους την περίοδο 2002-2016. Τα 16 δις έγιναν 31 δις. Ακόμη και σε καιρούς μνημονίου συνέχισε να καλπάζει το ποσό. Πόσοι ΕΝΦΙΑ και αυξήσεις στα καύσιμα και όποιος άλλος φόρος θέλετε χωρούν;
Και ξέρετε πόσους τέτοιους γνωρίζω;
Στα 44 με 1800 ευρώ πρώτη σύνταξη και 100.000 εφάπαξ ο άλλος (και μαύρη εργασία με 3.000 ευρώ), στα 40 η άλλη και η αποθέωση στα 35 η παράλλη εκμεταλλευόμενη τις χρυσές εποχές όπου μια γυναίκα στο δημόσιο μπορούσε να φύγει με 15 χρόνια.
Ναι, φταίνει οι πολιτικοί. Αυτοί που οικοδόμησαν τέτοιες βρώμικες σχέσεις με τους ψηφοφόρους.
Αλλά και οι πολιτικοί είναι ουρανοκατέβατοι; Από την κοινωνία δε βγαίνουν; Κι αν ναι, τότε η κοινωνία είναι σάπια. Γιατί όταν έχεις κόσμο να απαιτεί να πάρει σύνταξη καλή και εφάπαξ με 15 και 20 χρόνια δουλειάς αυτό προσωπικά δε θα το κρίνω αλλά άλλοι το χαρακτηρίζουν παρασιτοζωία και άλλοι χαραμοφάισμα διότι τα λεφτά που θα πάρουν, δεν είναι αυτά που έβαλαν στο σύστημα.
Κι έπειτα αυτοί οι πολιτικοί, όταν ήρθε η κρίση, αντί να κόψουν από αυτούς που δεν εργάστηκαν, άρχισαν τα μαχαίρια σε εκείνους με 30, 35 και 40 χρόνια δουλειάς, οι οποίοι κοπίασαν και πλήρωσαν μια σύνταξη που δεν απολαμβάνουν.
Η ουσία είναι μια, κι ας λυπηθούν αρκετοί. Όταν είσαι στον πάτο της θάλασσας και θες να βγεις στην επιφάνεια, πρέπει να βγάλεις από πάνω σου τα περιττά βάρη. Αλλιώς, θα κάτσεις εκεί που είσαι.
Όσο η πατρίδα μας θα πληρώνει όσους αντί να εργάζονται, κάθονται στις καφετέριες από τα 40 τους και ζουν από τον κόπο των άλλων, σωτηρία δεν υπάρχει. Θα πρέπει κι αυτοί να βάλουν πλάτη. Αρκετά ξεκουράστηκαν.